"Gülümsüyorsun. Gülümsüyorsun ama ellerin kanlı. Aynadaki yansıman ne zamandan beri senden farklı?"
Gaspelya. Marinler Lisesi. Bir kaç genç ve iki asker. Kiraz ya da Yade. Karakterin senin kim olduğunu yansıtmıyor. Sen artık kaybolmuş da değilsin. S...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
🍒
"Denizden gidersek daha çok kayboluruz, ülke sınırlarından çıkmışız gibi davranma, zaten içerideyiz şu an."
"Sana dün biraz kafa mı yaptı içtiğin şeyler?"
"Ne bileyim bir an ciddi denizden yüzerek gideceksin filan sandım, sana güvenmiyorum ben."
"Yok ben ciddiyim, ateşin var sanki biraz."
"Ciddi mi?"
"Ciddi."
"Hastane var mıdır?"
"Burada mı?"
"Alt tarafı koya gelmişiz, abartma sende. Buradakiler hastalanmıyor mu?"
"Kimler mesela, önümüzdeki deniz kızları mı, arkamızda ki dağ ayıları mı sen söyle."
Kulaklarıma gelen sesler bilincimi yavaş yavaş açarken gözlerimi açmadan yüzümü buruşturdum. Göz kapaklarımın ardında ki aydınlık gözlerimi rahatsız ediyordu. Bir kaç saniye içerisinde serin bir havayla birlikte kollarımı birbirine sararken gözlerim ağır ağır açılmıştı.
Önce parlak gökyüzü gözlerimi rahatsız etti. Gözlerimi kırpıştırırken elimi ağrıyan başıma koydum ve doğrudan yanıma baktım. Ladin yanımda uzanıyor ve o da yeni yeni uyanıyordu. Bu sırada bir yerlerden dalga sesi kulaklarıma ulaşıyordu.
"Ladin?" diye fısıldadım.
"Ne oluyor?" diyerek gözlerini kırpıştırdı.
Doğrulurken kendimi berbat hissettiğimi fark ettim. Etrafıma bakmaya başlamıştım ki kaşlarım çatıldı ve yeni yeni kendine gelen bilincim yerini şaşkınlığa bıraktı.
Bir sahilde, deniz kenarındaydık. Kumların üstündeydik ve gözlerimi üstüme çevirdiğimde üstümde düşük bel ispanyol paça bir pantolon ve sıfır kollu bordo siyah bir croptan başka bir şey olmadığını fark ettim. Ve bu da beni dondurmaya yetiyordu. En azından botlar sayesinde ayaklarım üşümüyordu fakat şu an kıyafet düşünecek durumda dahi değildim.
"Neredeyiz biz, nasıl geldik buraya?" dedi Ladin birden doğrulduğunda. O sırada ayakta konuşan Asil ve Doran'ı görebilmiştim. Az önce konuşanlarda onlardan başkası olmamalıydı.
"Keşke bilsek." dediğinde Doran, "O ne demek ya?" dedim.
"Umarım bizi kaçırma gibi bir hata filan yapmamışsınızdır. Katanam var çünkü." dediğinde Ladin, gözlerimin odağı direkt o oldu ve gülüşümü durduramadım. O sırada onlar ona anlamsız bakışlar atıyordu.
