Yalı Çapkını

17.Bölüm

Eveet uzun bir bölümle aylar sonra karşınızdayım. Uzun zaman sonra yazınca paslanmışım biraz ama yine de zevkle yazabildim umarım beğenirsiniz herkese iyi okumalar♥️

Alarmın gürültülü sesiyle gözlerimi açtım. Elim direkt Ferit'in tarafına gitti, yerinde yoktu. Gözlerimle odayı taradım kimse yok gibi görünüyordu.

"Feriiit"

Banyodan da bir ses gelmeyince iyice meraklanmaya başlamıştım. Nereye gitmişti sabah sabah bu adam? Üstelik okulumun ilk günü beni yolculamadan mı gitmişti?

Tam trip atmak için mesaj çekmeye başlıyordum ki odanın kapısı açıldı ve elinde tepsiyle Ferit girdi içeri.

"Ooo uykucu uyanmışsın bakıyorum."

Elindeki tepsiyi masaya bırakıp bana doğru adımlamaya başladı.

"Hadi aşkım kalk bak bize kendi ellerimle mükemmel bir kahvaltı hazırladım, simit de var."

Masaya ucundan bir göz atıp "Ferit ya insan bi not bırakır öylece çıkıp gittin sandım ama kahvaltı hazırladığın için belki affederim bilmiyorum kararsızım"deyip yalandan kollarımı kavuşturdum.

O sırada yanıma gelip yatağın kenarına oturmuştu. Kollarımı ayırarak omuzlarına bırakıp beni kendine çekti.

"O zaman bu öpücüğü bir özür olarak kabul eder misiniz çok değerli Seyran hanım?"

Hiçbir şey dememe izin vermeden dudaklarıma uzunca bi öpücük bıraktı.

"Tamam affedildin." deyip gülerek yataktan kalkıp koşarak masaya oturdum.

"Ay elimi yüzümü yıkamadım insanda kafa bırakmıyorsun be adam." diyerek hızımı alamayıp koşa koşa banyoya gidip gelip bu sefer gerçekten oturdum masaya.

Ferit benim bu hallerimi gülerek izliyordu bıraktığım yerde. Sonra o da bana katıldı.

Terasın kapılarını sonuna kadar açmıştım. Burnuma gelen buram buram deniz kokusu ve martı sesleri eşliğinde sessizce ama en önemlisi evdeki diğerlerinin kaosu olmadan huzurluca kahvaltımızı ediyorduk.

Elimdeki çatalı bırakıp başımı manzaraya doğru çevirdim ve içime çektiğim deniz havasından sonra yavaşça Ferit'e döndüm, beni izliyordu.

"Keşke kendi evimizde yapıyor olabilseydik bu kahvaltıyı." diyerek dün akşamki mevzuya ufak bi işaret çakmıştım.

Ferit de elindeki çatalı bırakıp ellerime uzandı.

"Hayatım tekrar açmasan mı bu konuyu dün konuşup kapatmıştık işte ne güzel."
"Yoo kapatmamıştık Feritçim benim için kapanmamıştı."
"Seyran ne güzel huzurla kahvaltımızı ediyoruz tadımızı kaçırmasan mı?"

Gözlerimi devirerek "Ay iyi tamam bugünün hatrına kapatalım o zaman konuyu."deyip başka bir zamana erteledim konuşmayı bunun peşini bırakmayacaktım.

Kahvaltının ardından ikimiz de üstümüzü değiştirip el ele aşağı indik. Abidin abi karşıladı bizi güvenliğin orada.

"Ooo gençler erkencisiniz bakıyorum hayırdır bu saatte?"

"Sorma abi ya işe gidiyorum sabahın bu saatinde."diye oldukça memnuniyetsizce yanıtladı Ferit.

Ben onun aksine oldukça enerjik ve neşeli bi şekilde "Ay ben okula başlıyorum bugün Abidin abi."diye yanıtladım.

"Vaay hayırlı olsun, sana da hayırlı olsun Ferit."

Ferit gözlerini devirerek karşılık verdikten sonra  hepimiz arabaya yerleşmiştik