Ερωτική Επιθυμία

Kεφάλαιο 10

                                                                        Ελένα

Μένω μόνη καθώς ακούω τα βήματα του να απομακρύνονται από κοντά μου. Προσπαθώ να χωνέψω πως έφτασα σε αυτή την κατάσταση. Πως αφέθηκα και δέχτηκα να τον ακολουθήσω μέχρι το σπίτι του. Από που κι ως που συμφώνησα χωρίς κανένα ενδοιασμό και την παραμικρή αντίσταση να μείνω εδώ μαζί του. Δεν είναι του χαρακτήρα μου. Μια ζωή ήμουν καχύποπτη με τους ανθρώπους. Δεν λέω του είμαι εξαιρετικά ευγνώμων που με έσωσε νωρίτερα, όμως μήπως το παρατραβάει;

Και δεν μπορώ να καταλάβω πως το εννοεί όταν λέει τόσο κατηγορηματικά πως είμαι δική του; Κοντεύω να τρελαθώ. Κάθομαι στην άκρη του κρεβατιού μου και κοιτάω τον χώρο. Πρέπει να παραδεχτώ πως έχει πολύ ωραίο γούστο. Μπορεί να φαίνεται λιτό με την πρώτη ματιά όμως έχει μοναδικά κομμάτια που το κάνει ξεχωριστό. Είναι ένα δωμάτιο που σίγουρα θα έφτιαχνα με τον ίδιο τρόπο αν είχα την οικονομική δυνατότητα. Γιατί αυτό το δωμάτιο σίγουρα με αντιπροσωπεύει. Σε μια γωνία έχει μια τεράστια γωνιακή βιβλιοθήκη γεμάτο υπέροχα βιβλία. Στην άλλη άκρη υπάρχει ένα τραπεζάκι με περιοδικά μόδας και τέχνης. Στον τοίχο υπάρχουν υπέροχοι πίνακες ζωγραφισμένοι στο χέρι με θέμα την φύση. Όπως ακριβώς και στο σπίτι μου. Αυτό εννοούσε ο Μάσιμο όταν έλεγε πως με παρακολουθούσε; Μάθαινε από απόσταση τα γούστα μου; Τις προτιμήσεις μου; Η ιδέα και μόνο μου προκαλεί ανατριχίλα σε όλο το κορμί. Άραγε πόσο καλά με ξέρει; Τι έχει μάθει για μένα; Όσο όμως κάθομαι και το αναλύω δεν βγάζω ουσιώδη συμπεράσματα για την συμπεριφορά μου. Πραγματικά νιώθω πως θα τρελαθώ έτσι και συνεχίσω άλλο να το σκέφτομαι. Το μόνο σίγουρο είναι πως τώρα που μπήκα στο χορό νιώθω ότι δεν θα κάνω πίσω και θα χορέψω όποιον ρυθμό μου επιβάλει εκείνος. Τρέμω την στιγμή που θα θελήσει να προχωρήσει παρακάτω. Όταν διαπιστώσει ότι είμαι ακόμα αγνή σε αυτή την ηλικία. Δεν αντέχω άλλο τις ίδιες μου τις σκέψεις. Μου προκαλούν ταραχή. Πρέπει οπωσδήποτε να βρω να ασχοληθώ με κάτι για να πάψω να σκέφτομαι.

Σηκώνομαι αποφασισμένη και αρχίζω και επιθεωρώ καλύτερα τον χώρο. Ανοίγω τα συρτάρια και ψάχνω την ντουλάπα που είναι απέναντί μου. Είναι γεμάτη ρούχα στο νούμερο μου. Όλα καινούργια και με το ταμπελάκι τους ακόμα κολλημένο επάνω τους. Κοιτάω τις τιμές που αναγράφονται και γουρλώνω τα μάτια μου. Το κόστος τους ξεπερνά κατά πολύ τα δικά μου βαλάντια. Ο Μάσιμο έχει ξοδέψει μια μικρή περιουσία μένα. Πρέπει να είναι πολύ πλούσιος και να μην τον νοιάζουν καθόλου τα χρήματα. Μα τι λέω η ηλίθια φυσικά και είναι πλούσιος. Είναι ο Μάσιμο Τζια Νίνη.