''මොකක්ද තමුසේට එකපාර උනේ ? '' ගවීෂ් ඇහුවේ මියුන්ගේ නළලට අත තියලා... මියුන් ඔළුව ඉස්සුවේ ආයේම ඒ ඇස්වලට ගවීෂ් ගැස්සිලා යද්දි....එදා අප්ලොෂ් එක ගාවදී මියුන්ගේ ඇස්වලින් යන්තමින් දැක්ක ඡායාව.. ගවීෂ් තාම වචනයක් කතා කරන්න බැරි තරමට සීතල වෙලා.....එයාගේ අත් දෙක අතරේ ඉදපු මියුන්ව අත ඇරෙන්න ආවත් ගවීෂ් ආයේම තවත් තද කරලා මියුන්ව ළගට ගත්තේ එයාගේ ඇස් මග අරින ගමන්... මියුන් පොඩි ළමයෙක් ගානට ගවීෂ්ගේ අත් දෙක අස්සේ හැංගුනේ ගවීෂ්ගේ අත් දෙකත් එක්කම වෙව්ලද්දි.... මං --
'' මට ඒක දැනෙනවා !!!! .. '' මියුන් මිමිණුවේ ඇස් දෙක පියාගන්න ගමන්... කලින් නොදැනුන හැමදෙයක්ම.. ක්‍රිෂ් , අරවින්ද් , ඩ්‍රොමිඩියන්ස්ලා කියලා තිබුන හැමදෙයක්ම... හුළග එක්ක හුස්ම ගන්න... හැමදෙයක්ම...හුළගට එකතු වෙන හැමදෙයක්ම.... හුළග තරම් අලුත් හැමදෙයක්ම.. හුළග තරම් පරණ හැමදෙයක්ම... නිදහස !!!!
''නැගිටපන්.. අපිට මෙතන ඉන්න බෑ.. '' ගවීෂ් කිව්වේ එයාට වටපිටාවේ දැනෙන වෙනස, මැන්ෂන් එකේ ඇතුළේ ඉන්න වේඝර්ණලා හැමෝටම දැනෙන නිසා.. වේඝවර්ණලා වෙන්න ඕනම නැ , මේ වෙද්දි ආශක්‍යසිංහලාටත් මේක දැනෙන්න ඕන !!!!.. වැරදිලාවත් කවුරුහරි මේ පැත්තට ආවොත්... ගවීෂ් මියුන්ට එහෙමම ඉන්න ඇරලා පොත් ටිකයි සේරම බැග් එකට එබුවේ ඒක කරේ දාගන්න ගමන්... ආයේම මියුන් ගාවින් දණ ගහගත්ත ගවීෂ් මියුන්ගේ ඇස් මගඇරලා කවදාවත් නොතිබුන පුරුද්දකට වගේ මියුන්ගේ අත් දෙකම අරගෙන කිස් කළේ ලොකු හුස්මකුත් එක්ක ඇස් දෙක තත්පරේකට පියාගන්න ගමන්....
'' මගේ ඇස්....ඒවා නිල් පාටයි ද ? '' මියුන් වචනින් වචනේ ඇහුවේ ගවීෂ්ගේ කම්මුලට අත තියලා... නිල් ? ? ඒවා නිල් පාට වෙනකං තමුසේ කොච්චර බලන් ඉදියාද ගවිෂ් ? ... ගවීෂ් ඉක්මනින් ආයේ අහක බැලුවේ එයාගේ ඇස්වලින් මියුන්ට එයාගේම ඡායාව පේන එක නවත්තන්න... දැන් මේ මුකුත් පැහැදිලි කරගන්න වෙලාවක් නෑ ගවීෂ්...
'' කිව්වම අහලා නැගිටපන් දැන්.. '' ගවීෂ් මියුන්ගේ අතින් ඇදලා ගත්තේ බාගේට පණ නැති ගානට ඉදපු මියුන්ව එයාගේ ඇගට හේත්තු කරගෙන.....
'' කවුරුහරි මේ පැත්තට එනවා.. '' මියුන් කිව්වේ ගවීෂ් ඉස්සරහට තියපු පළවෙනි අඩියෙන්ම නවතිද්දි... නෑ !!! එයා -
