반 자매애 |+18|

13 - Silkelenme

Taehyung'dan

1 buçuk hafta....

1 buçuk haftadır bok gibi bir haldeydim.

Hani kaldırımın tam da ortasına hayvanların sıçtığı kocaman, siyah boklar olur ya. Böyle o bok kaldırımın tam da ortasında olduğu için insanlar etrafından geçip gider.

İşte ben o boktum...

Siktiğimin 1 buçuk haftası hiçbir şey yapmamıştım.

Yatmış, sonra da deli gibi ağlamıştım.

Ailemdi onlar benim. Çocukluğumda sığındığım tek limanlarımdı.

Annem ile babamın, çocukluğumdaki o gülen simaları asla silinmiyor, tekrar edip edip duruyordu zihnimde.

Onlardan at istediğimde, babam almayıp - bakabilecek bir yerimiz yoktu - kendisi bana at olandı. Beni üzerinde hoplatandı.

Düştüğümde benimle ağlayarak dizlerimi saran yine annemdi.

Konservatuar yolunda babamı ikna eden annemdi.

Çok üzüldüğümü anlayıp, hiç istemese bile bana istediğini ikna eden yine babamdı.

Ve en önemlisi,

Bana Jungkook'umu veren, ailemdi.

Ama artık yoklardı...

Jungkook'um...

Fark ettim de... bu 1 buçuk haftadır aklımda ailemi silip, yerlerini alan tek bir kişi vardı...

Jungkook'um...

Onu görmek istiyordum. Yumuşacık, pespembe dudaklarına yapışmak istiyordum. Yine saçlarımı okşayıp öpsün istiyordum. Minik parmakları ensemdeki saçlarda gezinsin istiyordum. Yine göğsüne yatmak, kalp atışını dinleyerek uyumak istiyordum. Kocaman gözleriyle bana baksın istiyordum. Avcumun tam anlamıyla kavradığı kalçası ile yine kucağıma otursun istiyordum.

Ben, Jungkook'umu istiyordum...

Dizlerime koyduğum dirseklerimi oralardan ayırıp ellerimle koltuktan destek alarak kalkmıştım.

Silkelenmem gerekiyordu..

Odama gitmiş ve hızla bir duş almıştım.

1 buçuk haftadır yıkanmıyordum bile.

Ve fark etmiştim de... benim ihtiyacım olan tek insan, Jungkook'ummuş...

Saçlarıma güzel şekiller vermiş -buklelerim, Jungkook'umun dudaklarımdan sonra, sesimden önce en sevdiği yerimdi - üzerimi hızla giyinerek evden çıkmıştım.

Çıkmadan önce ise görevlimizi aramış ve evi temizlemesini istemiştim.

Evet, ev o kadar berbat bi haldeydi...

Yoongi'ye varmama 5-6 dakika kaldığında bir elim direksiyondayken, diğeri ise telefonuma ulaşmış ve Yoongi'nin numarasını tuşlamıştı.

"Alo? Yoongi?"

"Taehyung! Tanrım neredesin sen?! Neredeyse 2 hafta oldu!"

"Yoongi sana geliyorum.. Jungkook'u alacağım."

"Tae... şimdi şöyle ki,"

"Hayır. Naptın ona?!"

"Ben bir şey yapmadım! Çok mutsuzdu. Çünkü sen çocuğa sik gibi davrandığın için çocuk berbat haldeydi ve ben Jimin'i çağırdım! 3 gündür bendeler ve ikisi de çok mutlular. Eğer siktiğimin depresyonundan çıkamadıysan geri dön."