ZEMHERİ

18 - Künye

Sen kendini ne sanıyorsun Lavinia? Altı üstü her şeyimsin.

-Özdemir Asaf

***

Belkıs Özener - Sevemedim Kara Gözlüm

Vedat Özkaya - Güneş Kaçağı

Cihan Mürtezaoğlu - Sarı Söz

***

Hatay, Reyhanlı

21.58

***

Bahar bahçeye çıkarken elindeki karton bardaktaki çaydan bir yudum almıştı aynı zamanda.

Aklı dağınıktı. Ali'nin şehadeti, Fırat'ın kırdığı kalbi derken hepsi üst üste gelmişti.

O sıra bahçede olan yalnızca Bahar değildi.

Fırat da bahçedeydi ve kaldırıma oturmuş elindeki künyeye bakıyordu.

Ali'nin künyesiydi bu. Onlara verilen tek şey beresi ve künyesiydi.

Bahar, Fırat'ı gördüğü gibi çayını kafaya dikip yanına adımladı.

O da kaldırıma oturduğunda, "İyi akşamlar," dedi.

Fırat başını ona çevirmedi. Duyduğu ses kalbinin hızlanma sebebiydi oysa.

"Fırat?" dedi Bahar ona seslenerek. "İyi misin?"

Değildi.

Kırık bir kalbi ve kaybettiği bir arkadaşı vardı.

"Değilim," dedi Fırat açık sözlülükle.

Bahar anlayışla çevirdi başını önüne. "Ben," dedi. "Yeri ve zamanı mı bilmiyorum ama sana bir şey söylemeliyim."

"Sen yeterince şey söyledin bana," dedi Fırat. "Yerimi bana bildirdin. Daha ne söyleyebilirsin?"

"Öyle değil," dedi Bahar. "İzin ver açıklayayım kendimi."

"Zamanı değil Bahar," dedi Fırat. "Zamanı değil. Arkadaşımı yeni kaybettim ve yine senin o can acıtıcı sözlerini duymak istemiyorum."

Bahar, "Fırat," dediğinde Fırat oturduğu yerden kalktı. Gözleri dolu dolu olmuştu. Tam gidecekken Bahar kolunu tuttu ve kendine çevirmeye çalıştı ama beceremedi. Fırat kolunu kurtarıp yürümeye devam ederken arkasından koşmaya başladı. "Beni bir dinler misin?!"

"Hayır," dedi Fırat arkasını bile dönmeden. Durursa ağlardı. Durmadı.

"Fırat," dedi Bahar ve kolunu daha sert tutup kendisine çevirmeyi başardı. "Beni dinleyeceksin, canının daha fazla acımasına izin vermeyeceğim."

Kendisine çevirmesi ile dolu gözlerini gördü. İçi acıdı. Uzanıp elleri ile kuruladı gözlerini. Sonra sıkıca sarıldı boynuna. Bırakmak istemez gibi.

Fırat o an teslim oldu artık. Ağladı. Küçük bir çocuk gibi sarsıla sarsıla ağladı.

Bahar daha sıkı sarıldı. Fırat'ın ensesindeki saçları okşarken bir yandan da, "Tamam," diyordu. "Geçti,"

"Geçmedi," dedi Fırat ağlarken. "Her gece rüyalarıma giriyor. Yaptın kardeşim korudun diyor ama koruyamadım ki ben. Beceremedim."

"Yaptın," dedi Bahar da gözleri dolarken. "Sen korumak için elinden geleni yaptın, ben eminim."