Μάσιμο
«Δεν με νοιάζει πως θα το κάνετε. Απλά κάντε το. Μέχρι το βράδυ θέλω να έχουμε τελειώσει με αυτόν τον τύπο» ουρλιάζω δυνατά στο ηχείο του ακουστικού μου τηλεφώνου έξαλλος για την ανικανότητα του. «Γαμώ το κέρατο μου!» βρίζω στα ιταλικά, και ίσα που προλαβαίνω να ακούσω την φθηνή του δικαιολογία καθώς τερματίζω απότομα την κλήση μας χωρίς να του δώσω επιπλέον περιθώρια για να συνεχίσει να μου μιλά.
Πετάω εκνευρισμένος το κινητό μου στην άλλη άκρη του καθίσματος και το βλέπω να κάνει ένα μεγάλο γκελ και να σταμάτα λίγο πριν πέσει στο πάτωμα. Αυτό μου έλλειπε τώρα να μείνω ξαφνικά χωρίς κινητό και να τρέχω να βρω άλλο πρωινιάτικα. Ξεφυσώ για να διώξω την ένταση από πάνω μου. Κλείνω τα μάτια μου και τα τρίβω ελαφρά με τα δάκτυλα μου. Ίσως έτσι καταφέρω να χαλαρώσω. Το γεγονός ότι δεν κοιμάμαι καλά το τελευταίο διάστημα δεν βοηθά ιδιαίτερα τη κατάσταση μου.
Μείνε ήρεμος, προστάζω τον εαυτό μου καθώς ξέρω από πρώτο χέρι πως δεν θα την βγάλω καθαρή αν παρασυρθώ από το θολωμένο μου μυαλό. Έπρεπε να συνέλθω. Να συγκρατήσω τον εκρηκτικό μου χαρακτήρα. Ανοίγω τα μάτια μου και τσεκάρω την ώρα στο πανάκριβο συλλεκτικό Rolex, δώρο του πατέρα μου στα δέκατα όγδοα γενέθλια μου, κι εκνευρισμένος διαπιστώνω πως για ακόμα μια φορά ο Μίκαελ έχει αργήσει στο ραντεβού μας.
Μου την δίνει όταν με στήνουν. Πόσο μάλλον ο τύπος που έχει αργήσει πάνω από είκοσι λεπτά και δεν έχει μπει καν στο κόπο να με ενημερώσει πως θα αργοπορήσει. Ας όψεται που τον έχω ανάγκη καθώς είναι ο μόνος που μπορεί να με φέρει σε επαφή με ένα άτομο του Ιρλανδού και να με πληροφορήσει για τυχόν νέα του.
Κτυπώ ρυθμικά με υπόγειο εκνευρισμό τα δάχτυλά μου πάνω στην πόρτα της λιμουζίνας μου. Με το άλλο χέρι μου πιάνω το κρυστάλλινο ποτήρι με το ποτό μου από την βάση. Το φέρνω στα χείλη μου και το πίνω μονορούφι καίγοντας το λαιμό μου με το περιεχόμενο του. Γενικά δεν είμαι λάτρης των δυνατών ποτών τέτοια ώρα όμως στην συγκεκριμένη περίπτωση το θεωρώ αναγκαίο για να με κρατήσει ήρεμο και χαλαρό.
Αφήνω το ποτήρι μου άδειο, όσο άδειος νιώθω κι εγώ, στην ειδική βάση που είναι μπροστά μου και κοιτάω τον χώρο γύρω μου. Η λιμουζίνα ήταν το τελευταίο αμάξι που θα διάλεγα για να κυκλοφορήσω όμως είναι και αυτή μέσα στο πακέτο που μου επιβάλει ο πατέρας για την ασφάλεια μου όταν πάω σε συναντήσεις. Το να είσαι ο μοναχογιός του αρχηγού έχει και τους κινδύνους του. Θυμάμαι ότι ήμουν δώδεκα χρονών τότε που προσπάθησαν να με απαγάγουν μέσα από το αμάξι την ώρα που πήγαινα σχολείο. Αν ο σοφέρ, και σωματοφύλακάς μου δεν είχε ενεργήσει γρήγορα καθώς ήταν άριστα εκπαιδευμένος μπορεί τώρα να μην ζούσα.
ESTÁS LEYENDO
Ερωτική Επιθυμία
RomanceΈνας Θυελλώδης Έρωτας Μια απαγορευμένη αγάπη Ο Μάσιμο Τζιο Νίνη, είναι ένας επικίνδυνος γοητευτικός άνδρας που έχει μάθει να ζ...