Maraming nangyari at ginawa siya na nagpayanig sa buong diwa at kamalayan ko. Ilang beses kong naabot ang rurok na hindi ko magawang pangalanan.
Alam kong eksperto siya sa ganitong bagay kaya hindi na ako magugulat pa na nakaya niya akong mahipnotismo sa mga ginawa niya. Iyong hiyaw at tutol ko kanina ay napalitan na ng ungol at halinghing.
Habang umungol ako mas lalo pa niyang ginagalingan kaya mas lalo akong nababaliw.
"Baby" ungol niya sa bawat pagtugon ko sa mga halik niya.
Nabaliw na nga ako!
"B-brandon" Naramdaman ko ang kamay niya na humawak sa binti ko. Marahan niya itong pinaghiwalay.
Bumilis na naman ang tibok ng puso ko. Mas lalong dumoble pa nga.
"Promise, I will be gentle." Sabi niya sa gitna ng paghahalikan namin.
Ilang sandal lang ay agad rumihistro sa isipan ko ang sinabi niya.
Ito naba iyon?
No! no! no! agad akong napadilat ng mata at buong lakas na tinulak siya.
"Ayoko Brandon! No!" Sigaw ko. Halos maiyak na naman ako.
"I will be gentle." Pero umiling ako at nagsimulang magpumiglas. Marahas akong umupo pero agad din niya akong hinawakan sa aking balikat at agad na pinahiga.
He parted my legs very wide na halos sumigaw ako.
"NO. . . please!.
Humawak siya sa bewang ko ng napakahigpit at mabilis na lumuhod. Pumagitna siya sa mga binti ko at mabilis na pinasok ang kanya.
Napasigaw ako sa sakit na naramdaman ko.
"No, Brandon!" Pinilit ko paring makawala sa kanya pero sa lakas niya wala akong nagawa.
"Don't move." At isang pasok pa ang ginawa niya. Kaya napasigaw na naman ako.
"TAMA NA!" Sigaw ko at pinagpapalo ko na siya.
"Get off me!" Pero nanatili siyang bingi at marahas pa niyang muling pinasok ang kanya.
Parang feeling ko parang may nahiwa sa loob ko. Napakasakit at napakahapdi.
"ANG SAKIT! DEMONYO KA!" iyak ko sabay parin ng pagpupumiglas.
"Don't move. You're hurting yourself."
"I hate you Brandon! I hate you." Buong lakas kong sigaw.
Dahil na rin sa sakit dahan-dahan nalang akong humiga at nagpaubaya.
What the use? E, nakuha na niya.
"Ah!" paiktad ako sa sakit nang maramdaman kong marahan siyang gumalaw. Napakasakit non.
"Shhh, let me!" marahan parin siyang gumalaw habang nakatitig lang sa akin. Hilam sa luha ang buong mukha ko dahil sa pag-iyak kaya nagulat ako ng marahan niyang hinaplos ang pisngi ko kasabay ng pagpahid ng aking mga luha. Agad naman akong napaiwas kaya napabuntong-hininga siya.
Nang masanay na ako sa tempo ng paggalaw niya, marahan niya itong binilisan.
Hindi ko alam, pero ibang sensasyon ang naramdaman ko ng mas lalo niyang binibilisan pa. Parang nawala ang sakit doon at napalitan ng sarap.
Ilang beses kong naramdaman ang pagyanig ng buo kong katawan sabay nang pag-abot ko sa rurok na hindi ko parin kayang pangalanan.
"I love you Baby Lian ko." Palagi niya itong sinasambit habang pinagsasaluhan namin ang ligaya ng pagiging isa. Na parang pinaparamdam niya sa akin kung gaano niya ako kamahal.
Malakas na ungol kasabay ng pagsasabi niya ng "I love you" sa akin ang narinig ko nang katulad ko, ay maabot narin niya sa rurok na gusto niyang maabot.
May kung anong likidong dumaloy sa sa kaibuturan ko. Mabilis akong nataranta ng ma-realize ko kung ano iyon.
"OMG, Brandon! Bakit sa loob?" natatarantar kong sabi sa kanya pero embes na sumagot kinagat niya lang ang leeg ko habang mabilis paring humihinga.
"Papakasalan kita." Tiningnan niya ako.
Nakapaibabaw parin siya sa akin at hindi parin niya hinuhugot ang kanya sa akin.
Mabilis akong umiling. "NO!"
Agad namang rumihistro ang galit sa mukha niya kasabay non ang marahas na paggalaw niya sa loob ko.
"Brandon, Ah! You are forcing me again, aren't you?" naiiyak kong sabi.
At nagsimula na naman siya, na mas lalong bumuhay sa galit sa dibdib ko.
BINABASA MO ANG
You are my Possession
Romance"Too much love will kill you" sabi nga sa kanta. Pero masisi mo ba ang isang tao kung nagmamahal lang siya ng sobra - sobra, to the point na kaya niyang gawin ang lahat makasama at mahalin din siya tulad ng sobrang pagmamahal niya? Masarap mahalin...
