Geçmişe gidebilmenin mümkün olduğunu düşünün. Ama çok eskilere.
Ortaçağ dönemi sene 1400...
Polis Jovite'nin terfi alıp gitmesi gereken yeri zarfla seçmesi sonucunda hayatı birden değişir. Bir tuhaflık vardır çünkü zarfta yazan bir yer değil zamand...
Askerler birbirine baktı. Bunu yapmak istemiyorlardı ama emir kraldan geldiği için başka seçenekleri de yoktu. Tam harekete geçtiler ki yeri göğü inleten sesler duyulmaya başladı. Meydana doğru gelen bir ordu vardı. Evlerin arasındaki dar sokaklardan bölük bölük geliyordu. Hepsinin kılıçları çekilmiş havaya kalkmıştı.
"Kralın devri bitecek!"
" Kralın zulmü bitecek!"
" Kral hakettiğini bulacak!"
Sert adımlarla geliyordu bu tarafa doğru. Prensese baktım onun da beklediği birşey değildi ki ne olduğunu anlayamayıp bana bakıyordu.
Biraz daha yaklaştılar ordunun başındakine baktım. Bizim Casimir'in babasıydı bu . Demek ki ikindine doğru dediği şey buymuş. Herşeyi önceden planlayıp halkı da bu oyuna katmış. Sahnenin önündeki insanlar da o ordunun içine karıştı. Kral ne olduğunu anlamıştı. Sinirliydi elbette askerlerine bir emir daha verdi
- Ne duruyorsunuz ahmahklar birşeyler yapın !
Kralım emrine uyamıyorlardı bu sefer .
- Kralım bizim yapabileceğimiz birşey yok görüyorsunuz tüm halk bize karşı.
Kralın gözü dönmüştü. Askerin çekilmemiş kılıcını çıkarttı ve prensesi sahneden aşağıya ittirip yanıma koştu. Boynumdaki ipi kesip beni ayağa kaldırdı. Kılıcı boynuma dayadı.
- Kılıçları bırakın yoksa bu çok güvendiğiniz kraliçeniz ölür.
Halk tepkisizce birbirine bakıyordu ki birden arkadan gelen sese döndük.
- Kraliçemizi bırak kraliçen ölür!
Evan elindeki kılıcını kraliçenin boynuna dayamış arkamızda duruyordu. Gözleri kralı yutacak gibi bakıyordu. Kral biraz daha bastırdı kılıcı boynuma.
- Sizin de o aptal kadının da canına ihtiyacım yok!
Kral gerçek yüzünü insanların önüne sermişti.
İğrenç gülüşünden birini attı.
- Ne salak salak salak bakıyorsunuz yapmayacağımı sanıyorsunuz değil mi?
Kılıcın sivri tarafını biraz daha bastırdı. Birkaç damla kan aktı boğazımdan.
Kanı gören halk tekrar coştu. Casimir'in babası bağırdı.
- Haydi halkım savaş başladı!
Anlaşılan burada savaşın başlaması için bir tarafta kan akıtılması gerekiyordu .
Askerler ve halk birbirine girmişti.
Evan kraliçeyi bıraktı. Duyduklarından sonra kraliçe artık bizim taraftaydı.
Kral boynuma daha bir bastırdığı kılıcıyla sahneden indirdi beni. Birbirine giren insanların arasından kaynayıp gittik. Savaşın ortasından çıkmıştık.
- İşte şimdi benim için güzel bir yem oldun kraliçe.
Güneş batmak üzereydi ne olacaksa bu gece olup bitecekti artık. Karanlık çökmüş sokaklarda sadece kral ve ben kalmıştık.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
