Motor Camiası

9.BÖLÜM

     _Sene 2009_

     Saat öğlene doğruydu ve yukarıda çok güzel bir güneş vardı. Annesine, kardeşiyle vakit geçirmek istediğini söyleyip bahçeye küçük bir pike serdirmişti. Yana yana yatıp güneşi izliyordu iki kardeş. Kardeşi 4 yaşındaydı, bir yandan onu seviyor bir yandan da güldürüyordu. 8 yaşında olmasına rağmen yaşıtlarından daha zeki olduğunu söylerlerdi herkes.

     Bahçeye kamyonun girmesiyle beraber yerinden doğrulan Yankı oturur pozisyona geçti. Kamyonun arkasından ise siyah bir araba girmişti. Meraklanmasına rağmen Efsun'un yanından ayrılmayıp elini tuttuyor, küçük kardeşini bir kez olsun yalnız bırakmak istemiyordu. Oturduğu yerden gelen arabaları izlemeye başladı.

      Onlara yakın bir yerde duran siyah arabayla beraber içinden siyah saçlı küçük bir kız çocuğu inmişti. İyice meraklanan Yankı yinede kardeşinin yanından ayrılmıyordu. Ilk defa orada görmüştü Pera'yı, o andan itibaren ikiside düğümlenmişti birbirine.

      4 ay sonra Yankı'nın doğum günü, ikisinin ise ayrılma günüydü. O zaman kadar düğüm onları birleştirmiş, 4 ay onlara uzun bir sene gibi gelmişti.

      İlk konuşmalarında, Yankı küçük kıza adının çok değişik olduğunu söylemiş ve sürekli gözlerini dile getirmişti. Her bir konu hakkında konuştukları zaman Yankı sürekli Pera'nın gözlerini söylerdi. Onun gözlerinden kopamamıştı.

     Pera'nın adını hiçbir zaman doğru söyleyemezdi Yankı, genellikle ona Yeşil derken arada bir Küçük Kız derdi. Aynı yaşta olmalarına rağmen Yankı ona her küçük kız demesinde sinirlenirdi Pera.

     Yankı'nın küçüklükten gelen bir motor hayranlığı vardı. Pera'nın babasının motorcu olduğunu öğrendiğinde ise bahanesi bu olmuştu. Çünkü bir zamanlar küçük kızı göremiyor ve bu onun canını çok sıkıyordu. Her onların evine gitmesinde babasını bahane ederdi. O yeşil gözler onun hayatı oldu. Pera, Yankı dışında hiçbir çocukla anlaşamaz ve oynamazdı. Kendini her zaman Yankı'nın yanında bulurdu.

     4 ayın sonunda Pera'nın gitmesi gerekiyordu. Ertesi günü Yankı'nın doğum günüydü ve orada Pera'yı da görmek istiyordu. Gidecekleri gün iki cocukta bahçede buluşmuştu. Pera'nın üzerinde siyah bir elbise varken, Yankı'nın üzerinde siyah bir gömlek ve pantolon vardı.

     Elinde bir kutuyla yanına gelmişti küçük kız, çok mutluydu çünkü ilk defa Yankı'ya hediye verecekti. Sevinçle elindeki hediyeyi uzattı ona, "Bana mı aldın?" Diye şaşırdı Yankı. Küçük Kız konuşmak yerine sevinçle başını sallamıştı. Yankı kutuya zarar vermeden açtı hediyeyi, içinden siyah oyuncak bir motor çıkmıştı. Şaşkınlıkla küçük kıza bakmaya başladı, "Umarım ileride iyi bir motorcu olursun Yankı." Ardından çocuğun yanağına bir öpücük kondurdu.

     Tam gitmek üzereyken ona bir hikayeden bahsedeceğini söyleyip durdurmuştu Yankı. İkisi karşılıklı bir şekilde oturdular ardından Yankı anlatmaya başladı. "Özel bir dövmemiz olsun, ilerde seni bulacağım ve bu dövme bize yol göstersin."

     "Ne dövmesi?"

     "Gemici düğümü.. Çok sıkı bir düğüm, seni bulduğumda o düğüm bir kez daha atılsın diye, bir daha seni kaybetmemek için. Bizimkisi tek bir düğüm değil, iç içe geçmiş iki düğüm olacak. Aramızdaki bağı sıkılaştıracak."

     "Altında baş harflerimiz de olsun mu?" Sevinçle konuşan kıza gülümseyerek baktı Yankı, "Olsun, altında Y ve P harfleri." Sıkıca sarıldı küçük kız Yankı'ya. "Beni bulacağına söz veriyor musun?" Diye sordu. Yankı kızdan ayrılıp, bir kez daha o hayat bulduğu gözlere baktı, "Söz veriyorum. Ama sende söz ver, bu dövmeyi yaptıracağına."