Ερωτική Επιθυμία

Κεφάλαιο 4

                                                                   Μάσιμο

Έχουμε σταματήσει λίγα μέτρα από το διαμέρισμα της. Ο οδηγός μου μπροστά παραμένει αμίλητος και μουτρωμένος. Ο Στέφανο από την πρώτη στιγμή μου προσπάθησε με πλάγιο τρόπο να αντιταχθεί, μου έκανε σαφές ότι δεν εγκρίνει την συμπεριφορά μου και τις ενέργειες μου σε ότι αφορά την κοπέλα. Ουσιαστικά είπε ότι εκθέτω τον εαυτό μου, ότι τον βάζω σε κίνδυνο, κι ότι τον καταδικάζω να είναι ευάλωτος. Πιστός στην φιλοσοφία της φατρίας και στις φαλλοκρατικές συμπεριφορές. Όχι ότι τόλμησε να μου τα χώσει ευθέως, δεν θα τολμούσε. Αλλά έβλεπα καθαρά στο βλέμμα του την αποδοκιμασία της εμμονικής μου στάσης προς την Ελένα.

Οπότε τώρα παγωμένος, δεν του αφήνω τα περιθώρια να ξεπεράσει τα όρια που έχω επιβάλει σε όλους εδώ και χρόνια, γιατί δεν έχω καμία όρεξη να μπλέκονται στα προσωπικά μου. Έχω ανοίξει το τάμπλετ μου και το ακουμπώ πάνω στο γόνατο μου. Την παρακολουθώ που ετοιμάζεται. Θαυμάζω το στητό της κορμί όσο ντύνεται. Τελικά τώρα που την βλέπω καλύτερα διαπιστώνω πως το υπέροχο τατουάζ της πίσω στην πλάτη της φτάνει μέχρι τους γλουτούς της. Υπέροχα μοτίβα καλοδουλεμένα σίγουρα από καλλιτέχνη του είδους του. Θα χρειαστούν πολλές ώρες για να τα θαυμάσω, να τα μελετήσω με τα χέρια μου αλλά και με την γλώσσα μου. Θα έρθει η στιγμή να την ρωτήσω τι σημαίνουν όλα αυτά επάνω της. Η αλήθεια είναι πως παραξενεύομαι που το υπόλοιπο κορμί της είναι καθαρό, διάφανο σχεδόν. Φαντασιώνομαι άπειρα χάδια έτσι κι αλλιώς πάνω σε αυτό το κορμί. Άπειρα παιχνίδια. Κι η παρόρμηση να πάω στο διαμέρισμα της, να της χτυπήσω το κουδούνι είναι πολύ δελεαστική. Μια ακατανίκητη επιθυμία που πρέπει να καταπιέσω καθώς θα πρέπει να περιμένω την κατάλληλη στιγμή. Δεν υπάρχει λόγος βιασύνης άλλωστε ξέρω πολύ καλά πως σε λίγο θα πρέπει να πάει στην δουλειά της. Δεν θα ήταν φρόνιμο να την ενοχλήσω. Πλέον θα μπορούσα με βεβαιότητα να πω ότι την γνωρίζω καλά. Έχω μάθει κάθε της κίνηση, συμπεριφορά, σύσπαση του προσώπου της.

Την παρακολουθώ καθώς βγάζει από το στεγνωτήριο την ροζ ρόμπα που φοράει στην δουλειά και την βάζει άγαρμπα μέσα στην τσάντα της. Αναστατώνομαι γιατί πολλά βράδια την ονειρεύτηκα να φοράει αυτή την αναθεματισμένη ρόμπα και να έρχεται προκλητικά μπροστά μου. Να της ανοίγω τα μικροσκοπικά κουμπιά. Να γονατίζω ανάμεσα στα πόδια της και να χάνομαι μέσα στην γυναικεία της φύση. Το σώμα μου αυτόματα και μόνο στην σκέψη αντιδρά. Νιώθω την στύση μου να σηκώνετε. Ανακάθομαι στην θέση μου καθώς νιώθω άβολα ενώ προσπαθώ να διώξω τις σκέψεις από το μυαλό μου. Ακούω ομιλίες και γυρίζω το κεφάλι μου μπροστά, εκεί που με καλεί η πραγματικότητα.