SESSİZ ÇIĞLIĞIM

4. BÖLÜM

Keyifli okumalar diliyorum.

Bende teşekkür edip evden çıktım. Yarım saat sonra gelmiştim. Eve baktım.

on yedi yılımı çalan o eve

küçük kızın çığlıklarını saklayan o eve

O kız çocuğunu öldüren o eve

Kendimi toplayıp kapıyı çaldım. Melih açtı kapıyı. "sen hangi yüzle geldin buraya ben sana demedim mi bir daha gelme diye noldu gerçek ailen de mi istemedi seni" dediğinde cesaretle konuştum "eşyalarımı almaya geldim. On yedi yıl boyunca bana yapmadığını bırakmadın ama artık hiç bir şey yapamazsın" dediğimde tokat attı.

"Kendine gel gerizekalı emin ol sana o geceyi tekrar yaşatırım ve buna kimse engel olamaz biliyorsun dimi bebeğim sen hangi cüretle böyle konuşuyorsun" dedi ve bir tokat daha atacakken kolunu biri tuttu.

Baktığımda volkan vardı.
Melihe yumruk atmıştı ve yere düşmüştü "sen nasıl tokat atarsın lan" dedi ve yere atıp tekme atmaya başladı. Kendime gelip volkan'ın kolunu tuttum. "Yapma lütfen" dediğimde durdu bana baktı. Melih yerde kahkaha atıyordu "ben ona neler yaptım haberiniz yok" dedi fısıltıyla. Bunu ikimizde duymuştuk. Sese meltem geldi. Yerdeki pisliği kaldırmaya çalışıyordu. "Senin yüzünden oldu dimi Allah'ın belası niye geldin" dediğinde "eşyalarımı almaya" dedim.

"Git buradan eşyaların çöpte bul bulabiliyorsan" dediğinde şok oldum "kremlerim vardı" dedim ve hızla evden çıktım. Volkan arkamdan geliyordu karşı kaldırıma oturdum. Volkan karşımda duruyordu. "Ne kremi" diye sordu. "Önemli birşey değil eczaneye uğramam lazım hem sen neden burdasın" dediğimde bana baktı.

"Annem seni takip etmemi istedi hem o pislik niye öyle dedi ne yaptı sana" dediğinde gözlerimi kaçırdım. "h-hiç birşey" dedim ve ayağa kalktım. Yürümeye çalıştım ama kolumdan tuttu. "Miray soruma doğru düzgün cevap ver yalan söyleme bana" dediğinde ona baktım. "sanane volkan sizin için hiç bir değeri olmayan birine böyle davranma daha dün bana nefret kusmuyormuydun" dedim "tamam öyle olsun hadi eve gidelim annem bekliyor" dediğinde yürümeye başladım ilk önce eczaneye girip kremlerimi aldım. Sonrada bir kozmetik ürünleri satan mağazaya girdim kapatıcı aldım.

"Benim bir kaç kıyafet almam gerekiyor sen git istersen" dediğimde reddetti. "Beraber gideceğiz hadi ne alacaksan al" dedi bende başımla onayladım kıyafet mağazasına girdim ve kapalı kıyafetler seçtim. "Neden bu kadar kapalı kıyafetler alıyorsun hemde yaz günü" dediğinde anlamaz şekilde ona baktım. "yani genelde kızlar crop falan giyiyor" dedi.

Onları gitmem için temiz bir tene ihtiyacım var her yeri yara olan bir tene değil. Yazın uzun kollu giymek canımı sıksa da yaralarım izin vermezdi kısa giymeme...

"Bilmem hep böyle giyiyorum" diye geçiştirdim. Aldıklarımı ödeyecekken "ben hallederim" dedi ama reddettim. "Ben öderim kimsenin parasına ihtiyacım yok" dedim ve kıyafetlerin parasını ödedim.

Eve geri geldik. İçeri girip odama çıktım eşyaları bırakıp aşağıya indim herkes salondaydı sesler geliyordu içeriye girdiğimde kavga ediyorlardı. "Hah geldi işte." Dedi mert ve devam etti. "Bu kız yüzünden bahar gidecek bu kız bizim hiç bir şeyimiz değil baba önceki ailesi de istemiyor zaten Allah bilir ne yaptıda onlar da istemediler" dedi.

Gözlerim dolmuştu. Hâlbuki ben hiç bir şey yapmadığım halde saatlerce dayak yemiştim ben hiç bir şey yapmamıştım. hakaretlere devam ediyordu. Babam "mert..." Dedi ama devam edemedi. "Baba sakın kardeşime bağırma" diye sözünü kesmişti volkan. Mert hâlâ öfkesini kusuyordu dayanamadım ve koşarak evden çıktım ve uçuruma gittim ağlıyordum.

Uçurum kenarında durdum aşağıya baktım buradan atlasam parçamı bulamazlardı bana artık dokunamazlardı. kollarımı iki yana açıp "SANA GELİYORUM ALLAH'IM SEN AL BENİ YANINA SEN KORU BENİ BEN KENDİMİ KORUYAMADIM... ALLAH'IM AFFET BU KULUNU SINAVINDAN GEÇEMEDİ " dedim gözlerimi kapattım ve kendimi boşluğa bıraktım.

Bir anda geri çekilmem bir oldu. Baktığımda tolga vardı. Gözlerimden akan yaşları durduramıyordum. "Ne yapıyorsun sen" dediğinde hıçkırarak ağlamaya başladım.

Tolga bana sarıldı ve ben daha çok ağladım. İlk defa birine sarılıp ağlıyordum. Ağlamam iç çekişlere dönünce ayrıldım. "özür dilerim" dedim sadece. "neden?" Diye sordu. "sarıldığım için" dediğimde anlamsızca baktı bana. "niye sarıldığın için özür diliyorsun bak biliyorum biz senle tam tanışmadık belki benden çekiniyorsun ama ben senin abinim bana istediğin her şeyi anlatabilirsin. Ne yaşadın sen neler oldu anlat bana neden ölmeyi bu kadar çok istedin" dedi uçurum kenarına bakarken.

"Anlatamam özür diledim" dedim ve başımı önüme eydim. "Bir şey yapmadığın halde niye özür dileyip duruyorsun... Tamam seni zorlamayacağım ama bana her şeyi anlatabilirsin tamam mı?" Dediğinde başımı salladım "hadi eve gidelim annem bizi bekliyor seni çok merak etti" dediğinde tekrar kafamla onayladım konuşamayacak kadar yorgundum.

Tolgadan

Miray evden çıkıp gitmişti annem ise ağlıyordu bana bakarak "oğlum bul kızımı nolur yeni buldum onu kaybetmek istemiyorum" dedi titreyen sesiyle "söz annem bulup getireceğim ağlama tamam mı? Senin tek damla göz yaşına dünyayı yakarım" Dedim ve hızla evden çıktım. Miray koşuyordu peşinden takip ettim ve uçurumun kenarına geldi ağlıyordu aşağıya baktı sonra kollarını açıp bağırdı ve kendini bir anda aşağıya bıraktı. Tam zamanında yetişip onu tuttum ve geriye çektim beni gördüğünde "Ne yapıyorsun sen" dedim hıçkırarak ağlamaya başladı.

Miraya sarıldım oda bana sarılarak ağlamaya devam etti. Bir süre sonra ağlaması iç çekişlere dönünce ayrıldı. "özür dilerim" dediginde kaşlarımı çattım. "neden?" Diye sordum. "sarıldığım için" dediğinde anlamsızca baktım. "niye sarıldığın için özür diliyorsun bak biliyorum biz senle tam tanışmadık belki benden çekiniyorsun ama ben senin abinim bana istediğin her şeyi anlatabilirsin. Ne yaşadın sen neler oldu anlat bana neden ölmeyi bu kadar çok istedin" dedim uçurum kenarına bakarken. Belki yeni tanışmıştık ama sonuçta o benim öz kardeşimdi baharla anlaşamazdık hep bir kız kardeş istemiştim. Ama bahar hiç benim kız kardeşim olmamıştı...

"Anlatamam özür diledim" dedi ve başını eydi. "Bir şey yapmadığın halde niye özür dileyip duruyorsun... Tamam seni zorlamayacağım ama bana her şeyi anlatabilirsin tamam mı?" Dediğimde başını salladı "hadi eve gidelim annem bizi bekliyor seni çok merak etti" dediğimde tekrar kafasını salladı.

Miraydan

Yürümeye başladık eve geldigimizde korkuyordum. "Korkma hiç birşey olmayacak" dediğinde tekrar başımı salladım içeriye girdik. Annem hızla bana sarıldı. "Özür dilerim kızım olanlar için çok özür dilerim beni bıraktın sandım ben nasıl anneyim ben çocuklarımı bu kadar kötü mü büyüttüm" dedi ağlayarak. "Öyle deneyin siz benim gördüğüm en iyi annesiniz" dediğimde gülümsedi.

Ayrıldığımız da mert yine abuk subuk konuşmaya başladı tolga sinirle "kes sesini mert kız hiç birşey yapmadı sana nerde buldum onu sen biliyor musun inti-" dediğinde konuştum "tolga lütfen boşver istediğini desin çok dolmuş bırak zehrini akıtsın önemli değil" dediğimde yanıma geldi "Miray ne diyorsun sen... sen ölü-" derken yine kestim sözünü "lütfen kimseye birşey anlatma bırak bilmesinler hatta sende unut lütfen" dedim ve yukarıya çıktım.

Devamı gelecek beklemede kalın.
Oylamayı, yorum yapmayı unutmayın.