반 자매애 |+18|

20 - Çikolatalı İşler

OTOBÜSTEKİ KLİMAYI KIRDIM AMK

Tamam sakin.

Otobüsteyken yazdım. Yazım hataları varsa kusura bakmayın!

Bu bölüm, bir takım uygunsuz (🔞) sahneler içermektedir. Rahatsız olacaklar diğer bölüme geçebilir.

Jungkook'dan

Sabah uyandığımda sırtımdaki parmaklar asla durmuyor, biçimsiz daireler çiziyordu. Saç tellerim arasında adeta yol çizen parmaklar, daha yeni uykudan uyanmama rağmen gözlerimin tekrar kapanmasına neden olmuştu.

"Güzelim? Uyandığını gördüm sanki hm?"

Başımın üzerinden gelen, fazla hırıltılı kalın sesin sahibi, az önce beni okşayıp mayıştırdığı için kapanan gözlerim şimdi duyduğum fazlaca etkileyici ses tarafından hızla açılmışlardı.

Tanrım... sesini bu kadar etkileyici yapmak zorunda mıydın...?

"Teyung... uykum var.."

"Olmaz güzelim artık kalkmalıyız hem bak sana çok güzel bir kahvaltı hazırladım. Onu soğutmak istemezsin değil mi?"

Ne yani? Ben Hyung gitmesini ve geri gelip başımın altından kolunu sokmasını bile mi hissetmemiştim...?

"Olur Teyung."

Kalktığımızda hyung mutfağa, bense yüzümü yıkamak adına banyoya gitmiştim.

İşim bittiğinde mutfağa gitmiş ve gördüklerim ile gözlerim sonuna kadar açılmıştı.

Çikolata soslu, çilek dilimli pankekler...

Buna tapabilirdim.

Mutlulukla masaya oturduğumda Teyung gülümsemiş ve portakal sularımızı koymuştu.

"Teyung? Bugün napalım?"

Sorduğum sorudan sonra Teyung tabağına bakarken, bıyık altından gülümsemişti.

"Bilmem güzelim? Napalım hm?"

"Teyung, um.. bugün güzel uyandım. Günümüz de güzel geçsin!"

"Çok güzel geçecek güzelim, buna şüphen olmasın."

Fısıldayarak söylediği şeyi duymasam da umursamamış ve pankeklerimi yemeye devam etmiştim.

Bulaşıkları toplamak için yardım girişiminde bulunduğumda Teyung beni durdurmuştu.

"Güzelim sen şu çilekleri küp küp doğrar mısın?"

"Tabii Teyung. Neden ki?"

"Lazım güzelim."

"T-tamam o zaman.."

Elime tutuşturduğu tahta, bıçak ve çilekler ile bana verdiği görevi gerçekleştirmeye başlamıştım.

Ve bu sırada ise Teyung, çikolata eritiyordu.... benmari usulü...

İşim bittiğinde Teyung'a dönmüştüm.

"Teyung benim işim bitti."

"O zaman güzelim~"

Beni belimden tutarak mutfağın ortasındaki tezgaha oturtmuştu. Ona anlamsız gözlerle bakıyordum, çünkü bugün epey garip davranıyordu.

Ve ben, geniş omuzlarından dolayı tezgahta ne yapıyor göremiyordum bile.

"Teyung napıyorsun?"

"Bir şeyi hallediyorum güzelim."