Savaş Kraliçesi

20. Bölüm

Sarayın kapısından girdiğimde dosdoğru salona gittim. Kral ve kraliçe kahve içiyordu koltukta karşılıklı. Beni görünce ikisi de ayağa kalktı.

- Ne oldu kralım şaşırdınız mı?

Beni bu kadar sağlam beklemiyorlardı. Kraliçe hiçbir şey bilmiyormuş gibi sordu.

- Senin yüzüne ne oldu?

- Bilmiyorsunuz ha ?

Kahkaha attım. Biraz daha yaklaştım yanlarına.

- Ne kadar da safsınız kraliçe sizin de hiçbir şeyden haberiniz yok nasıl oluyorsa.

Kral sözü değiştirmeye çalıştı.

- Sen ne hakla benim kraliçemle böyle konuşursun hadsiz!

Korku salan bakışlarımı kralın üzerine yapıştırdım. Uzun uzun baktım gözlerine.
Kraliçe krala dönmüştü.

- Ne oluyor kralım?

- Sen çık dışarıya güzel kraliçem bu kızın dertleşmek istediği bir kral var.

- Emin misiniz ?

- Çık dışarı.

Kral kraliçeyi dışarı gönderiyordu duymasını istemediği şeyler vardı demek ki. Gerçekten de kraliçe kralın bu yaptıklarından haberi yoksa?
O zaman olan değişikliği.

- Bekleyin kraliçem duymanız gereken şeyler var.

- Kraliçe sana dışarı çık dedim!

Kraliçe arkasına bakmadan çıktı dışarı.

- Anlat derdini.

- Asıl siz anlatın derdinizi. Benden ne istiyorsunuz?

- Canını.

- İstediğin tek şey canım mı !

- Askerlerimi bana karşı kışkırtmayı bırak kızımı da. İstediğin şey olmayacak Jovite. Bana galip gelmeyi başaramayacaksın.

- Öyle mi?

- Soruyorsun birde aptal kız! Bir bana bak bir kendine. Gücümüz aynı mı sence ?

- Gücünüz yürüdüğüm yerlere adam salıp beni dövdürtmek ki? Gücünüz askerleriniz olduğunu düşünüyorsanız çok yanılıyorsunuz kralım.

- Hayır gücüm tüm ülke ve karşımdaki sen. Saçma davandan vazgeç ve sahte kraliçeliğinin sefasını sür.

- Sahte kraliçelik ha?

- Evet hiçbir zaman inanmadım bu Savaş kraliçesi olayına. Tek yaptığınız şey oturduğunuz yerden sarayın hazinesini tüketmek.

- Siz ne yapıyorsunuz peki? Çalışıp çabalayıp da mı aldınız bu kadar altını , elması?

- Seni istediğim zaman öldürtebilirim bunu biliyorsun değil mi?

- Siz de benim kim olduğumu biliyorsunuz değil mi?

Kral kahkaha attı.

- Savaş Kraliçesi!

Gülme sırası bendeydi. Sırıttım.

- Hayır Jovite! Canı pahasına olsun savaşacak olan Jovite! Tuttuğunu koparan Jovite! Yılmayan , asla pes etmeyen , karşıdakinin kim olduğuna bakmadan savaşan Jovite!