ကော်ဖီဆိုင်ရဲ့မှန်တံခါးများဆီသို့ ဇွန်လရဲ့မိုးစက်ကလေးတွေလာရောက်ထိမှန်နေခြင်းအားငေးကြည့်နေမိသည့်ကောင်မလေးတစ်ယောက်ရှိနေခဲ့သည်။သူမရဲ့ရှေ့စားပွဲပေါ်မှာရှိနေတာက မွေးနေ့ကိတ်မုန့်လှလှလေးတစ်ခု.....။
ထိုကောင်မလေးကို ငေးကြည့်နေသောကောင်မလေးတစ်ယောက်ရှိနေ၏။ထိုကောင်မလေးလက်ထဲတွင်တော့ ကင်မရာလေးတစ်ခုကိုဆုပ်ကိုင်ထားခဲ့သည်။
ကင်မရာကိုင်ထားသောကောင်မလေးက မွေးနေ့ကိတ်မုန့်နှင့်အတူရှိနေခဲ့သောကောင်မလေးအနီးသို့တဖြည်းဖြည်းချင်းလျှောက်လှမ်းသွားခဲ့သည်။
ချစ်ရသူပျော်ရွှင်စေဖို့မွေးနေ့ပွဲလေးတစ်ခုကိုဖန်တီးပေးနေသောကောင်မလေး၏လက်ကိုလာရောက်ဆုပ်ကိုင်လိုက်သောလက်ကလေးတစ်ဖက်ကြောင့် အဲ့ဒီကောင်မလေးကမော့ကြည့်လာခဲ့သည်။
“အခုသွားကြရအောင် မ..။နောက်ကျနေမှာစိုးလို့”
“ဘယ်ဖြစ်မလဲ ကလေးရဲ့။ကိုယ့်ချစ်သူရဲ့မွေးနေ့လေ။သူနဲ့အတူတူရှိနေပေးသင့်တာကို....”
“သူ့ကိုနောက်မှအချိန်ပေးလို့ရတယ်လေ။အခုချက်ချင်း ဘုံနန်းနဲ့အတူလိုက်ခဲ့ပါ”
“ကိုယ်မလိုက်နိုင်ဘူး”
“မ......”
ဘုံနန်းကမိုးညလက်ထဲတွင်ရှိသောဖန်ခွက်ကိုဖျစ်ညှစ်ဆုပ်ကိုင်လိုက်၏။ဘုံနန်းရဲ့လက်ကလေးကိုကြည့်ရင်း မိုးည၏မျက်ဝန်းတို့အရောင်ဖျော့သွားခဲ့သည်။
“ဖန်ခွက်ကိုလွှတ်လိုက် ကလေး။မတော်တဆကွဲသွားရင် မင်းရဲ့လက်ကလေးဒဏ်ရာရသွားလိမ့်မယ်”
“အခုချက်ချင်း ဘုံနန်းနဲ့အတူတူလိုက်ခဲ့မယ်ဆိုရင်လွှတ်မယ်”
မိုးညကတစ်ချက်ငြိမ်သက်သွားခဲ့ပြီးနောက် စကားကိုဖြည်းဖြည်းချင်းပြောလာခဲ့သည်။
“ဖန်ခွက်ကိုလွှတ်တော့။ကိုယ်မင်းနဲ့အတူလိုက်ခဲ့မယ်”
“ဒါဆိုအခုပဲသွားကြရအောင်”
ဘုံနန်းကမိုးည၏လက်ကိုခပ်တင်းတင်းဆုပ်ကိုင်၍ထိုနေရာမှထွက်လာခဲ့သည်။
YOU ARE READING
Dark...Rainy Night💛
Romanceမ..ရဲ့ချစ်ခြင်းကမိုးစက်တွေအဖြစ်ရွာသွန်းရင်း ကလေးရဲ့နှလုံးသားကြမ်းပြင်မှာ သမုဒ္ဒရာတစ်စင်းဖြစ်တည်လာခဲ့မယ်ဆိုရင် အဲ့ဒီရေပြင်ကျယ်ထဲမှာနစ်မြုပ်နေချင်တဲ့သူပါ။ အဲ့ဒီရေပြင်ထဲက ကယ်တင်မယ့် တစ်ယောက်ယောက်ရဲ့လက်တစ်စုံမလိုချင်ဘူး။အဲ့ဒီရေပြင်ထဲမှာအဆုံးအထိ ကလေးရဲ့ခ...
