Albus Severus Potter, olmaması gereken her şeydi.
Slytherindi; çataldil, ve de bir varis.
Sürekli her şeyi batıran çocuk, ailesini yok sayabilmek için kendini de yok sayan çocuk, bu Albus Potter'ın olduğu şeydi.
11 yaşındayken, puslu gri gözler taş...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
~Gelecekten bir kesit~
♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧
-Kaçman bir şeyi değiştirmeyecek Malfoy, sadece alacağın hasarın miktarı artıyor.
Scorpius sanki onu duymamış gibi manik bir kahkaha atarken koşmaya devam etti. Tren onların ayak sesleriyle yankılanıyordu.
Sonunda hiperaktifliğin kitabını yazmış Scorpius'un hızıyla baş edemeyeceğini anlayan Albus, cübbesinin cebinden asasını çektiğinde hiç beklemeden aklına ilk gelen büyülerden birini mırıldanmıştı.
Yere kapaklanan Scorpius ise mızmızlanıyordu.
-Hogwarts'a bile varmadık, bu yaptığın kurallara aykırı.
-Yakalanmadığın sürece her şey serbest, dedi ona doğru gelen Albus. "Ayrıca kuraldan bahsedene bak, anneme resmen beni rezil ettin."
-Ama mendil-
Scorpius daha konuşurdu ancak Albus çoktan yanına varmış, üstüne çullanıp onu gıdıklamaya başlamıştı.
Sarışın önce neye uğradığına şaşırırcasına kocaman bir kahkaha patlattı.
-Çekil şurdan Potter, diye sızlansa da cümlesi sürekli kıkırdamalarla bölündüğünden ne dediği belli belirsiz duyuluyordu ve pek anlaşılmıyordu. Albus'un, Malfoy hakkında en sevdiği şeylerden biri kesinlikle çok çabuk gıdıklanmasıydı.
Koluna değen tüy kalemlerle bile huylanırdı; ve elbette tam teşekkürlü bir Slytherin olduğu için her fırsatta bunu kendi leyhinde kullanıyordu.
-Tamam, tamam özür dilerim dur, ikisi de gülmekten nefes nefese kaldıklarında Albus sakinleşmişti, sarışına işkence etmeyi bırakıp dizlerinin üstünde doğruldu.
Bukleleri karman çorman, yüzü kıpkırmızı kesmiş ve gömleğinin düğmeleri çözülmüş Scorpius huysuzca iç çekti.
Bir süre daha öylece soluklanmaya devam ettiler.
-Kompartıman bulamayacağız, diye mırıldandı Albus sonra aniden gelen farkındalıkla irkilerek, öfkesine öyle odaklanmıştı ki zaman umurunda değildi.
Scorpius aynı telaşla başını salladı.
-Koşarken saç tokamı kaybettim.
Albus gözlerini devirdi.
-Tavuskuşu diyince de kızıyorsun.
Karşılığında aldığı epey sert bir tekme olmasına rağmen Albus kocaman sırıttı.
-Kalk hadi aptal sarışın, oturduğu yerden kalkmaya çalışan Scorpius'a elini uzattı.
Scorpius elini kavradı, ve Albus'u tüm gücüyle çekerek yere savurdu.
