Outrunning Karma: The Pathetic Heir of Slytherin

9.Bölüm: "Kandırdınız mı beni Lordum?"

Merhaba ♡

Minik bir aciklamayla baslamak istiyorum.

Simdi... Biliyorsunuz ki okullar acildi ve ben de bir yerlerimi yirta yirta akademik basarima odaklanmaliyim yoksa benim contalar sinav zamanlari yaniyor.

O yüzden iki secenekle geldim;

1-Bu hikaye icin bir gün belirlerim, iki üc haftada bir bölüm atmaya calisirim (canim isterse djfjjfnfn).

2-Belli bir oy sinirini gecersek bölüm yazip atarim (yine canim isterse cünkü üsengecim).

1 mi yoksa 2 mi, suraya bir yere yazin beraber karar verelim.

Bu kadar, hikayeye gecebilirsiniz canim okurlarim.

Iyi okumalar dilerimmm..

♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧

♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧♧

-James? James lütfen, düşündüğün gibi değil, açıklamama izin ver-

-Bana yaklaşma, diye tısladı, kızıl dalgaları omuzlarından sarkan, çilli yüzünde hararetli bir ifade taşıyan genç çocuk. "Sen kafayı yemişsin, uzak dur benden."

-Dumbledore'un mezarı üzerine yemin ederim dediğini anlıyorum James. Taş attığın için canının yandığını söyledi.

-Yılanlarla mı konuşuyorsun Albus? Merlin... Sen... Sen lanetlisin. Olduğun şey bu.

-Değilim!

-Öylesin, yılanlarla konuşuyorsun! Sadece çataldilsen yılanlarla konuşabilirsin... Bu ne demek biliyor musun? Kim çataldildi biliyor musun aptal?

James'in sesi ıssız ormanda gittikçe tizleşiyor, paniğe karışan endişe dalga dalga yayılıyordu.

-Ama ben yanlış bir şey yapmadım, diye mırıldandı Albus.
Gereksiz yere suçlanıyor gibi hissediyordu. Kendisini savunamıyordu ve gözleri öfkeli yaşlarla dolmuştu.
"Ben..."

Cümlesini bitirmek için şansı olmadı. Üzerine tartıştıkları gri yılan yavaş yavaş genç bir kadının formunu alırken kelimeler yutulup gitmişti.

-Aynı babana benziyorsun, James. Bütün planları gereksiz ayrıntılarla deşip her şeyi mahvetmek... Kötü kötü anılar...

Sessiz bir büyü, ve James'in bedeni yumuşak zemine devriliverdi.

Albus çığlık attı; alnından ince bir çizgi hâlinde süzülen kana rağmen genç cadı hafifçe güldü.

-Nasılsın bebeğim? Gittikçe büyüyorsun...

-Sen kimsin?

-Her seferinde aynı soru...

Abisinin baygın bedenine endişeyle bakan Albus hırsla başını salladı, James'le tartışırken biriktirdiği gözyaşları yanaklarına döküldüler.