ZEMHERİ

ÖZEL BÖLÜM

"Aybüke!" dedi Bahar kızına seslenirken. Ama Aybüke'nin onu dinlemeye pek de niyeti yok gibi görünüyordu.

Zira koşmaya devam ediyordu.

"Kızım bir bekle!" dedi ama zerre dinletemiyordu kendini kızına.

"Banane ben babama gideceğim!" dedi Aybüke bağırarak.

"Kızım gidemezsin baba görevde." dedi Bahar durumu açıklamaya çalışarak.

"Ya ama banane ben odasına gitmek istiyorum," dedi Aybüke. "Hadi gidelim."

Bu arada durmuştu. Annesine dönmüş boncuk gözleri ile bakıyordu ona. "Lütfen gidelim anne lütfen lütfen lütfen."

Bahar kızının gözlerine baktı. Daha fazla dayanamadı.

"Tamam hazırlanalım gidelim," dedi sonunda. Aybüke havalara uçtu. "Yaşasın!" dediğinde hemen odasına koştu.

Hızlıca hazırlanıp en güzel elbisesini giydi. Saçlarını özenle taradı, annesine yaptırdı. Babasına güzel görünmek için küpelerini bile taktı. Ojeleri zaten yerli yerindeydi.

Merdivenleri annesiyle birlikte indi, ayakkabılarını giydi ve arabaya doğru koştu.

Bahar öne, kızı arkadaki özel çocuk koltuğuna oturduğunda kemerler takıldı ve karargaha doğru yola çıkıldı.

***

Bıcır bıcır karargahta dolanan Eren ve Aybüke babalarının gelmesini bekliyordu. Bu sırada da bahçede oyun oynuyorlardı.

"Eren," dedi Aybüke. Eren araya girdi.

"Abi demelisin." dedi.

"Ne abisi be?!" dedi Aybüke terslenerek. "Saçmalama. Aramızda iki yaş var, iki!"

"Tamam işte ben senden büyüğüm." dedi Eren. "Senden büyük olduğum için de abi demen gerekiyor."

"Ay salak salak konuşma," dedi Aybüke hemen. "Abi falan demeyeceğim."

8 yaşındaki Aybüke fazlasıyla büyümüş de küçülmüş bir kızdı.

O sırada askeri bir araç girdi bahçeye. Bahar ve Asel oturdukları yerden kalkarken oraya doğru koştular çocuklarıyla beraber.

Araçtan ilk inen Asaf olurken oğlu ve kızı ona doğru yürüyordu. Daha doğrusu oğlu koşuyor, kızı annesinin elinden tutmuş pıtı pıtı yürüyordu.

Onlar birbirlerine sarılırken araçtan Fırat indi. Kızı ona doğru koştu. "Baba!" dediğinde Fırat onu görmüş ve boyuna eğilmişti hemen.

"Bebeğim," dedi içten bir sesle sıkıca sarılırken. Gözleri kapanırken kızının kokusunu çekti içine.

Çok özlemişti. Eşini de kızını da.

Kızından sonra sıra eşine geldiğinde Bahar onları gülümseyerek izliyordu. Sıranın kendisine geldiğini gördüğünde büyük adımlarla koşar adım gitti Fırat'ın yanına.

Kollarını eşinin boynuna doladı. Elleri saçlarının arasına kaydığında boynuna derin bir öpücük kondurdu.

Fırat da başını Bahar'ın boynuna gömdüğünde art arda öpücükler bıraktı.

İkili hasret giderirken Aybüke onları izliyordu. Ellerini ağzının üstüne kapatıp kıkır kıkır güldü.

Fırat üstünü değiştirip ailesi ile birlikte eve doğru yola çıktı.