CANHIRAŞ (AŞK)

Küçüğüm, Bebek!

"Oğlum!" diye feryat etti derya hanım. Yerde kan vardı ve Mete, Mir Alinin üzerine kapanmıştı. Kimin vurulduğunu anlamamışlardı. ikisi içinde çok korkuyorlardı. 

Yavuz bey korkuyla ikisinin yanına geldi. Mete'yi tutup kendine çekti. Gözlerini kapattı. Oğlu vurulmamıştı. Mete'yi ise kurşun sıyırmıştı.

Mir ali hızla silahı alıp tam kafasına dayayacakken Raif kolunu tuttu. Mir Ali öfkeyle ona baktı. Ölmesine bir türlü izin vermiyorlardı.  

"Bırak lan beni! bırak öldüreceğim kendimi!!"

Raif daha fazla sakin kalamadı. Çok öfkelendi. onun kolunu sıkıp bağırdı. 

  "Abi yenge saldırıya uğramış! Yengenin sana ihtiyaca var!!" 

Mir Ali'nin göğsüne bir ağrı saplandı. Silah elinden düştü. Beyaz ve bebeği aklına doluştu. kalbi sıkıştı. 

 "Küçüğüm, bebek!"

"abi birileri evlerini basmış. Yengeyi de kenan beyi de yaralamışlar. Tuğrul aradı. Acilen gitmemiz lazım." 

Mir ali korkuyla ona baktı. hızla ayağa kalktı. Eli ayağı birbirine girmişti. Az önce kendini hiç bu kadar ölecek gibi hissetmemişti. 

 "İyiler mi? beyazıma kızına bir şey olmuş mu?" 

 "Bilmiyorum abi. Acilen çıkmamız lazım."

Mir Ali gözündeki yaşları sildi. Onlara yetişmeliydi. Onları görmeliydi. Bu onun ölümden daha önemliydi. Mir Ali ölebilirdi ama Beyaz ve bebeği asla! 

 "Hemen... hemen gidiyoruz.!" 

sedef ile göz göze geldi. Öfkeyle ona baktı. onu kolundan tutup kenara itip bağırdı.

"Siktir git lan evimden! bir daha seni yakınımda yöremde görürsem sana daha beterini yaparım!" 

Sedef ağlayarak ona baktı. kaybedemezdi. Yıllardır onun için uğraşmıştı. Mir Ali'yi kaybedemezdi.

 "Mir Ali ben..."

 Sonat bey öfkeyle onun kolunu tuttu. Yeğenini bu hallere düşmesine sebep olan olaylarda parmağı olan bu kıza çok öfkeliydi. Onu bir kaşık suda boğabilirdi ve sedef hala yüzsüz gibi bu evdeydi.

"Çık git lan bu evden! Yoksa seni kendi ellerimle öldürürüm! Yeterince yeğenimin hayatını siktiniz zaten! Bir daha sakın Mir Alinin ya da beyaz'ın karşısına çıkma!" 

Sedef korkuyla ona baktı. Sonra başını çevirip tek tek salondaki insanlara baktı. Hepsi ona nefretle bakıyordu. Bir umut defne hanıma baktı. Defne hanım ise ondan yüz çevirdi. Çok pişmandı. Oğlu az önce ölecekti. Şu an ne sedef umrundaydı ne de oğlunun onu affetmemesi. Tek istediği beyaz'a ya da bebeğine bir şey olmaması. Mir Ali daha fazla acı çekmemeliydi. Oğlu Beyaz'ın acısına dayanamazdı. Yine kendini öldürmeye kalkardı. sedef ağlayarak yerden elbiselerini alıp evdeki kapıya koştu. Bugünü asla unutmayacaktı. Daha önce hiç bu kadar aşağılanmıştı. Üstelik Mir ali saçlarının hepsini kesmişti. Kapıyı çarpıp çıktı.

Mete kurşun sıyırmış olsa da acısını hissediyordu. elini omzunun altına koyup yarasına bastırdı. Mir Ali'ye baktı. patronunun durumu kendisininkinden ağırdı.  

"Abi hadi yengeye gidelim."

...

Ambulans gelince apar topar evden çıkmışlardı. Tuğrul ne yapacağını şaşırmıştı? Korku bütün iliklerine işlemişti. Patronu beyaz yengesine bir şey olursa kaldıramazdı. Ölürdü.