27

241 26 4
                                    

takipci sayim 150yi gecti agliyom 🥹🥹🥹
tesekku ederim kocaman olduk 💋

•••

"hiç özlememişim şu şirketi"

"hey biz de buradayız" yunjin'i gördüğümde gülümseyerek ona bakmıştım.

sarılıp yanaklarını sıkıp onları öptüğümde "iyi beni özlemişsin en azından" dediğinde saçlarını karıştırdığım gibi "ya jay niye bozuyorsun sevgilim gelicek bugün buraya" demişti.

"o artık çalışmaya başlayacak mı burada?"

"evet. amerika'dan eşyalarını gelmesini bekliyoruz. taşınınca başlayacak"

"sunoo peki? alıştınız mı?"

"bir haftadır beraber çalışıyoruz ve çalışma şeklinizin çok benzediğini fark ettim. beraber okumak ve çalışmaya başlamak böyle bir şey herhalde"

jay gülümseyerek kafasını sallamış ardından gergince elini ensesine atmıştı.

"sizinle konuşmam gerekiyor. hyunjin ile özellikle"

"tamam konuşa-"

"benimle ne konuşacaksın bakalım?" hyunjin jay'in omzuna elini attığında jay de içeriye geçmeleri için eliyle işaret etmişti.

"başkan park içeriye geçmemizi istiyor efenim" yunjin şaka yaparken hyunjin ise "buraya yakın bir yerde kahvaltı yaparım diye erken geldim gidelim mi?" dediğinde yunjin "eğer kahveyi sen ısmarlarsan gelirim. aç değilim" demişti.

"yok artık başkanım ne demek kahve ısmarlamak size" hyunjin hemen şaşırmış taklidi yaparken yunjin hyunjin'in omzuna elini atıp eğilmesini sağlamış ve kafasını vurmuştu.

"yürü sana kahvaltı ısmarlayayım miden bir şenlensin"

"arkadaşlar hani ikiniz de iyi bir şirkette çalışıyorsunuz yazılım kadrosundasınız ya hani??" jay arkalarından kafa sallayarak yavaş yavaş ilerlerken hyunjin ise "yah jay kurtar beni bunu elinden" diye bağırıyordu.

•••

"ben yunjin ile sevgili olmadığımızı hala sevdiğimi ama korktuğumu söyledim. gerçekleri tamamen konuştuk. benim için döndüğünü söyledi. yazılım üzerinde çalışmayı bırakmış kendi halinda part time çalışarak yaşıyormuş"

"resmen senin için dibine gelmiş. çocuk üzülmüştür o zaman sizin nişanlı olduğunuzu duyduğunda"

"gözleri doluydu zaten. ben jay'e yaptıklarını düşünürken umursamamıştım ama jay'i biliyorsun enayi"

"jake ve jungwon'un yaşadıklarını gördükten sonra beni kabul etmemesi normaldi ama-"

"gitmesi normal değildi değil mi?"

"hayır ya. gittiğinde beni özlediğini geri gelmeyi çok düşündüğünü gitmeden önce de eğer kalırsa bana dayanamayacağını ve o sıralar çok kavga ediyorduk jake ve won gibi olursak diye korkup gitmiş. sorun bu değil. şimdi teklif etsem kabul eder mi? tekrar reddedilmek..."

"zaten reddedilmek istememen normal ama bence artık eder gibi. ikiniz de o genç aşıklar değilsiniz. diğerlerinin de öyle olmadığı belli" diyen yunjin ile hyunjin kafa sallamıştı.

"seviyorsan eğer beş yıla rağmen bence sonuna kadar ilerle" hyunjin bunu diyince yunjin ellerini yumruk yaparak "fightinggg" diye bağırdığında keyfim yerine gelmişti.

şimdi de beni unutup tartışmaya başlamışlardı.

"doy artık hwang hyunjin ben şiştim seni izlerken"

"tamam ya son kaşık"

"kaşık götü-"

etrafımızdaki insanlar bize baktığında hemen yunjin'in ağzını kapamıştım.

özür dilercesine kafamı eğdiğimde sunoo'yu görmüştüm.

yemek yapılan yerden tepside birkaç tabak getirip onları yemeye başlamıştı.

içeriden galiba yemekleri yapan kadın onun omzunu sıkıp gülümseyerek kendini çağıran müşterilerin yanına gitmişti.

şimdi fark etmiştim ki eskiden çalıştığı yerdi burası. arada yanına gelir ve onunla çalışırdım tabii o beni oturtup çalışmaya dönüyordu.

dekorasyonu değiştiğinden dolayı unutmuş olduğun anılar tekrar kafamda yer edindiğinde yunjin ile hyunjin'e dışarıda bekleyeceğimi söylediğimde onlar da kasaya gitmişlerdi.

ben giriş kapısının oradaki müşterilerin yazdığı notlar ve orada çekildiği fotoğrafları koydukları duvara bakmaya gitmiştim. eskiden de dolu olan duvarda bizim birbirimiz için yazdığımız notu biraz aramış olsam da sonunda bulmuş ve elimi sunoo'nun yazısında gezdirmiştim.

"hep yanında olacağım" sunoo'nun yazısını mırıldandığımda arkamdan "seni hep destekleyeceğim" demişti.

ona baktığımda gülümseyerek bana bakıyordu. benim yazdığım yazıyı hala unutmaması gittikçe beni mutlu hissettiriyordu.

çaba gösteren tarafın sadece ben olmadığımı yüzüme vuruyordu.

ᴡᴀʟʟᴇᴛ-ᴇɴʜʏᴘᴇɴ ✓Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin