ဘုံနန်းကစာအုပ်လေးကိုင်ပြီးခဲပန်းချီကို စိတ်ပါလက်ပါရေးဆွဲနေသလို မိုးညကလည်းဘုံနန်းရဲ့ဘေးနားမှာနေရင်းဘုံနန်းမြတ်နိုးရလွန်းသောစကားသံချိုချိုလေးများစွာကိုပြောနေခဲ့သည်။
မိုးရာသီ၏ရက်တစ်ရက်ဖြစ်သည့်အားလျော်စွာတစ်နေကုန်နေပူနေရာမှ ညနေပိုင်းတွင်ရုတ်တရက်ဆိုသလိုမိုးသားတိမ်လိပ်တို့မှောင်မဲလာခဲ့တော့သည်။
“ဒီညမိုးရွာလိမ့်မယ်ထင်တယ်နော်ကလေး”
“အင်းနော်....ကျွန်မအတွက်အခွင့်အရေးကြီးတစ်ခုပဲထင်ပါရဲ့”
“ကိုယ့်ကိုအမြတ်ထုတ်တော့မလို့ကြံစည်နေပြန်ပြီပေါ့လေ”
“အာ....မကြံပါဘူး”
“တကယ်လား ကလေး။ကိုယ့်ရင်ခွင်ထဲဝင်နေဖို့ကိုနည်းနည်းမှမကြံစည်မိဘူးပေါ့”
“တကယ်...လုံးဝကိုမကြံစည်မိတာ”
“အမ်း.....အဲ့ဒါဆိုတော့လည်း ကိုယ့်ရင်ခွင်ကိုဟာလာဟင်းလင်းကြီးထားရတော့မှာပေါ့လေ”
“ဟာ....အကျင့်မပုတ်နဲ့နော်"
“ဘယ်မှာအကျင့်ပုတ်လို့လဲ”
“မိုးရွာရင် ဘုံနန်းကိုမ..ရဲ့ရင်ခွင်ထဲမှာဖက်ထားပေးနေကျမဟုတ်ဘူးလား”
“ကိုယ်ဖက်ထားပေးချင်ပါတယ်။ဒါပေမယ့်ကလေးလေးတစ်ယောက်က မနေချင်ဘူးလို့ပြောနေမှတော့ဘယ်တတ်နိုင်ပါ့မလဲ”
“အဲ့လိုပြောမိလို့လား”
“အဲ့လိုပြောခဲ့တယ်ထင်တာပဲ”
“မိုးတွေရွာရင် အသံတွေဆူညံပြီးကြောက်စရာကောင်းတယ်။လျှပ်စီးတွေလက်ပြီးမိုးချုန်းသံတွေကြားရဦးမှာ။မ..ရဲ့ရင်ခွင်ထဲမှာ ဘုံနန်းကိုပွေ့ဖက်ပေးထားရမှာ။ဘုံနန်း ကြောက်တတ်တယ်လေ။အဲ့ဒါကို......”
ဘုံနန်းကငိုမဲ့မဲ့လေးဖြစ်လာခဲ့သည်။ဘုံနန်းကိုဂရုမစိုက်ပဲမိုးည ရယ်မောနောက်ပြောင်နေခဲ့ပြန်၏။
“အဟက်....မင်းလေးပဲကိုယ့်ကိုဘာမှမကြံစည်ဘူးဆို....."
မိုးည၏ပုံစံကိုကြည့်ရင်းဘုံနန်းစိတ်ကောက်ချင်လာခဲ့ပါ၏။
YOU ARE READING
Dark...Rainy Night💛
Romanceမ..ရဲ့ချစ်ခြင်းကမိုးစက်တွေအဖြစ်ရွာသွန်းရင်း ကလေးရဲ့နှလုံးသားကြမ်းပြင်မှာ သမုဒ္ဒရာတစ်စင်းဖြစ်တည်လာခဲ့မယ်ဆိုရင် အဲ့ဒီရေပြင်ကျယ်ထဲမှာနစ်မြုပ်နေချင်တဲ့သူပါ။ အဲ့ဒီရေပြင်ထဲက ကယ်တင်မယ့် တစ်ယောက်ယောက်ရဲ့လက်တစ်စုံမလိုချင်ဘူး။အဲ့ဒီရေပြင်ထဲမှာအဆုံးအထိ ကလေးရဲ့ခ...
