KASABA //BxB// Final Yaptı

Bl.13

Kasabada yeni bir gün başlar başlamaz damları dolaşıp hayvanları muayene etmişti Ali. Şimdilik her şey yolunda görünüyordu. Kasabalının hasta olan hayvanları hızla iyileşirken, Ali bunu gün gün sağlık bakanlığına rapor ediyordu. Yine veteriner binasında muayene bulgularını raporlamaya koyulmuştu. Kendisini işe o kadar kaptırmıştı ki, Özgür'ün içeriye usulca süzülüp arkasından yaklaştığını farketmemişti.

Omzunda hissettiği ellerle irkilen Ali başını kaldırdığında Özgür'le göz göze geldi. Gülümseyerek bakarken "Dersin bitti mi?" diye sordu.

İnce parmaklarını omuzlarına masaj yapmak için kullanan Özgür "Bitti. Sen neler yapıyorsun? Senin işin daha bitmedi mi?" diyerek tebessüm etti. O gelmese yorulduğunun farkında bile olmayacaktı belli ki. Parmaklarının verdiği rahatlamayla derin bir iç çekerek gözlerini kapadı.

"Cidden bu çok iyi geldi."

Özgür ensesini sıkarken kulağına eğilerek "Seni çok özledim" dedi. Sıcak nefesi yüzüne vururken gülümsedi genç adam. O da çok özlemişti Özgür'ü.

"Bende seni özledim. Ama önce şu raporu bitirmem lazım" derken, kapıdan içeriye elinde bir kuşla girdi Zafer telaşlı bir yüz ifadesiyle.

"Kuş ağaçtan düştü. Kanadı kırıldı. Çocuklar sapanla vurdular. Zavallı kuş ağaçtan düştü. Ben buraya getirdim. Ali onu iyi eder. Kırık kanadını iyileştirir. Ali iyi. Kasabanın çocukları kötü."

Ali "Tamam korkma sakin ol. Dur bakayım şuna" diyerek elinden aldığı kuşa baktı. Fakat Zafer, iki eliyle kafasına vururken telaşla aynı cümleleri defalarca tekrar etmeye devam etti kendi bildiğince.

Ali, kuşun kanadındaki kırık bölgeyi tespit ettikten sonra yarasını temizlemeye koyuldu. Özgür ve Zafer kuşa acıyan gözlerle bakarken, nefesini tutmuş Ali'yi seyrediyorlardı.

Yarasını temizledi. Kırık kanadını yerine oturtup sabitledikten sonra kaynaması için sarmaya başladı oldukça nazik bir şekilde.

Zafer "Yine uçacaksın. Ali çok iyi hekim. O beni dereye atılmaktan kurtardı. Seni de ölmekten kurtarır. Korkma tamam mı? Yine uçacaksın. Ali hekim çok iyi hekim." dedi kafasını okşarken.

Özgür "Kanadı ne kadar sürede iyileşir?" diye sordu merakla Ali'ye bakarken.

"İki haftayı bulur. Bu süre içinde iyi bir bakıma ihtiyacı olacak. Yemini suyunu asla eksik etmemeliyiz. Ayrıca kemiklerin daha hızlı kaynaması ve ağrısını azaltmak için de bir kaç ilaç içmesi gerekiyor. Zafer iki hafta boyunca bu kuş sana emanet. Benim olmadığım zamanlar burada ona sen bak. Sen benim yardımcımsın bundan sonra tamam mı?"

Zafer aldığı bu habere oldukça heyecanlanmıştı. Bir veteriner yardımcısı olmak çok hoşuna gitmiş ve oldukça da mutlu olmuştu. Kasabada akli dengesi bozuk olduğu için itilip kakılan ve hor görülen birisine kendisini değerli hissettirecek bir görev vermesi Özgür'ü de memnun etmişti.

"Tebrikler Zafer! Bundan sonra keçiden sonra bir de kuşun oldu. Onlara çok iyi bakacağını biliyorum" dedi Özgür, onun omzunu sıkarak.

Ali arka taraftan getirdiği kuş kafesini alıp kuşu tüneğe bıraktı nazikçe. Ardından Zafer'e kafesteki suluk ve yemlikleri gösterip "Buna su koyacaksın. Bak bu şekilde açılıyor ters çevirip suyu dolduracaksın ve kapağını kapatıp bu şekilde tellere takacaksın. Yemliklerde bu şekilde çıkıyor. Bak bunun da kapağı var. Çıkar, yem doldur ve tekrar kapat. Hepsi bu. Tek başıma kasabanın işlerine yetişemiyorum artık. Bana senin gibi hayvanları çok seven, arkadaşı gibi gören iyi bir yardımcı lazım" dedi gülümseyerek.

Zafer "Senin yardımcınım. Kuşa yem vercem. Su vercem. Hemen iyileşecek. Hekim yardımcısı oldum. Annem duyunca çok sevinecek. Sana çok iyi bakacağım minik kuş. Annem duyunca çok sevinecek. Hekim beni yardımcı yaptı. Sende duydun değil mi?" dedi olduğu yerde bir çocuk gibi neşeyle zıplarken.