გამთენიისას გამეღვიძა და ირაკლის ჩემზე ჩახუტებულს პატარა ბავშვივით ეძინა. ისე მომნატრებია მისი ჩახუტება. წუხანდელი ღამის გახსენების მეშინია, მრცხვენია.
საათს გავხედე და 5 საათი იყო, გამახსენდა რომ
ნაზი ადრე იღვიძებს, ამიტომ ირაკლი გავაღვიძე.
-ირაა, გთხოვ გაიღვიძე და შენს საწოლში გადადი, ბებო მალე გაიღვიძებს და ჩემს ოთახში ამოვა.
-აუ მაშშ, 5 წუთიც გთხოვვ.
მძინარე ხმით ჩაილაპარაკა ირაკლიმ, ისეთი საყვარელი იყო, პატარა ბავშვივით.
-როდიდან გაზარმაცდით ბატონო ირაკლი ასე ძან?
-კაი ვსოო ვდგებიი ოღონდ ერთი მაკოცე.
მითხრა და თვითონ მაკოცა აქეთ, მე კი ოთახის კარი გავუღე და მის ოთახში შევაცილე.
მე აღარ გავარძელე ძილი, დავიბანე სახე, გარეთ აღარ წვიმდა, გამიხარდა, მაგრამ
გამახსენდა რომ ირაკლი დღეს მიდიოდა. -იმის კითხვაც კი დამავიწყდა აქეთ რას აკეთებდა, რაჭაში რატომ ჩამოვიდა, არაუშავს რომ გაიღვიძებს მერე ვკითხავ.
საკუთარ თავთან ვლაპრაკობდი თან სარაფანა ჩავიცვი და ბებიასთან ჩავედი ქვემოთ.
-ნაზიი როგორ ხარ?
-ცოტა თავი მტკივა, ბე მაგრამ კარგად ვარ.
არ მომწონდა ნაზის ფერი, თითქოს რაღაც ვერ იყო კარგად ცოტა შემეშინდა.
-დღეს მე გავაკეთებ ყველაფერს.
ვუთხარი და სოფლის საქმეებს შევუდექი, ნაზი კი სტუმრისთვის ცხელ ხაჭაპურს აცხობდა, ძალიან მიყვარს.
საქმეებს რომ მოვრჩი სახლში ავედი და საბანაოდ შევედი საბაზანოში. ირაკლი არ მინახავს თურმე ნაზისთან ერთად ჭორაობდა.
სააბაზანოდან პირსახოცით გამოსულზე ვნახე როგორ სვამდნენ ჩაის უჩემოდ.
-აი თურმე სად ყოფილხართ, თან უჩემოდ სვამდით ჩაის? არ გრცხვენიათ?
ნაზი რატომ მიღალატე?
ვუსაყვედურე ბებიას, თან ირაკლის მზერას ვგრძნობდი, ვიცოდი რასაც ფიქრობდა, თვალებმა გასცა .
-კაი მეც გამიმზადეთ ჩაი და უცებ ჩამოვაალ.
ვთქვი და ოთახში ავედი. გამოვიცვალე და ქვემოთ ჩავედი.
-აი მეც მოვედიი! ირაკლი და ნაზი რაღაცაზე იცინოდნენ, დავიყვირე და ბებიას გვერდით ამოვუჯექი.
-რაზე იცინით?
-ბებიაშენმა შენი პატარაობის ამბები მომიყვა, რა სულელი ბავშვი ყოფილხარ.
მითხრა სიცილით ირაკლიმ
და ნაზიც აყვა.
-ირაკლიმ მითხრა რომ კარგი მეგობრები ყოფილხართ, მე რას მეხუტები შენს მეგობარა მიუჯექი გვერდით! მისაყვედურასავით ნაზიმ, თან ირაკლის გავხედე და ეშმაკურად იღიმოდა, ამისგამო კი თვალები მოვუჭუტე.
-ირაკლი შენ დღეს მიდიხარ ხო? უი
უკვე წვიმამ გადაიღო.
ვუთხარი და თვალით ვანიშნე 1-1თქო.
-მე ირაკლის დღეს არსად არ ვუშვებ,აქ დარჩება ამაღამაც.
მითხრა ნაზიმ და ირაკლის გაუღიმა.
-მეხუმრებით ხო?
-არაა, თან რაჭააში ძაან კაი ჰაერია და დავისვენებ, არ მაწყენდა დასვენება. მადლობა ნაზი ბებოს რომ მტოვებს.
მითხრა ირაკლიმ და თვალი ჩამიკრა.
-ვაუ!
ვთქვი და ოთახში ავედი.
-სად მიდიხარ მაშო?
მკითხა ნაზიმ.
-ოთახაში უნდა დავისვენო. მივაძახე და კარი მივაბრახუნე.
YOU ARE READING
ჩემი აივნიდან
Romance???? 20 წლის მაშო და მისი ლექტორის,ირაკლის რომანი.. მოგვიანებით კი მაშო იგებს რომ ირაკლი, მამის მკვლელის შვილია... და როგორ დასრულდება მათი ურთიერთობა? გააგრძელებს თუ არა მაშო მამის მკვლელის შვილთან ურთიერთობას? ????
