Herkese merhabaa.
Öncelikle sanıyorum ki bu hafta ki ilk bölümümüz ile birlikte buradayım.
Yani bal gözlü kadına bir bölüm attıktan sonra mavi güle yazacağım. Bu arada yazım yanlışları varsa kusura bakmayın.
İkinci olarak da bugüne kadar oy verip yorum yapan herkese çok teşekkür ederim. İyi okumalar.
(Aynı performansı bu bölüm de bekliyorum dhsjjsjshsj)
...
Bu hayatta her şeyim diyebileceğiniz biri hiç oldu mu?
Benim oldu. Aslında sadece tek bir kişi değildi.
Her zaman yanımda olan ailem,
Gerçek dostlarım Nilay ve Eylül,
Bir de o. Adar Karahan.
Ve ben ne olursa olsun onları kaybetmemek için her şeyi yapardım.
Şuan içine düştüğümüz bu durumda olduğu gibi.
Seneler önce polis olan babamın silahını gördüğüm ilk an korkudan ağlayan ben şimdi birine silah doğrulmuştum.
Hayatın bana oynadığı garip bir oyundu bu. Olacaklardan deli gibi korkuyordum ama asla geri adım atmayacaktım.
Elimdeki silah yüzünden silahlar bu defa bana doğrultulunca Adar bana döndü.
"Silahı bana ver." Bakmadım ona.
"Senden ne istiyorlar?" Silah doğrulttuğum adam ise güldü.
"İndir şu silahı güzelim."
"Ver şu silahı dedim-"
"Bana bak!" Adam ile göz göze geldik o an.
"Tetiği çekebileceğime inanmıyor musun?" Parmağım tetiğin üzerindeydi.
"Beni denemek ister misin?"
Güldü. "Tabi ki hayır. " ardından tüm ciddiyetiyle adamlarına döndü.
"İndirin şu silahları!" Birkaç saniye tereddütle bekleseler de sonunda silahlarını indirdiler.
Adar'da kendi silahını benden almak için beklemedi zaten.
Kalbim bir günde bu kadar kaosu kaldıramıyormuş gibi hızla atıyordu ve ben gözlerimi o adamdan ayırmıyordum.
Biliyordum. Bu ilk değildi. Ve belki de son bile değildi.
"Arabaya bin ve beni bekle." Adar'a döndüm. Cidden mi?
"Hayır-"
"Git dedim." Sinir krizi geçirmeme az kalmıştı.
Geriye doğru bir adım atarken adama baktım.
Güldü. "Sorun yok güzel kız,git sen." Ardından Adar'a döndü.
"Gitmeden söylesene,sevgilinin adı ne?"
"Sevgilim falan değil."
"Öyleyse kim?"
"Kardeşimin arkadaşı."
Adar ile göz göze geldik. Ne yapmaya çalışıyordu?
"Adı?"
"Hatırlamıyorum." Bana döndü adam.
"İdil," dedim.
"Pekala İdil. Yaptığın hareket beni etkiledi. Bu yüzden sorun çıkarmadan aramızda ki konuyu halletmek için çabalayacağız." Adar'a döndü.
"Ne dersin Karahan?" Adar silahını beline takarken daha fazla beklemedim ve hızlı adımlarla onlardan uzaklaşarak arabaya bindim.
Derin bir nefes aldım ardından.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
MAVİ GÜL(Düzenlenecek)
Novela Juvenil"Mavi gül." Arkamı dönüp ona baktım. "Ne?" "Benim için ne olduğunu sormuştun ya. Sen benim için mavi gülsün. Buradasın,benimlesin ama aynı zamanda da imkansızsın. benim için imkansızsın." Kalbime bir ağırlık oturduğunda gözlerimi onun kahve gözlerin...
