Outrunning Karma: The Pathetic Heir of Slytherin

3.Bölüm: Geçmeyen baş ağrısı

"...A modern desperado..."

♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧

-Bu da değil, diye mırıldanmadan hemen önce sayfada resmedilen yaratığa tekrardan dikkatle baktı.

Duraksadı.

Ve bir kaç saniye sonra ani bir içgüdüyle başını eğmesi, hiçlikten fırlatılan kristal kadehin taş duvarla buluşması bir oldu.
Neyse ki kırılan cam parçalarından yeterince uzaktı.

-Kusura bakma Potter, diye bağıran sınıf başkanlarından Merinsa'ya göz devirmekle yetindi.

Duymazdan gelmeye çalıştığı sarhoş kıkırtılar ortamı kesinlikle daha iyi yapmıyordu.

Salağın teki rahat bir parti havası yaratmak adına -daha rahat öpüşmek adına- meşaleleri büyülemişti; boğuk yeşil ışık sarmaş dolaş, oyuklara sinmiş çiftleri görmeyi imkânsız kılıyordu.

Albus'un yaklaşık üç ay boyunca Slytherin hakkında öğrendiği bir başka şey de işte buydu; doğumgünü söz konusu olduğunda abartılı partiler ortak salonu ele geçirirdi ve Albus çocukluğunda belası olmuş gece terörlerini anımsatan o baş ağrısından kaçınmak amacıyla yurt odasından, güvenli alanından çıkmazdı.

En azından haftalardır ilgisini cezbeden, sadece ortak salonun devasa camından görebildiği destansı yaratığın ismini bir şekilde bulmak için yanıp tutuşana kadar durum böyleydi, yani mecburen sayfaları karıştırmaya devam etti ve son günlerde dehşet artan baş ağrısından kaçınmayı umdu.

Açmadığı kitap kalmamıştı, hatta en sonunda dayanamayıp Profesör Slughorn'a bile sormuştu. Anlaşılana göre yaşlı adam maalesef bir tek iksirler konusunda uzmandı, yasak bölmeye ulaşabilmesi için izin kağıdı imzalamak bile büyük bir jest olduğundan Albus fazla diretmedi.

-Bu da değil, devasa kitap gözünü korkuttuğu için ve görüşü çatladığı için sayfa atladı. "Bu hiç değil, bunun burada ne işi var..."

-Bu kesinlikle değil Potter, ikisinin aynı renk olabilme ihtimalini nasıl düşünürsün?

Albus hayıflanarak gözlerini devirdi. Alaylı sesiyle bir anda dibinde biten Malfoy çocuğu, Albus'un umutsuz vakadan ibaret kitabını elinden çekiştirmeye uğraşıyordu.

Albus ona izin verdi, zihni binbir parçaya bölünüyorken yaratığı da gözden kaybetmişti.

-Boşuna uğraşıyorsun, dedi istifini bozmadan. "Çünkü sana söyledim, bilmiyorum."

-Saçmalama Potter, tabii ki biliyorsun. Herif dibinden ayrılmıyor, sen bilmeyeceksin de kim bilecek...

-Tamam da anahtarın yerini nereden bilebilirim aptal sarışın, diye patladı Albus en sonunda. Yüzünü hışımla çevirdi ve olması gerektiğinden daha yakın olan hematit gözlere baktı. Scorpius gayet eğleniyor gibiydi.                                

Bunu bozmaya karar verdi.

-Gerçi bilsem de sana söylemezdim.

-Ne, hayal kırıklığını yansıtan zıvıltıyla sırıtma sırası ondaydı. "İntikam almak istemiyor musun?"

-Başımızı belaya sokacaksın.

-Kimse anlamayacak ki, Albus... Tanrı aşkına, biraz gülüp geçeceğiz niye azize gibi davranıyorsun? Suratının alacağı ifadeyi hayal et...

Albus sustu. Duvarlar üstüne üstüne geliyordu, Slughorn'u şakalamak bekleyebilirdi.

-Madam Pomfrey'i görmem gerek, doğrulmaya çalışsa da başarısız olması uzun sürmedi, delici sesler bulanıklığa rağmen oradaydılar.

Evet, evet kesinlikle bu sefer zihni çatlıyordu.

Aptallığına inanamadı.

İksirlerin geçirmeyeceğini bilmiyormuş gibi davranması bile neden Rawenclaw'a seçilmediğini açıklar nitelikteydi.

-Kötüleşiyor mu, Scorpius'un sesinde şimdi bir parça ciddiyet farkedilirken başını eğdi.

Şakaklarını tırnaklaryla oymakla meşgul olduğundan, sarışın çocuk cevabını almış göründü.

-Seni uyutmaktan başka bir halt edemeyecek, Scorpius adımları sarsılan arkadaşının bir kolunu kendi omzuna doladı, yerdeki kitabı yolundan çekercesine tekmeledi. "Muggle ilaçlarından bile medet umuyor kadın."

Yurt odalarına nasıl gittiklerini, Scorpius'un yönlendirmesiyle yatağına nasıl girdiğini hayal meyal hatırlıyordu.

Çınlamalara direnemedi, gözleri yavaşça kapandı.

♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧

"Lordum."

"Seni tanıyorum."

Hayır.

"Onun soyu, damarlarını süsleyen kan. Dilimizi biliyorsun."

Anlamıyorum. 

Anlamıyorum.

"Anlayacaksın. Bakalım son umut sen misin?"

♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧

Kisa oldugunu biliyorum ama bölüm cok uzun olacakti, kesmem gerekiyordu.

Umarim begenirsiniz, Albus bunlar iyi günlerin askim sükret jfhfjskjg

Oy vermeyi unutmayalim, minik yorumlar da yazma sevkimi arttiriyor beni cok sevindirirsiniz.

Okudugunuz icin tesekkürler asklarim ♡♡