ZEMHERİ

10 - Son Bakış

Bir eylül akşamı sev beni,
Yıldızlar gökyüzüne yakışsın, sen yanıma.

-Feride Ömür

***

Cem Adrian - Elbet Bir Gün Buluşacağız

Ayça Özefe - Olmuyor Bak

***

15 Ağustos 2001
İstanbul, Balat

Asaf yanında oturan küçük kıza göz kulak olmaya çalışırken bir yandan da okunan Kuran'ı dinlemeye çalışıyordu.

Ama küçük kız hiç uslu durmuyor sürekli ofluyordu. Oturduğu yerde sürekli aşağıya doğru kayıyor sonra oturuşunu düzeltip bir hanımefendi gibi oturmaya çalışıyor ve eteğini düzeltiyordu. Asaf da büyük bir beyefendiymiş gibi davranıyordu.

Bir anda oturduğu yerden kalkan Asel ile Asaf da hemen kalktı.

Beyefendilik buraya kadardı.

"Asel," diye fısıldayarak seslendi küçük kıza. "Asel bekle."

Ama Asel onu dinlemiyordu. Koşa koşa gidiyor bir yandan da bağırıyordu. "Çok cıkıldım Acaf!" diyordu. "Dışayı çık'cam!"

"Asel Kuran bitene kadar oturmamız gerekiyordu, hadi geri dönelim," dedi Asaf yine seslenerek. Birlikte bahçeye çıkmışlardı şimdi.

"Acaf uyun uynayalım," dedi Asel ona dönerken.

Asaf yanına geldiği gibi elini tuttu küçük kızın. "Olmaz," dedi. "Şimdi oynayamayız. Bak Kuran okunuyor onu dinlememiz lazım."

Ardından peşinden götürmeye başladı küçük kızı. Eve girecekken Asel hızlıca elini çekip küçük çocuğun boynuna atladı. Asaf bir anda ne olduğunu şaşırdığında hızlıca dengesini sağladı. Alışıktı buna, Asel sürekli boynuna atlıyordu zaten.

"İleyi, hadi!" dedi Asel bağırarak.

"Şşt," diyerek ortama dahil oldu Aleda Hanım. "Aaa kızım ne yapıyorsun?" deyip küçük çocuğun boynundan almaya yeltendi küçük kızı.

Asaf, "Sorun yok Aleda Teyze," dedi.

"Olur mu öyle oğlum?" dedi Aleda Hanım. "Öyle boynunda ağırlık olur. Hadi kızım."

"İnmi'cem ben!" diye çığlık attı Asel hemen.

"Ay tamam inme, bağırma," dedi Aleda Hanım da hemen. "Asaf Abini üzmüyorsun ama tamam mı?"

"O benim abim diil ki," dedi Asel hızlıca. "Kardeş diiliz ki biz, o benim abim diil ki."

Aleda Hanım ağzını açacağı sırada onu çağırdı Nihan Hanım. Bu yüzden hemen orayı bırakmak durumunda kaldı.

O sırada orada kalan Asel ve Asaf'tan ses çıkmıyordu.

Asel başını eğip Asaf'ın yüzüne baktı. "Ben senin kardeşin diilim ki Acaf," dedi tatlı tatlı.

"Evet değilsin ama ben senden yaş olarak büyüğüm ya o yüzden abin oluyorum," diye açıkladı Asaf. Asel onun sırtından aşağıya hoplayıp karşısına geçti hızlıca.

"Kaç yaş var ki aramızda?" dedi. Asaf, "Dört," dediğinde Asel beş parmağını kaldırdı.

"Bu kadar mı?"  dediğinde Asaf gülerek ona uzanıp bir parmağını indirdi.

"Hayır bu kadar," dediğinde geri çekildi.

"Aaa az ama," dedi Asel şaşırarak. "Ben sana abi demem ki,"