SESSİZ ÇIĞLIĞIM

10. BÖLÜM

Vee 10. Bölümle karşınızdayım...
Keyifli okumalar diliyorum.

Volkan hala üstüme geliyordu kalbim hızlanmıştı nefesim kesiliyordu. "Gel-me" dedim nefes almaya çalışırken. Gözlerim kayıyordu. "kendine gel Miray ilacın nerde" dediğinde titreyen elimle yan tarafı işaret ettim hızla gidip ilacı alıp geldi. Yere çökmüş nefes almaya çalışıyordum. Hızla ilacımı içirdi.

Bir süre sonra nefesim düzene girdi. "İyimisin" dediğin de kafasımı salladım. Konuşmaya başladı"beni yanlış anladın asla öyle bir şey demezdim özür dilerim Miray sana karşı öyle davrandığım için ben sadece özür dilemeye gelmiştim sen beni çok yanlış anladın. Bana bak Miray bunları kim yaptı söyle bana öldüreceğim onu sana bunu yapanı söyle ona bin katını yapayım. Kim kıydı sana her şeyi anlat bana her ne olursa olsun asla bir kızı bu halde bırakamam bu benim düşmanım olsa bile bir kıza el kaldıran'ın elini kırarım" dedi. Çoğunu söylemiştim zaten ama bilmiyorum anlatmak benim sonunda olabilirdi.

Çok dolmuştum çok yorulmuştum anlatmayı seçtim. "Her şey beş yaşımda başladı. Bebek istedim diye vurdu. Bu gün geçtikçe şiddete döndü. Evde her işi ben yapıyordum en ufak bir hatam da vuruyor yada saatlerce dövüyordu..." Biraz durup devam ettim.

"En küçük bir şeyde ağır cezalar verirdi. Sırf eve bir dakika geç kaldım diye iki saat dövmüştü yemeği yaktım diye saatlerce dövmüştü.

Bir gün okul çıkışı arkadaşımla gidiyordum sırf eli elime değdi diye elimi yakmıştı biri bana temas etse dövüyor üstünede kaynar yağ döküyordu. Dışarıdan bakıldığında ne kadarda mutlu bir aileydi. kime sorsanız örnek aile Sözde her türlü şiddete karşı saygılı dürüst bir aile. Ama ben her gün o evin içinde ölüyordum. Öyle böyle büyüdüm hastaneye gelmeden önce bayılana kadar dövdü sabah hiç birşey olmamış gibi kahvaltıyı hazırladım sonra hastaneye geldik ve sonuç burdayım.

Sana anlattım diye sakın bana acıma ben hiç bir şey yapmadım neyin bedelini ödüyorum bilmiyorum ama büyük bir şeyin bedeli olduğu belli. Sakın bunları kimseye anlatma ege benim hissettim acıları hissediyor onun canı yanar o yüzden kimseye hiç bir şey söylemeyeceksin hatta sende unut bunları." Dedim

"Ne unutmasından bahsediyorsun sen onun ecdadını geberteceğim sana kimse bir şey yapamaz o eve gittiğinde söyledi söz bunun için miydi o yüzden mi vurdu sana" dediğinde o an aklıma geldi bahsettiği şey şiddet değildi. Ama bunu bilmesine gerek yoktu sadece kafa salladım. "o iti geberteceğim o ellerini kırıp yakacağım sana değen her zerresini yok edeceğim özür dilerim Miray affetme beni seni daha erken bulamadım seni o piçten kurtaramadığım için affetme beni" dediğinde onu sakinleştirmem gerekiyordu eğer gidip bir şey yapmaya kalkarsa o bir şekilde kurtulur ve bana...

"Hayır hiç bir şey yapmayacaksın duydun mu sakın kimseye bir şey demeyeceksin belli etmeyeceksin. Benim için illa bir şey yapacaksan susup oturacaksın bu vakitten sonra yaptığın hiç bir şey bu acıları yok edemez." Dedim kesin bir sesle.

Karşısında üstüm çıplaktı ve artık rahatsız oluyordum. "çık odamdan" dedim. Volkan duyduklarından sonra konuşmamıştı hızla odamdan çıktı.

Bende duşa girip yaralarıma krem sürdüm. Üstümü giyip aşağıya indim. Yemek hazır sayılırdı. Masaya oturduk. Herkes masadaydı. Volkan sürekli bana bakıyordu.

"Miray yarın bir şeyler yapalım mı?" Diye sordu Tolga abim. "abi okulum var ondan sonrada arkadaşıma sözüm var hafta sonu yaparız olur mu?" Dediğimde "olmaz Miray yarın okula gitme biraz vakit geçiririz" dediğinde ona baktım "abiciğim bak söz hafta sonu full beraber vakit geçiririz olmaz mı?" Dediğimde kafa salladı. "Bensiz mi?" Dedi Ege'de "sende gelirsin" dediğimde Kaan bana baktı. "Öyle bakma bana Kaan" dediğimde. "Yaa ben kardeşimle tek takılacağım ikiniz de gelmeyeceksiniz" dediğinde. Güldüm. "Tamam tartışmayın üçünüzle de vakit geçiririm" dediğimde üçüde bir birine sinirle baktı. Mert hâlâ öfkeyle bakıyordu korayın bakışları boştu onu anlamıyordum. Volkan ise gözlerini benden çekmiyordu. Annemle babam ise bize tebessüm ederek bakıyordu belkide ilk defa bu kadar huzurluydum. Yemekten sonra salonda biraz oturduk herkes odalarına dağıldı. Üstümü değiştirip yatağa yattım.

Gece susadığım için kalktım ama odada yine su yoktu aşağıya inip su içtim tam odama çıkacakken biri arkamdan beni çekip ağzıma bez tuttu ve bayıldım.

Egeden

Gece acıyla uyandım kalbim acıyordu hızla kalkıp mirayın odasına gittim ama boştu hızla aşağıya indim her yere baktım ama yoktu canım yanıyordu. Canparçamın canı yanıyordu. Hemen annemgili uyandırdım. Sonrada abimleri.

Salona toplanmıştık. "baba mirayı bulmamız gerekiyor" dedim. Mert abim konuştu. "belli kaçmış işte istenmediğini anladı sonunda gitti" dediğinde ona bakıp konuştum "abii... Mirayın canı yanıyor ona zarar veriyorlar baba" dediğimde Koray abim konuştu "nerden biliyorsun ege canının yandığını" dediğinde "mirayın acılarını hissedebiliyorum. Ve şuanda canı çok yanıyor kalbim acıyor abi" dediğim de hepsi bana baktı babamın telefonuna bir mesaj geldi. Baktığımızda bilinmeyen bir numara video göndermişti.

Hızla videoyu izlemeye başladık Miray elleri ayakları bağlı çıplak şekilde yerde yatıyordu iç çamaşırı vardı sadece. Bir ses duyuldu. "Ethem bey bak kızının haline ben bu hale getirmeyi düşünüyordum ama benden önce biri yapmış senin yüzünden kızın acı cekiyor" dedi ve bir adam miraya tekme attı. Annem ağlamaya başladı herkes mirayın vücuduna bakıyordu. O kadar kötü durumdaydı ki acıyı hissedebiliyor- dum. Bir süre sonra o numaradan konum geldi volkan abim hızla evden çıkıp konuma gitti.

Volkandan

Mirayın o halini görünce kan beynime sıçradı sabah gördüğüm şeyi yine görmüştüm annem yıkılmıştı. Kimsenin öğrenmesini istemiyordu ama herkes öğrenmişti koruyamamıştım onu canını yakmışlardı yine ve ben onu koruyamamıştım. Konuma gittiğimde bir depoydu hızla içeriye girdim. Mirayın bedeni yerde yatıyordu. Hızla yanına gidip ipleri çözdüm kucağıma alıp depodan çıktım. Arabaya bindirdim ve üstümdeki ceketimi giydirdim. Arabaya binip eve sürdüm. Arabadan inip kucağıma aldım içeriye girdiğinizde kanepeye yatırdım. Giydirdiğim ceket dizlerine kadar kapatıyordu. Vücudu yaralarla doluydu yine bunu yapanı bulacaktım nasıl kıymışlardı nasıl dayanmıştı bu kadar acıya.

Bizimkilere baktığımda annem ağlıyordu babamsa göz yaşlarını akıtıyordu Koray abim yoktu Tolga abim ise yere çökmüş öylece miraya bakıyordu Mert'in gözleri dolmuştu ege ne yapacağını bilmiyor gibiydi. Kaan ağlamaya başlamıştı peki ben... ben nasıldım.

Koraydan

Mirayın o halini görünce içimden birşeyler koptu vücudundaki izler. Nasıl farketmiştim. Nasıl anlamamıştım. Ben doktordum ama ben kardeşimin yaralarını görememiş iyileştirememiştim. O bu eve geleli on gün olmuştu ama ben onu görmemiştim. Volkan evden çıkıp gitti büyük ihtimalle mirayı alıp gelecekti hızla odama çıktım mirayın bana ihtiyacı vardı yaralarını sarıp iyileştirecektim.

Hızla eşyalarımı alıp aşağıya indim. Miray öylede yatıyordu sanki ölmüş gibiydi hızla yanına gittim nabzını kontrol ettim yavaştı.

Devamı gelecek beklemede kalın.
Oylamayı, yorum yapmayı unutmayın.