“ကလေး....."
“ဘာပြောမလို့လဲဟင်”
“အဲ့ဒါတွေဖျက်ဆီးပစ်ရအောင်”
မိုးညက ကားနောက်ခန်းထဲရှိကတ်ထူပုံးတစ်ခုကိုလှမ်းပြရင်းစကားဆိုနေသဖြင့် ဘုံနန်းကပြန်လည်မေးမြန်းမိသည်။
“အဲ့ဒါဘာတွေလဲ”
“ကိုယ်ရူးနေခဲ့တုန်းက မင်းလေးကိုနာကျင်အောင်လုပ်ခဲ့တဲ့အရာတွေ”
“ဘယ်လို....."
“တကယ်မရှိတဲ့ချစ်သူအတွက် ကိုယ်စာတွေရေးခဲ့တယ်မဟုတ်လား။ဒီကွန်ပျူတာထဲမှာ၊ဒီဖုန်းထဲမှာ ပြီးတော့ ဒီစာအုပ်တွေ အဲ့ဒီအရာတွေ အားလုံးကိုဖျက်ဆီးပစ်မယ်။လာခဲ့ ကလေး”
မိုးညက ကားကိုဘေးကပ်ရပ်လိုက်သည်။ရောက်နေသောနေရာက မြစ်တစ်ခုကိုဖြတ်သန်းတည်ဆောက်ထားသောတံတားပေါ်၌ဖြစ်၏။မိုးညက သူမလက်ထဲမှပစ္စည်းများအားလုံးကိုမြစ်ထဲသို့ပစ်ချလိုက်လေသည်။
”ဘာလုပ်လိုက်တာလဲ”
“ကိုယ်တို့အတွက်နာကျင်စေတဲ့အရာတွေကိုလွှင့်ပစ်လိုက်တာလေ”
“အဲ့ပစ္စည်းတွေက.....”
“အဲ့ပစ္စည်းတွေက ကိုယ့်အတွက်မလိုအပ်ဘူးလေ ကလေးရဲ့။ရှုပ်တယ်။လွှင့်ပစ်လိုက်တာပဲ ကောင်းတယ်မဟုတ်လား”
“ဒါပေမယ့်.....”
“တော်ပြီ။လာတော့ ကလေး။ညမှောင်နေပြီ။အပြင်မှာအေးတယ်။ဟိုအိမ်လေးကိုအမြန်ရောက်မှဖြစ်မယ်။မဟုတ်ရင် ကိုယ့်ကလေးလေးနေမကောင်းဖြစ်မှာစိုးရိမ်ရတယ်လေ။ကားထဲဝင်တော့ ကလေး”
“ဟုတ်ကဲ့ မ...."
**************************
အဖြူရောင်အိပ်ရာခင်းလေးခင်းထားသောအိပ်ရာပေါ်၌ဂါဝန်ဖြူဖြူလေးဝတ်၍ထိုင်နေသောဘုံနန်းကိုကြည့်မဝဖြစ်နေရသူက မိုးညရယ်ပါ။ဘုံနန်းက နတ်သမီးလေးတစ်ပါးလိုလှပလွန်းနေသည်ဟု မိုးညတွေးနေမိချိန်တွင် ကလေးလေးက စကားစပြောလိုက်၍သတိဝင်လာရသည်။
"ဘာတွေတွေးနေတာလဲ မ....."
"ကိုယ့်ကလေးလေးအရမ်းလှကြောင်းတွေးနေတာလေ"
YOU ARE READING
Dark...Rainy Night💛
Romanceမ..ရဲ့ချစ်ခြင်းကမိုးစက်တွေအဖြစ်ရွာသွန်းရင်း ကလေးရဲ့နှလုံးသားကြမ်းပြင်မှာ သမုဒ္ဒရာတစ်စင်းဖြစ်တည်လာခဲ့မယ်ဆိုရင် အဲ့ဒီရေပြင်ကျယ်ထဲမှာနစ်မြုပ်နေချင်တဲ့သူပါ။ အဲ့ဒီရေပြင်ထဲက ကယ်တင်မယ့် တစ်ယောက်ယောက်ရဲ့လက်တစ်စုံမလိုချင်ဘူး။အဲ့ဒီရေပြင်ထဲမှာအဆုံးအထိ ကလေးရဲ့ခ...
