Merhaba❤️
Alt tarafta bulunan yıldıza dokunmayı ve yorum yapmayı unutmuyoruzz!⭐️
Bölüm Şarkısı,
Güncel Gürsel Artıktay - Ölmezdim
🗝️🥀
•••
25. BÖLÜM "BİR VARMIŞ BİR YOKMUŞ"
İnsanları hayatta tutan kan pompalayan kalpleri değil, yanında duran ve onları saran bedenlerdi. Yalnız olan insanlar için ölüm bir ödüldü. Doğar doğmaz boynuna dolanan urgan yürüdüğün yolda her tökezlediğinde biraz daha sıkılaşırdı. Düştüğün an ise...
Her neyse.
Katillerin bazıları kurbanlarını ödüllendirirdi. Yaşarken ölmek ile gerçek ölüm arasındaki ince çizgiyi çoğu kişi anlamazdı. Bataklığın içinde çaresizce kurtarılmak beklenmemeliydi ama durmadan debelenmemeliydi de.
Zaman kadar lanetli başka bir şey var ise o da insanların gülümsemeleri ardındaki acılı ızdıraplarıydı. Zamanın en kısa parçası zihinde değil gözlerin içerisine gizlenirmiş. Gözlerin içinde, bir iğne ucu kadar kalmış kısa an. Bunu görebilen insanlar olmalıydı.
(Güncel Gürsel Artıktay - Ölmezdim)
Sevgili geçmişim,
Ben sadece istedim.
Kahkahalarla gülmek istedim.
Sokaklarda koşmak, oyun parkında ayakkabılarımı gizlice çıkarmak, oynarken düşüp dizlerimi yarmak, annemin sardığı sarmayı çiğ çiğ yemek, ilk defa ruj sürdüğümde üzerimi batırmak, türlü türlü boya kalemiyle aklım ermediği için duvarları çizmek ve sonrasında ufak azarlar yemek, çıkan dişlerimi yastığın altına koymak ve diş perisini beklemek, başımı masanın kenarına çarpacakken babamın beni son anda kurtarmasını ve o güven duygusunu hissetmek...
Sizin karanlığınız benim içimdeki sıcak ateşle kavruldu. Ellerimi her tuttuğunuzda keskin taşlarınız avuçlarımı yaraladı. Koskoca evin içindeki küçük bir odada daha elleri bir kere bile ısınmamış bir kız büyüttüm! Pembe pijamalarıyla evcilik oynamak yerine kapısını kilitleyen ve yedek anahtarı daha sekiz yaşındayken bulmuş bir kız bıraktım oraya!
İçimdeki cehenneme büyümeyen çiçekler ektim. Siz o çiçekler büyümediği halde kopardınız, bir gece yarısı içeriye girdiniz, kaçmak isterken bacaklarımı tuttunuz. Çığlık atmak istedim izin vermediniz. Ağlamak istedim ama o kadar yorgun hissettirdiniz ki gözlerim dolmadı bile. Küçükken ağlayamadığım kadar büyüdüğümde ağladım bu yüzden.
Sevgili sevgilim,
Ben sana koşmak istediğimde sen bana zaten gelmişsin. Her güldüğümde ağlamak için sebepler vermişsin.
Canımı o kadar yaktın ki senden nefret ettim.
Beni büyütmek için o kadar çabaladın ki şımarık bir kız çocuğu gibi her seferinde ağladım. İyileştirmek istediğin vakit senden kaçtım.
Saçlarımın ne kadar değerli olduğunu hissettirdin, sana arkamı döndüm.
Öpüşlerini dudaklarımda saklamak için ruhumda hissetmeye çalıştım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
KARANLIK NÂLE (Mafya)
Roman d'amour"Orada mı duracaksın?" Diye sordum pürüzlü çıkan sesimle. "Uyu artık." Fısıltısı gözlerimin tekrar kapanmasına neden oldu. "Sana demiştim Barlas Atasoy. Gerçekler ortaya çıkmasın diye dökülen kanlar, ama kanlar döküldükçe ortaya çıkacak gerçekler...
