Show me you're shameless. Write it on my neck, why don't ya?
And I won't erase it
I need you more than
I want to
I need you more than
I want to
~
DRUGA CZĘŚĆ KSIĄŻKI HEARTLESS
~
Neteyam x Fem! Reader
Ups! Ten obraz nie jest zgodny z naszymi wytycznymi. Aby kontynuować, spróbuj go usunąć lub użyć innego.
Z góry przepraszam za błędy ortograficzne, literówki czy korektę. Nie zwracajcie uwagi ;)
On nie żartował. A ja poszłam na pewną śmierć.
- Chcesz mi powiedzieć, że...- zawachałaś się.- Że...oni myślą, że jestem ich wojownikiem ?!
- Na to wygląda...ale spokojnie. Nie dopuścimy do tego.- Neteyam próbował cię złapać, ale ty odchodziłaś od nich.
- Ale przecież...teraz będzie jeszcze większy konflikt. Między naszym klanem a klanem ognia. I co teraz ?!
- Cóż...wbrew pozorom...- Lo'ak próbował ratować sytuację, ale Neteyam go zjebał lekko mówiąc wzrokiem.
- Teraz będzie czas na szkolenie armi.- zaczął powoli twój narzeczony.- Będzie dobrze. Musimy tylko się bronić.
- Dlaczego nikt mi nie powiedział, że jest taka legenda? Oboje o tym wiedzieliście ?
- Ja nie!.- krzyknął Lo'ak.
- Ja...cóż...poniekąd.
- Miało być koniec kłamstw. Mieliśmy zacząć od nowa, a teraz ? Kłamstwa ?
- Przysięgam ci, że tak nie było.- podszedł do ciebie i mocno chwycił za ręce.- Kurwa, kocham cię. I nigdy, ale to nigdy bym cię nie okłamał. Nie wiedzieliśmy. My, nasza dwójka nie. Nie miej do nas pretensji.
Patrzył w twoje oczy tak intensywnie, że bałaś się spojrzeć chodźby na chwilę w inny punkt. Powoli zbliżał swoją twarz do twojej powodując u ciebie uderzenie gorąca. Byłaś tak zafascynowana jego ustami, że kiedy powoli zbliżał je do twoich usłyszałaś nerwowe kaszlnięcie. Zdenerwowany Neteyam spojrzał agresywnie na swojego brata.
- Nie przeszkadzajcie sobie.- warknął Lo'ak.- Naprawdę. Udawajcie, że mnie nie ma. Nie psujcie sobie atmosfery.
- Idź sobie stąd, albo ci pomogę.
- Oj dobrze dobrze, braciszku.- zaśmiał się Lo'ak i odleciał.
- Cholera, on zawsze potrafi zepsuć atmosferę.
- Jak będzie z Tsireyą to też mu tak będziemy psuć nastrój. Wystarczy, że zjawimy się w najmniej odpowiednim momencie.
- No nie wiem, czy chciałbym się tam znaleźć.
Wybuchłaś śmiechem, który zanosił się przez połowę Pandory. Szybko jednak uciekaliście, wiedząc, że może gdzieś niedaleko czycha niebezpieczeństwo. Już w drodze powrotnej czułaś, że coś jest nie tak. Dopiero, kiedy spotkałaś płaczącą Leylę zrozumiałaś, że coś się stało z Brandonem. Nie.
- Jeżeli schlał się do tego stopnia, że znowu spadł z drzewa to przysięgam, że go zabije.- warknęłaś, podbiegając do Leyly.
- Nie o to chodzi.- dziewczyna próbowała się uspokoić.- Zostaliśmy zaatakowani. Byłam z Brandonem na spacerze...nagle w naszą stronę zaczęły lecieć strzały...nie wiem nawet z jakiej strony...chyba z kurwa wszystkich! Ja odskoczyłam, ale Brandon...kurwa wiesz jaki on jest. On by się nawet wyjebał na prostej. Trafiły go dwie strzały, którą jedną debil obrazu wyjął.
- Gdzie on jest ?.- zapytałaś.
Byłaś przerażona.
- Wyjdzie z tego ?.- zapytał Neteyam.
Leyla jeszcze bardziej się rozpłakała.
- Pamiętasz jak Brandon walczył po zgniłych truskawkach?.- zapytałaś, przypominając sobie jedną z sytuacji, gdzie też walczył o życie.
- O tym wolałabym jednak nie pamiętać.- zaśmiała się.
- W sumie ja też, ale lekarze też walczyli o jego życie.
