Merhaba KeDicik ✓[MINSUNG]

Bölüm 27

...
Jisung: Seni adi şerefsiz Do-yun.!

Do-yun: Hadi ama babacığını kırıyorsun böyle laflarla, daha sıcacık yuvamıza gidip özlem çekicektik bebeğim.

Jisung gülmeye başlamıştı.

Jisung: Senin evin hapishane değil miydi orospu çocuğu?

Do-yun: Benim evim senin yanın güzelim.

Jisung: Bir kez daha aynılarını yaşamama müsade etmeyeceğim gerekirse öleyim ama bu olmayacak!

Jisung elindeki telefonu sıkuca tutup Do-yun nun başına vurdu, hareket halindeki araç bir o yana bir bu yana savruluyordu. Jisung zorlukla kapıyı açıp savrulan arabadan kendini dışarı atmıştı yola, lakin atladığı için arabadan dolayı bacağının üstüne sertçe kapanan kapı ile acı dolu bir şekilde bağırdı, deli gibi korkuyordu ve bir daha aynı şeyleri yaşamak istemiyordu ondan kurtulması gerekiyordu, bu yüzden yerde arabanın kırılmış olan camını eline aldı ama önce polisi aradı ve ihbarda bulundu, uzaktan gelen sesleri duyunca elindeki cam kesiğini şah damarına yakın bir yere derince çizip zedeledi ve gözlerinin kapanmasına izin verdi.
...

Hyunjin: Hay amk ya keşke tek göndermeseydim olmayan aklımı sikeyim.

Felix: Hayır benim kardeşim güçlü ve bir şey olmayacak ona inanıyorum çünkü o bana söz verdi.

Felix hiç beklemediği kadar rahat konuşuyordu. Bu iyi mi kötü mü anlayamamıştı ve daha fazla bunun üzerine düşünmedi.

Felix arayıp Seungmin'e haber verdi ve olayı anlattı. Chan, Seungmin ve Minho en kısa sürede hastaneye geldi hemen.

Minho: Ne oldu, neyi var, bir şey mi oldu ona?

Hyunjin: Sakin kalmalısın Minho ameliyata almışlardı çıkar birazdan, boynundan kan akıyordu çünkü.

Jeongin birden bire yanlarında beliriverdi.

Jeongin: İyi o merak etmeyin kuzenim söyledi az önce onun yanından geliyorum, boynundaki kesik şah damarına gelmediği için şanslı sayılırmış, sadece çok ufak bir şekilde kesildiği için ameliyatta merak etmeyin çıkınca ne olduğunu anlatır. Minho sakin olmaya çalış olur mu canım?

Jeongin kendini tutamayıp sarıldı.

Minho: Teşekkür ederim jeongin iyiki varsın.

Jeongin: Sende.

Jeongin geri çekilip göz yaşını sildi, nedenini anlayan hyunjin derince jeongine sarıldı, göz yaşlarını bırakmasına izin verdi.

Jisung bir gün sonra kendine anca gelebilmişti. Bugün o adamdan kurtulması gerekiyordu boynundaki sızıyı siktir etti ve ayaklanmaya başladı. İçeri giren hemşireler onu yatağa geri yatırdı ve genç polis kimliğini gösterip sorguya almaya başladı.

Polis: Merhaba Bay Han öncelikle çok geçmiş olsun, o olay hakkında hatırladıklarınızı anlatabilir misiniz eğer hatırlıyorsanız çünkü edindiğim bilgilere göre daha önce hafıza kaybı geçirmişsiniz.

Jisung: Her şeyi hatırlıyorum polis bey, o gün beni zorla kaçırdı ve boynuma bir şey sapladı ve onun tarafımdan defalarca tecavüze uğradım, bir sapık gibi sürekli beni takip etti ve bunu yapan kişide kendi babamdı. Şikayetçiyim ondan, Adı Han Do-yun.

Polis: Bay Han boynunuzu neyle kestiğini hatırlıyor musunuz?

Jisung anlaşılmaması için aynı ifadeyle cevapladı.

Jisung: Hayır hatırlamıyorum kendimi korumak adına ellerimi kendime kenetlediğim zaman yaptı zaten bunu.

Polis: Peki Bay Han tekrardan geçmiş olsun, işiniz bittiğinde mutlaka karakola gelip ifadenizi imzalamayı unutmayın. Eğer anlattıklarınız doğruysa içerden çıkması zor.