Yalı Çapkını

12.Bölüm

"Onun oğlu olduğunu bilseler beni bu evde bir dakika tutmazlar!"
"Olmaz benim bunu Ferit beye söylemem lazım!"

Bu sözler üzerine kendimi daha fazla tutamadım ve bir anda içeri daldım. Ben girince ikisinin de elleri ayaklarına dolaşmıştı resmen.

"Şefika hanım siz çıkın lütfen." Sesim normalden biraz daha sertti ancak kendime hakim olabilecek bir durumda değildim.

O çıktıktan sonra Sultan'a yönelttim bakışlarımı.
"Neyi söyleyeceksin Ferit'e?
Fırat kimin oğlu?"

Ne yapacağını bilmez halde bir bana bir etrafa bakıyordu.

"Bi açıklama bekliyorum.
Hemen!"

Bunun üzerine Sultan bir adım öne çıktı ve alttan altan sinsi bir gülümsemeyle konuya girdi.

"Seyran hanım çok afedersiniz ama sizi ne ilgilendirir bu!?"

"Ferit dedin, Ferit'le ilgili olan her şey benimle de ilgilidir."

Kaçacak bi yeri olmadığını anlayınca çaresiz bi nefes verdi.

"Bakın Seyran hanım bunu şu an bir anda nasıl söylerim bilmiyorum. Sizin bu konuşmaları duymamanız gerekiyordu."

Sessizce bekliyordum karşısında. Gergindim ama kararlı bakışlarımı sürdürüyor ve konuşmasını sağlıyordum.

"Fırat.."
"Evet?"
"Fırat Ferit'in oğlu."

Duyduklarım karşısında kulaklarım uğuldamaya başlamıştı. Etraf dönüyordu ve zemin ayağımın altından kaymaya başlamıştı.

"Ne diyorsun sen?
Sen neler diyorsun?"

Bağırarak üstüne üstüne yürüdüğümü bile sonradan fark ettim.

"S-seyran hanım siz sordunuz bende gerçeği söylemek zorunda kaldım maalesef gerçek bu."

Onunla daha fazla konuşmak istemiyordum hatta yüzünü bile görmek istemiyordum. Midemi bulandırmaya başlamıştı.

Apar topar yukarı çıktım koşa koşa. Odaya girdiğimde Ferit'in terastaki koltukta oturduğunu gördüm.

"FERİT!"

Bağırarak seslenişim karşısında şaşkın bakışları beni buldu.

"Seyran?"

"Bu duyduklarım doğru mu Ferit? Bana sakın ama sakın yalan söylemeye kalkma hatta buna yeltenme bile, sakın. Bak sakın diyorum, duydun mu beni?!"

"S-seyran ne duydun ne oluyor?"
"Sultan.. Sultan bana.."
"Ee ne olmuş Sultan'a?"
"Sultan bana Fırat'ın senin çocuğun olduğunu söyledi."

Bir çırpıda söyleyivermiştim. Ferit sözlerim karşısında şoka girmiş gibiydi. Bi süre konuşamadı bile. Kelimelerini düzgün seçmeye çalışıyordu sanırım çünkü ilişkimizin kırılma noktalarından birinde olduğumuzun farkındaydı.

"Seyran bak"
Seslice nefes verdi.
"Bunu nasıl söylerim bilmiyorum."

Kalbime bi ağırlık çökmüştü sanki. Nefes almakta zorlanarak "Neyi söyleyeceksin?" dedim.

"Bana neyi itiraf edeceksin sen?" dedim göğsüne vura vura.

Kendimi tutamamıştım ve ağlamaya başlamıştım.

"Seyran bak Amerika'ya gitmeden önce Sultan'la birkaç birşey yaşadım ama sana yemin ederim tamamen onun manipülasyonlarıyla oldu bunu sonradan fark ettim. Yemin ederim tekrar buraya döndükten sonra hiçbir şey olmadı aramızda."

"Bi dakika bi dakika. O yüzden miydi Sultan'ın o tuhaf hareketleri, seninle özel konuşmak istemeleri falan?
Ferit sen ne dediğinin farkında mısın? Siz resmen ilişki yaşamışsınız hatta sevgili olmuşsunuz. Birkaç diyorsun Ferit, bana çoğul konuşuyorsun sen ya!"