Karahindiba (Kny Lise au)

B11- Avukat

♡Gereksiz efkar küpüne zarar. Bizimkiler anormal bir grup olduğu için dakika başı kavgaya giriyorlar var mı diceğiniz?♡

"Onun sevdiği... Bir kız var... Bir kız..."

Sinirli bir şekilde kafasını sıraya vurdu. 1 hafta olmasına rağmen sindiremiyordu. O zamandan kimse ağzına kiraz çiçeğini almıyordu. Nezuko bunun kendisiyle ilgili olduğunu biliyordu çünkü bir keresinde İnosuke ile Zenitsu konuşurlarken duymuştu.

[Z-İ konuşması flashback, spor salonundalar, Nezuko'nun orada olduğunu bilmiyorlar]

İ: Hadi ama, hala söylemeyecek misin?

Z: Fazla tepki verirsin...

İ: Hadi bana söylemiyorsun, Tanpachiro'ya neden söylemediğini anlamıyorum.

Z: Sana söylemiyorum çünkü sen koca çenenden kaçırıp Tanjiro'ya söylersin...

İ: Hadi ama Jinitsu... Söz veriyorum söylemicem. Yeminle, çilek çiçeği midir ne boksa...SÖYLESENE YA

Z: birincisi sesini kıs, ikincisi pekala ama birine söylediğini duyarsam...

İ: Tamam, tamam hadi söyle söyle...
*İnosuke'yi kulağından çeker ve fısıldar.*

İ: OHA... DOĞRU MU DUYDUM BEN

Z: Duysan da anlamazsın, disleksisin sen...

İ: DUYDUM İŞTE ŞEFTALİ ÇİÇEĞİ-
*Karnına yediği dirsekle revirlik İnosuke*

[Flasback biter BUM]

"Aman be.. "

Okul bitiş zili çalmıştı. Nezuko eşyalarını toplayıp dışarı çıktı. Son zamanlarda onu darlayan yan sınıftan bir çocuk vardı, Rui... Yine dersin sonunda onu yakalayıp abilerinden ve ablalarından bahsetti (10'a yakın kardeşi vardı sanırım) Dışarı çıktığında ortalık karışmış gibi görünüyordu. Genelde bu tür olaylara girmezdi ama abisi... Oradaydı. İnosuke'yle ilgiliydi muhtemelen, yine (Liseye başladığından beri bir iki tanesine şahit olmuştu). Nezuko gittiğinde zaten insanlar ayrılmak üzereydi. Zenitsu her zamanki gibi kavga etmiyordu, zaten o hiç kavga etmezdi. Kız sesiyle yandan bağırır, sizi disipline vercem derdi. Verirdi de. Bu biraz korkakça görünürdü başta ama korkak görünmek çok derdi değildi. Hiç bu tür olaylara girmediği için öğretmenler de genelde onun lehine konuşurdu. Zenitsu, İnosuke'yi okula geldiğinden beri disiplinden kaç kez kurtardığının haddi hesabı yoktu.

Kantinden bir buz şişesi alıp Tanjiro'nun kafasına bastırmanın ardından eve yürüyorlardı. Zenitsu ve İnosuke de yanlarındalardı. Muhtemelen kapıda bırakıp gideceklerdi.

Z: İş öğretmenlere kalmaz bu sefer, dimi?
*Yorgun demokrat*

İ: ULAN GÖTİTSU, DÖVÜLÜYORUZ BİR EL ATMIYOSUN!

Z: Kaç kez anlattım, ben yumruk atamıyorum ki. Korkuyom iki saniyede ağlıyorum. Olan sizin gururunuza oluyor. Hem ben miyim basketbol sahasını paylaşmak isteyenlere çıkışa gel diyen...

T: Bunu söylerken de sıfır utanman...
*Kavgayı ayırmak için araya girip İnosuke'den beter dayak yiyen gariban Tanjiro*

İ: BEN GÖRÜRDÜM ORDA SENİN KARPUZ ÇİÇE-
*5 saniye önce yumruk atamayan Zenitsu'dan sağlam bir knock out*

Konu kiraz çiçeğini gelince Nezuko yine gözlerini devirdi.

İ: Bak Monitsu böyle dakika başı tekme yumruk giriyorsun. SIÇÇAM AĞZINA BAK BİR KOYSAM BURDAN 86 KM UÇARSIN OLM! KENDİNE GEL! *Görmezden gelindi.*

T: Ah, doğru ya... Zenitsu kızdan var mı bir haber?

İ: Merak etme Santaro, haber gelirse kızdan önce sen bulursun Nonitsu'yu...

T:Ben anlamadım... *Görmezden gelindi(x2)*

İnosuke sırıtarak Zenitsu'ya baktı. Zenitsu kolunu İnosuke'nin omzuna doladı ve saçını okşamaya başladı.

Z: İnosuke, canım arkadaşım. Bu gece bizim evde yatıya kalıyorsun.

Oldukça arkadaşça bir davetti kesinlikle. Yine didişe didişe Tanjiro ve Nezuko'yu eve bıraktılar. Annesi Tanjiro'yu yüzü darmadağın görünce çok korktu tabi.

N: Ben odama gidiyorum.

Sesi çok duyulmadı. Yatağına uzandı ve tavana bakmaya başladı. Rafına bantla sabitlediği karahindibaya baktı.

"Kiraz çiçeği, er ya da geç seni bulacağım..."

♡Ultimate kıskançlık sıkıntıları için daha çok yeni karakter♡