Karahindiba (Kny Lise au)

B9-Kavga

"Yemedim, içmedim, yazdım. Geçen bölüm çok kıyafet betimlemesi yapmadım fanartlardan bulayım dedim ve açıkçası güzel şeyler var ama abartısız fanart bulmak aşırı zor. Kıyafetlerini aşağı yukarı resimdeki gibi bir tek İnosuke'ninki farklı bir tık. O gariban yavrum düz lacivert hoodie giyiyor."

Z: Tanjiro, sen tişört alcam diyordun, istersen bir kıyafetçilere uğra. Yalnız ben gelmeyeceğim, domuz da gelmiyor o da varoş, Aoi'den de çok gelmicek vibe'ı aldım. Nezuko sen gitcen mi?

N: Gitmicem.

Z: Tamam, o zaman. Yanına yalnız kalma diye Kanao'yla seni 4 evetle yolluyoruz.

T: Zenitsu bizi yollamaya mı çalışıyorsun?

Bir anda bu soruyu duyunca sabahtan beri canı sıkkın Zenitsu patladı.

Z: Kanka, burda olunca da grupla ilgilendiğiniz mi var? Yanda 8 saattir kavga ediyor bu ikisi kafanızı çevirip bakmıyorsunuz. Kanao etraftayken Nezuko'ya ben senden çok abilik yapıyorum. Hayır şikayet etmeyeyim diyorum ama ya sevgilinle çık, ya arkadaşlarınla... Zaten tüm gün okulda bizimle takılıyorsun, Nezuko'yla da evde takılıyorsun yani yanımızda durmaya çalışmayı kes. Bir-iki saat sonra birlikte yemek yemeye geliriz.[Tanjiro'nun asla böyle bir insan olmadığını biliyorum ama aşk gözünü kör etmiş gibi düşünün, her şey hikaye akışı için]

Zenitsu adımlarını hızlandırarak öne geçerken İnosuke'yi swetşörtünün kapşonundan çekerek arkasında götürdü. Abisi Nezuko'ya baktı.

T: Nezuko, eğer öyle bir şey hissediyorsan ben... Özür dilerim...

Nezuko gülümseyerek adımlarını hızlandırdı.

N: Sorun değil, siz eğlenin. Ben de gidip Zenitsu'yu sakinleştireyim. Bir iki saat sonra yine buluşuruz.

Bunu dedikten sonra Nezuko diğer ikisinin yanına gitti. Aoi ise iki grubun arasında kalmıştı.

İ: BIRAK BENİ ZİNETSU! AOMİ GELSENE!

A: Ah, pekala... Çok geç kalma Kanao, ablam bizi öldürür bak. sevgilin olmasını bile kaldıramıyor zaten.

Son olarak Aoi de yanlarına geldi. Zenitsu,İnosuke'yi bıraktı.

Z:Eee,biz nereye gidiyoruz saplar ordusu..?

...Sessizlik. Zenitsu gözlerini devirir. Bugünün başından beri zaten garip bi şekilde bıkkın görünüyodur. Bir de abime çıkışınca...

Z: Oyun salonuna gidiyoruz... Boks topu yumruklayıp basket oyununu filan yaparız ne bileyim. Domuzun zeka seviyesine iniyorum, alınmayın hanımlar...

Ellerini cebine sokarak önden ilerledi. Biraz sonra salona gelmiştik. Zenitsu ve İnosuke varlıklarını yatırıp jeton aldıktan sonra küçük çocuklar gibi her şeyle oynamaya başladılar. Boks topuna vurdular -İnosuke en yüksek skoru geçene kadar 86 kez vurmuştur.- Küçük savaş oyunlarından oynadılar, Aoi umulmadık derecede iyiydi ve bu İnosuke'yi kudurtmaya yetmişti. Silah, sanal gerçeklik, köstebek derken avm'deki tüm oyunları bitirdiler. En sonunda Aoi ve İnosuke baskette vs atıyorlardı. Zenitsu'nun biraz ileriden dalgın bir şekilde izlediğini fark eden Nezuko yanına gitti. Yanına geldiğinde Zenitsu'nun dalgın havası bir anda dağıldı.

Z: Eğleniyor musun Nezuko-chan? Biraz çocukça olduğunu biliyorum, ne yapacağımı o an düşünemedim. Buradan sonra nereye gidelim? Kahve alalım mı? Hatta şimdi alalım-

N: İyi misin?

Z: Ne?

N: Dalgınsın bugün...

Z: Ah, demek fark ettin, birkaç gündür pek uyuyamıyorum da. Bizin evin etrafında inşaat var.

Gülümsüyordu, yine... Nezuko bir problem olduğundan emindi.

N: Peki, başka bir sorun olursa benim yanıma gelebilirsin...

Z: Nezuko-chan, çok kibarsın. Ben zaten... Her neyse yakında duyarsın muhtemelen... BİTİRİN ŞU BASKET ŞEYİNİ, KAHVE ALALIM.

A: Starbucksa verecek param yok!

Z: Marketten alcaz zaten, kimse kahveye 60 lira vermez.(Denendi onaylandı😔👍)

Zenitsu bir anda Nezuko'yu bırakıp uzaklaşınca Nezuko endişelendi.[this rabbit is faint, this rabbit is faint again] Yine apar topar herkesi markete sürükledi.

A: BEN KAZANDIM!

İ: MONİTSU BİTİTİRTMEDİ Kİ

A: YİNE DE SENDEN ÖNDEYDİM

İ: SAHADA TEKE TEK GEL

A: OHOOO, KABUL ET KAYBETTİN

İ: KORKAK SAHADAN KORKUYO

A: GELİRİM ULAN

Z: KISIN ŞU SESİNİZİ

Yolda Kanao ve Tanjiro'ya rastlarken bu şekilde bir diyalog dönüyordu.

K: Tamam, sanırım yemek saati

Z: Doğru ya, ben de bunları kahve almaya götürüyordum zamanı unutmuşum.

T: Sen iyice ebeveyn oldun herhalde Zenitsu. Bu arada sizi biraz unuttuğum için özür dilerim. Biraz hata yaptım, hadi hep beraber yemek yiyelim.

Z: Özre gerek yok, sadece beni şu ikisinden kurtar. Kendimi mızmız çocuklarla uğraşan bir baba gibi hissediyorum.<Nezuko da anne ama sesli dile getirirse Tanjiro tarafından yok edilir>

İ: BEN SENDEN UZUNUM

Z: KAPA ŞU ÇENENİ ARTIK

Yemek alanına giderken hala birbirleriyle didişiyorlardı. Nezuko sessizce bir hayalet gibi yürüyordu.

"Zenitsu... Zenitsu'ya ne olduğunu bulmalıyım..."

♡ Sadece kaosla geçen bol kavgalı bir bölüm. Kaotik bir ruh haliyle yazıldı. Bir sonraki bölümde biraz edebiyat yapıp romantik bir şeyler yazcam İnşallah♡