"အလုပ်များနေလား မ...."
မိုးညရဲ့လည်တိုင်ကိုအနောက်မှသိုင်းဖက်၍ဘုံနန်းကအနမ်းခြွေရင်းစကားဆိုလေသည်။
"မများပါဘူး။ဘာလုပ်ချင်လို့လဲ။ပြောလေ ကလေး"
"အလုပ်မများဘူးဆိုရင်အပြင်ထွက်ပြီး မုန့်သွားစားကြရအောင် မ...."
"ကလေးသွားချင်တယ်ဆိုရင်သွားကြတာပေါ့"
"ဒါဆိုအခုပဲသွားကြရအောင်လေ"
"အင်းပါ.....အင်းပါ...."
**************************
ဘုံနန်းသည်မိုးည၏လက်ကိုဆုပ်ကိုင်ရင်းရပ်ထားသောကားဆီသို့လျှောက်လှမ်းသွားနေခြင်းအား ဘုန်းထိုက်ညိုသည်အံကိုတင်းတင်းကြိတ်ရင်းဒေါသပြည့်နှက်နေသောမျက်ဝန်းတို့ဖြင့်ကြည့်နေခဲ့သည်။ပျော်ရွှင်ရယ်မောနေသောဘုံနန်း၏မျက်နှာလှလှလေးကိုမြင်ရသောအခါ ဘုန်းထိုက်ညိုသည်ချစ်ရသူကိုသတိရလာလျှက်ဒေါသတို့ကပိုမိုပြင်းထန်လာရသည်။
ဘုန်းထိုက်ညိုသည်ကြည့်နေရင်းမှဒေါသမထိန်းနိုင်သဖြင့်ကားထဲမှထွက်လိုက်ရင်း မိုးညတို့ရှိရာသို့သွားဖို့ကြိုးစားလိုက်သည်။
"သိပ်ပျော်နေကြတယ်လား မိုးညနက်နက်"
မိုးညတို့နှစ်ဦး၏ရှေ့၌ပိတ်ရပ်၍စကားဆိုလာသူကိုဘုံနန်းက အံဩသွားဟန်ဖြင့်ကြည့်လိုက်လေ၏။
"သူကဘယ်သူလဲဟင်။မ..နဲ့သိလို့လား"
"သူ့ကိုထားလိုက်စမ်းပါ ကလေး။ဒီနေရာက သွားကြမယ်"
မိုးညကဘုံနန်းကိုဆွဲခေါ်၍ထွက်သွားဖို့ကြိုးစားလိုက်သည်။ဘုံနန်းက ဘာကိုမှနားမလည်ဟန်ဖြင့်ရှိနေခဲ့သည်။
"မင်းဒီလိုထွက်သွားလို့ရမယ်ထင်နေတာလား။မင်းရဲ့ဆိုးဝါးတဲ့လုပ်ရပ်အတွက် ပြန်ပေးဆပ်ရမယ်"
"ရှင်ဘာတွေပြောနေတာလဲဟင်"
ဘုံနန်း၏မေးခွန်းကြောင့်ရယ်မောလိုက်ရင်းဘုန်းထိုက်ညိုက
"မင်းမသိသေးဘူးထင်တယ်။ဒီမိန်းမက သူ့ရဲ့ယုတ်မာမှုတွေကိုမပြောရသေးဘူးဆိုတော့ ငါပြောပြရမှာပေါ့"
YOU ARE READING
Dark...Rainy Night💛
Storie d'amoreမ..ရဲ့ချစ်ခြင်းကမိုးစက်တွေအဖြစ်ရွာသွန်းရင်း ကလေးရဲ့နှလုံးသားကြမ်းပြင်မှာ သမုဒ္ဒရာတစ်စင်းဖြစ်တည်လာခဲ့မယ်ဆိုရင် အဲ့ဒီရေပြင်ကျယ်ထဲမှာနစ်မြုပ်နေချင်တဲ့သူပါ။ အဲ့ဒီရေပြင်ထဲက ကယ်တင်မယ့် တစ်ယောက်ယောက်ရဲ့လက်တစ်စုံမလိုချင်ဘူး။အဲ့ဒီရေပြင်ထဲမှာအဆုံးအထိ ကလေးရဲ့ခ...
