STIGMA

part 30

><><><><><><><><><><<><><><><><

-خاک...نفسشو برید...

><><><><><><><><><><><><><><><>

...

عقربه های ساعت باهم مسابقه گذاشته بودن...

درای اصلی کمپانی سریع بسته شد...
کارکنا محدود شدن به کسایی که قابل اعتمادن...
ایدولای دیگه رو به طبقه ی اخر یعنی طبقه ی بی تی اس راه نمیدادن...

همه چیز محدود شده بود بخاطر درز نکردن خبر اسیب به تهیونگ خواننده ی معروف بی تی اس...

بونگیون مثل یه مدیر وظیفه شناس و بخاطر اهمیت به اعضا بخصوص تهیونگ ...فضا و افراد رو مدریت میکردو سریع امبولانس مخصوص خبر کرده بود و حالا با خبر رسیدن اون امبولانس داشتن تهیونگو با برانکارد با اسانسور به طبقه ی پارکینگ میبردن...

همه ی اعضا بخصوص جونکوک کنار تهیونگ بودن و تنهاش نمیزاشتن...
کارکنا سعی در این داشتن خبری بیرون نره و موفق هم بودن...

هرچند اخرش خبر اسیب پای تهیونگ میپیچید اما همین که این اتفاق... در اصل افتادنِ تهیونگ از تو پله ها بوده نباید خبرش جایی میپیچید و بعدا با یه دلیل منطقی و مکرر قضیه رو به طرفدارا توضیح میدادن...

همه چیر سریع اتفاق افتاد...
به پارکینگ رسیدن و تخت تهیونگ و با کمک نگهبان و بادیگارد ها داخل امبولانس قرار دادن...

یهو یکی از استفا جلو اومد: دکتر تو ماشین هست لطفا کسی دیگه وارد ماشین نشه...
جونکوک اخم کرد...

تا حالا اون استف و ندیده بود اما کارت کارمندیش که دور گردنش بود نشون میداد تو کمپانی کار میکنه...پس زیاد بهش فکر نکردو فقط با اخم جوابش و داد...

-حتی فکرشم نکن که تهیونگ و تنها بزارم...
تهیونگ که حالا میتونست حرف بزنه و چشماش باز بود رو تخت جابجا شد که نفسش بخاطر درد شدید پاهاش گرفت...

با نفس نفس زدن رو به کوک گفت: جونکوک...من میتونم تنهایی...
کوک وسط حرفش پرید و غرید: چیزی نگو تهیونگ...باهات میام.

و نگاه جدی و ترسناکی به اون اسف کرد که باعث شد دهنش بسته بشه و فقط سرش و تکون بده...
نامجون: ما پشت سرت میایم...

بونگیون اومد جلو: نمیتونین حالا برین...قطعا خبر نگارای همیشگی دم در اتراق کردن...ماشیناتونو میشناسن و این باعث شایعه میشه...بزارین ۱۰ دقیقه دیگه برین...

نامجون سری تکون داد: درسته...
جونکوک وارد ماشین امبولانس شدو کنار تهیونگ نشست...

درو بستن و راننده نشست پشت ماشین...
جونکوک تعجب کرد...
فقط خودش و تهیونگو راننده بودن...دکتر کجاست‌ پس؟