🌾Tamamlandı
Bir insan bu dünyaya sadece kendisi ve çevresiyle imtihan olmak için değil, aynı zamanda onu tamamlayıp ona ayna olacak Ruhu bulmak için de gelmişti.
Ve zorluklarla harmanlanıp kavuşan ruhlar, birbirini görünce tanırdı.
Kimileri hemen...
Önemli olan seni tamamlayacak ruhu bulmak. 'Sana ayna olacak insanı bul'...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bulutları kirpiklerinde taşımaya alışkın olan genç kızın kalbin de sanki cemre düşmüş misali güneşler açarken, karşısında ki genç adamın da ondan bir farkı yoktu...
Gerçekten o kadar zaman sonra Yusuf da ona aşık olmuş olabilir miydi ?..
"Yusuf, sen ne dediğinin farkında mısın ?" Dilinden sadece bu sözler dökülürken, gözleri şimdiden dolmuştu.
Bir yanı 'yanlış anlamış olabilir miyim acaba ?' diye delicesine korkarken, bir yanı ise 'yıllardır beklediğim an' diyerek heyecanlanıyor ve Yusuf'un vereceği cevabı merakla bekliyordu.
Genç adam Zeynep'in sorusuyla hafif bir şekilde tebessüm etti. Aşık olduğunu kabul ettiği günden beri bu soruyu ne çok duymuştu böyle..
Soran her kişiye de cevabını bir şekilde vermişti ama kesinlikle en güzel cevabı karşısındaki, aşık olduğu kadına verecekti.
Yusuf, Zeynep'e doğru biraz daha yaklaştı. İstedi ki hem gözleri, hem sözleri doğrulasın vereceği cevabı.
"Zeynep.. Ben sana gerçekten aşık olduğumu kabul ettiğimden beridir, ne dediğiminde ne yaptığımında çok farkındayım."
Yıllardır genç adam tarafından kapanan her kapının ardından belki açılır umuduyla oturan Zeynep, şimdi hayatında ki en güzel kapının ona açılmasını, gözlerinden akan yaşlar ve dudaklarında oluşan hafif bir tebessümle buyur ediyordu kalbinin en güzel yerine...
Peki şimdi, ona umutla bakan bu genç adama ne cevap verecekti ?.. Onun söylediği gibi bir çırpıda anlatabilecek miydi yıllardır süren bu içinde ki aşkın büyüklüğünü. Sesi sanki zorlasa çıkmayacak, kalbiyse yarışa girmiş bir tay gibi biraz daha zorlasa patlayacaktı..
Yusuf, Zeynep'in birşey dememesine karşı biraz tedirgin olmuş olsa da hemen ardından hak da vermişti genç kıza. Sonuçta pat diye bir anda itiraf etmişti duygularını, şaşırması pek normaldi.
"Zeynep, senden bana hemen cevap vermeni beklemiyorum ama ne olur bu gece iyice düşün ve bana öyle bir cevap ver ki, askere sağlam bir kafa ve huzur dolu bir kalple gidip geleyim."
Sanki bunu demesini bekleyen Zeynep kafasını olumlu bir şekilde salladı. Heyecan ve şaşkınlıktan 'tamam' diyecek hâli bile şuan kendinde bulamıyorken, bir de Yusuf onun gözlerine bu kadar güzel bakarken eli ayağı iyice birbirine dolanıyordu.
Neyse ki heyecandan bayılmadan önce imdadına Yusuf'un çalan telefonu yetişti..
Genç adamın bir saniyelik gözlerini gözlerinden çekmesiyle aklı başına gelen Zeynep ardına bile bakmadan oradan uzaklaşırken, Yusuf genç kızın ardından gülümseyerek bakıyordu..
