Geçmişe gidebilmenin mümkün olduğunu düşünün. Ama çok eskilere.
Ortaçağ dönemi sene 1400...
Polis Jovite'nin terfi alıp gitmesi gereken yeri zarfla seçmesi sonucunda hayatı birden değişir. Bir tuhaflık vardır çünkü zarfta yazan bir yer değil zamand...
Bende nasıl bir uyku varsa 3. defa da anca uyanabildim. Kalkıp koşarak kapıyı açtım.
- Uykunuzu böldüğüm çok özür dilerim efendim. Ama yemek saati geldi kral ve kraliçemiz sizi yemek salonunda bekliyor efendim.
Ahh bir de bunun kralı kraliçesi vardı değil mi? Sanırım bu işten birazcık sıkılmaya başladım. Şimdi aşağıya git hep bulabildiğin bütün yalanları söyle. Umarım bu gidişle burnum uzamaz.
- Sizi bu kadar uğraştırdığım için çok özür dilerim hanımefendi. Hemen geliyorum.
Madem bugünün insanı bu kadar nazik ve ben de şu anlık bugünün insanı olduğuma göre benim de nazik olmam gerekiyor. Naziklik cinayet polisi için çok zıt bir şey ama artık ben bir kraliçeyim. Görüyor musunuz ne kadar çabuk havaya girdim?
Çıplak ayaklarımın daha fazla bir şekilde durmasını istemediğim için hızlıca ayakkabılarımı giydim. Yardımcı kapının önünde bekliyordu.
- Rica etsem bir tane toka verebilir misin bana?
Artık konuşurken öyle çekiniyorum ki. Söylediğim şeyin bu zamanın insanının anlayıp anlamayacağını bilemiyorum. Ya da bahsettiğim şeyin şu an ki zamanda olup olmayacağını bilemiyorum. Sanırım buraya gelirken ki o ara zamansız boşluktaki kadının bana söylemek istediği şey buydu.
" Şartlar çok zor ve çetin "
Ama neyse ki toka bu zamanda da varmış. Kadın gülümseyerek eliyle merdivenleri gösterdi.
- Aşağıdaki odada istediğinizden çok daha fazlası var efendim. Buyrun.
Bu cevap beni çok mutlu etti ve ne yalan söyleyeyim çok rahatlattı.
Benim birkaç adım önümden gideceğini düşünmüştüm ama yanılttı. Benimle beraber iniyordu merdivenleri. Bunu ona sormadım ama sanırım bu da bir tür saygıydı. Beyaz kartta koridor boyunca bir sürü oda vardı. Acaba prenses burada nasıl kayboluyor? Koridorun başlarındaki bir odaya girdik kadının da dediği gibi gerçekten istediğimin çok daha fazlası vardı burada. Raflar dolusu altın gümüş ve elmastan yapılmış tokalar takılar ve taçlar vardı. Artık şaşırmak istemiyordum çünkü şu an bir saraydaydım. Şu masallarda okuyup da asla gerçek olmadığını düşündüğümüz saraylar. Hani eşyalarının altından ve elmastan yapıldığı hiçbir zaman bizim olamayacağını düşündüğümüz saraylar. Ben inanmazdım aslında sarayların anlatıldığı kadar lüks ve güzel olduğuna. Ama artık inanıyorum.
Elime geçen ilk tokayı alıp kenarı elmaslarla süslenmiş aynanın karşısında saçımı toplu bir şekilde tokaladım
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
