KANLI MİMOZA

7. Kusurlu Kalpler ve İçki Şişeleri.

ayy bol bol yorum yapar mısınızz🥺🥺

iyi okumalaar<333

NP: Enchanted,
Taylor Swift.

"Siz nereden çıktınız?" dedi Yüsra şaşkınlıkla.

"Kalbim ne kadar temiz, ne dilersem oluyor," dedi Erim.

"Ya ne demezsin." dedi Efşan alayla. Asil ve Doran şaşkınlıkla bize bakıyordu. "Siz cidden nasıl girdiniz eve?" dedi Doran.

"Ağaca tırmandık. Kapınız açık kalmışta, biri girmesin diye biz girdik..." dedim. Doran gülümsememek için kendini tutarken kaşlarını kaldırdı eş zamanlı olarak. Asil ise histerikçe güldü. Her zamanki gülümsemesini yüzüne kondurup Ladin'e yaklaştı.

"Ne o? Bensiz bir gece bile geçiremiyor musun, yoksa?"

"Hayır." dedi Ladin. "İnanır mısın, gecelerim sensiz asla geçmiyor. Kafayı yiyecek gibi oluyorum. O yüzden koşa koşa geldim." onun gibi güldü.

Sonra ekledi daha ciddi bir hale bürünerek. "Ne o, Asil? Şimdide cümlelerimi mi ezberlemeye başladın? Yoksa tüm gün aklında dönüp durduğundan istemsizce aklına mı kazınıyor?"

"Kazınmasını mı isterdin?"

"Bir dakika, bir dakika... Kapı açık mı kalmış?" dedi Yüsra.

"Aklınız neredeyse artık, aralıklıydı." Ladin cümlesinin arasında bana 'çaktırma,' der gibi baktı.

Yüsra omuzlarımı düşürüp Erim'e döndü bıkkınlıkla. "En son sen girdin bu eve, kapıyı açık mı bıraktın cidden?"

"Efşan'ın suçu." dedi Erim. Efşan ona kaşlarını çattı.

"Ne diyorsun be, ne alaka?"

"Aklımdan bir an olsa çıksaydın, o dalgınlıkla kapıyı açık bırakmazdım."

Efşan sinirle güldü. "Direkt geri zekalı olduğunu kabul et bence. Şu an olduğundan daha az küçük düşersin." Erim elbette Efşan'ın laflarını umursamazken gülüşü büyüdü yalnızca.

"Ne yani, beni görmeye geldiğini de mi inkar edeceksin? Benim evimdesin."

Aklıma biz evden çıkmadan önce Efşan'ın Erim'i taklit ederek söyledikleri geldiğinde gülüşümü bastırdım. Ladin'in de aklına o an gelmiş olmalı ki bana aynı şekilde baktı.

"Seni görmek istesem okulda senden kaçacağımı sanmıyorum. Ben yalnızca arkadaşlarımın mağduruyum."

Ladin omuz silkti. "Ben eldivenimi almaya geldim."

Gözler bana döndüğünde açıklama yapma gereği duymasam da üstümde ki saniyeler süren bakışlarla konuşmam gerektiğini anladım.

"Ne?" dedim ortada hiçbir şey yokmuş gibi. "Siz bizim evimize girmiştiniz." Gayet doğal bir şekilde konuşurken dudak büktüm. "En azından kapıyı kullandık."

Yüsra gülerken Doran'ın bakışları benden ayrılmıyordu. Henüz kimse bir şey söylemeden köşede oturmuş cips yiyen Yüsra girdi araya. "Bu iyiydi." sonra ekledi. "Bana gelen yok herhalde. Güzel, devam edebilirim kaldığım yerden. Siz takılın. Benim bir kulağım büyük ihtimalle sizde olacak. Bayılırım çünkü dedikoduya." sehpanın üzerinden kumandayı alıp televizyonda durdurulmuş diziyi yeniden oynatmaya başladı.

Doran, Asil ve Erim büyük ihtimalle alıştıkları için ona dönüp bakmadılar bile.

"Eldivenimi ne zaman vermeyi düşünüyorsun?" dedi Ladin Asil'e.