ඒ සාලේ ආයෙත් පිරිලා ගිහින්... ඒත් ඒ ලොකු නිශ්ශබ්දතාවයකින්.... සුදු මාමා පුච්චගෙන තිබ්බ අත් දෙකට බෙහෙත් දාලා ඉවර කරපු ක්‍රිෂ් එයාගේ කම්මුල් දෙකත් මිරිකලා ඔලුවත් අතගාලා එහාට වුන විදිය ගවීෂ් බලාගෙන.... සුදු මාමා එ තරම් ඩඩුන්... එයාගේ මූණ දකිනකොටම ගවීෂ්ට එන්නේ ඇගම ඇඹරෙන තරමේ ලැජ්ජාවක්.. මූණ දෙන්න බැරි තරමට වරදකාරී හැගීමක්... වේඝර්ණ උරුමය විදියට එයාගේම කොන්ද පණ නැති වෙනකොට ලැජ්ජ නොවී කොහොමද ? මේ කී වෙනි සැරේද ?
එයා වාඩි වෙලා ඉදියේ අරවින්ද්ගේ එහා පැත්තේ... අපරාදේ කියන්න බෑ මිනිහා තාම ගවිෂ්ට වචනයක්වත් කතා කලේ නෑ... ඒත් ඉස්සෙල්ලා කතා කරන්න ගවිෂ්ට ඇගේ හය්යක් ඉතිරි වෙලාත් නෑ.... එක ළග වාඩි වෙලා ඉදියට ඒකා ඉන්නේ ගවීෂ් කියල එකෙක් එහා පැත්තේ නැති ගානට... අරවින්ද්ට කතා කරන්න ඕනේ වගේ හිතුනත් ගවීෂ් තවදුරටත් පුළුවන් තරම් නිශ්ශබ්දව ඉදියෙ ඇගට දැනෙන අපහසුවට.....
ඇත්තටම සේරමල පුදුම තරමින් නිශ්ශබ්දයි ... ටයිඩ්‍රැක්ස් එක එයාක හැමෝටම එ තරම් කම්පනයක්... සුදු මාමා , අරවින්ද් , ඩ්‍රැන්.... මියුන් ඉදියා නම් එයත් මේ භයානක නිශ්ශබ්දතාවයේ අයිතිකාරයෙක්... ඒත් !!! බලන්න එපැයි අවී මාමා... කුස්සියෙන් ඇහෙන්නේ ලානා ඩෙල් රේ ගේ ප්ලේලිස්ට් එකකට අවී මාමා සිංදු කියන සද්දේ... අපරාදේ කියන්න බෑ, හෙන ගැහිලා ගියත් අවී මාමා සැහෙන පොසිටිව් ... එකත් එකටම ක්‍රිෂ් අක්කා එයාගේ බොක්ක වශයෙන් ඒකේම අනිත් ඩෑල් එක.... හෙන හැගිල ගියත් ආතල් එකේ.....
" ආ .... ක්‍රිෂ්... මේ... ඔය අපේ පොඩි මෑන්ස්වත් බලන්න පොඩ්ඩක්... " අවිනාශ් කුස්සියෙන් එබිලා කෑගැහුවේ ගවීෂ්ව බෙල්ල මුලටම හිර කරල... ගවිෂ් තත්පරේට අංශක බර අරවින්ද් දිහා බලලා අවි මාමට පිස්සුද අහන්න ඇස් ලොකු කලේ අවී මාමත් හතර බීරි කතාව වගේ උරහිස් අකුලද්දි....
" උගෙ මූලග්ගායට නම් බෙහෙත් නෑ අවී... " ක්‍රිෂ් හිනා වෙවි කිව්වේ අවිනාශ් කිව්ව එක විහිළුවට අරන්...
ගවීෂ් මුකුත්ම නොකිය ඒකටත් ආතල් එකට වගේ හිනා උනේ අරවින්ද්ගේ උරහිස උඩින් වැලමිටත් තියාගන්න ගමන්... කොහෙද ! උගේ ගෑස් බලපන්කෝ.... අරවින්ද් උරහිස ගැසුවේ ගවීෂ් එහාට විසි වෙල යද්දි... මොන යකා වැහිලද මන්දා... ගවීස් උට අමතන්න කට රෙඩි කරගත්තට මොකද, ඊට කලින් අවි මාමා කිචන් එකේ ඉදන් කඩන් පාත් උනේ තඩි උණු වතුර බෝල් එකකුයි, සුදු පාට අලුත් කපු රෙදි වගයකුයි උස්සගෙන...
