ZEMHERİ

17 - Geri Dönemezlikler

Çekemezsen gülün nazını,
Ne dikene dokun ne gülü incit. Cesaretin yoksa sahrada Mecnun olmaya,
Ne Leyla'yı çağır ne çölü incit.

-Aşık Hüdai

***

Aytekin Ataş - Var Git Ölüm

Murat Başaran - Gülümse Anne

***

Asel telefonuna gelen bildirim ile gözlerini oraya çevirirken kaldığı sayfayı diğer eliyle tutuyordu.

Mesaj Asaf'tandı.

Asaf: 5 dakika ara sokağa gelir misin?

Asel: Geliyorum

Asel kısa sürede hazırlanıp evden çıkarken evdekiler uyuyordu.

Üstüne aldığı hırkaya sıkı sıkı sarılırken bir yandan da ara sokağa doğru yürüyordu.

Ara sokağa girdiği gibi duvara yaslanmış sigarasını içen Asaf'ı buldu. Asaf onu gördüğü gibi sigarasını söndürüp ayağıyla ezdi ve ona doğru adımlayıp tek hamlede beline kolunu sardığı gibi sarıldı ona.

Asel ne olduğunu anlamayarak kollarını Asaf'ın boynuna dolarken sıkıca sarıldı ona. Başını boynuna gömdüğünde Asaf kokusunu iyice çekti içine.

Yeter miydi belirsizdi.

"Asel," dedi Asaf içi gide gide. "Ben gidiyorum."

Asel o an durdu. Sonra, "Tamam," dedi anlayışla. Geri çekildi biraz. "Allah'a emanetsin, ne zaman gelirsin?"

"Belli değil," dedi Asaf.

"Tamam," dedi Asel boğazına büyük bir yumru otururken. Yine de gülümsedi. "Olsun. Ben beklerim ki. Yeter ki sen sağ salim dön."

Asaf daha sıkı sarıldı bu sefer. Üzüldüğünü anlamıştı çoktan. Sesi hafifçe titremişti çünkü belirsiz bir şekilde. Ki, Asaf onun nefes alışından bile tanırdı ne durumda olduğunu.

"Gitmem gerekiyor," dedi Asaf fısıltıyla. "Ama ayrılamıyorum senden. Nasıl bir şeysin sen?"

Asel ellerini kaldırıp sevdiği adamın yanaklarına yerleştirdi. "Ben de seni bırakmak istemiyorum ama gitmelisin, ülkenin sana ve diğerlerine ihtiyacı var."

Uzanıp alnını onun alnına yasladı. "Seni çok sevdiğimi unutma tamam mı?" dedi. "Daima aklında bulunsun. Ve eğer başına bir şey gelirse, seni bıraktığım gibi bulamazsam benden çekeceğin var Yüzbaşı."

Asaf güldü bu sözlere. "Emredersiniz hanımefendi," dedi asker selamı verirken. O sıra telefonu çaldı. Birbirinden ayrılmış olan çifti bölen telefon Cihan'dandı.

Asaf telefonu sessize alırken elini genç kadının belinden ayırdı. "Gitmem gerek." dedi tekrar. "Kendine çok iyi bakıyorsun tamam mı?"

"Bunu bana mı diyorsun?" dedi Asel. "Asıl sen kendine çok iyi bakıyorsun."

"Tamam," dedi Asaf gülerek. Sonra derin bir nefes çekti içine. "Seni seviyorum Asel." dedi derin bir sesle. "Ne olursa olsun sevmeye de devam edeceğim."

"Ben de seni seviyorum Asaf," dedi Asel. "Ama lütfen benim aklıma kötü şeyler getirme giderayak. Zaten yeterince korkuyorum ve güçlü durmaya çalışıyorum."

"Benim güçlü kadınım," dedi uzanıp alnına derin bir öpücük bırakırken. "Sana o kadar aşığım ki."

"Ben de sana." dedi Asel. O sıra tekrar çaldı telefon.