23. Bölüm

12.7K 266 14
                                    



"Anne!" bacağıma dolanan minik kollarla elimdeki tabağı tezgaha koyarak minik bedene eğilerek yaklaştım.

"Ne oldu annecim?" dudaklarını büzerek arkasında baktığında babasını görünce çığlık atarak arkama saklandı.

"Babam beni öpüp duruyor." Kafamı kaldırıp koca adamıma baktığımda kaşlarını çatmış bana bakarken gördüm. Nedenini bildiğimden sırıtarak yavaşça doğrulup oğlumu önüme alarak kendimi güvenceye almaya çalıştım.

"Alin, sana eğilme diyorum yavrum neden anlamıyorsun?" elim karpuz büyüklüğünde ki karnımı bulduğunda yüzümde bir gülümseme oldu.

"Baba, annem senin nasıl yavrun oluyor, onunda mı babasısın?" oğlumuzun sorusuyla ikimizde birbirimize bakıp gülmeye başladık.

Bu sefer Gökhan eğilerek yanına yaklaştı.

"Annene nasıl arada güzelim diyorsam onun gibi bir anlamda söylüyorum." Kafasını usulca salladığında hala anlamadığı ortadaydı ama sesini çıkarmadan aldığı cevapla yetindi.

Gökhan, onun bu haline dayanamayıp yanaklarını tutup öptüğünde oğlumuzdan yine bir çığlık yükseldi.

"Baba, sakalların batıyor." Babasından neden kaçtığını şimdi anlamıştım.

"Gökhan, şimdi tıpış tıpış giderek o sakallarını kesiyorsun." Oflayarak onayladığında kalkmadan önce karnıma yaklaşarak kızımıza bir öpücük verip ardından beni de öperek mutfaktan çıktı.

Yüzümde hissettiğim hafif ıslak dokunuşlarla gözlerim aralanmaya başlamıştı. Gözümün önündeki görüntüden uzaklaşmak istemesemde yüzümdeki artan baskı buna sebep oldu.

Gözlerimi açtığımda karşımda o güzel andan uzaklaşmama değecek kişiyi gördüm.

Uyandığımı gördüğünde önce dudağıma bir öpücük kondurdu sonrada yanaklarıma, öpücüklerinin arasına birer kelime sıkıştırarak yaptığı şeye devam ediyordu.

"Günaydın, güzelim. Uyandığımda senin uykunda güldüğünü gördüm ilk başta kıyamadım ama gülümsemen artınca merak ettim uykunda neye güldüğünü. Umarım cevabın beni görmendir."

Uğraşmaktan zarar gelmezdi.

"Ultra yakışıklı bir adamla tanışıyordum ve onunla evleniyorum, sen uyandırmasaydın 2. Çocuğumuz da olacaktı." Dudaklarımı büzüp üzülmüş gibi yaptığımda olduğu yerden doğrularak duruşunu dikleştirdi.

"Tanıştın, evlendin, çocuk yaptın ve 2.yi de yapacaktınız bide. Seni direkt uyandırmam gerekiyordu." kollarını önünde bağlayıp yatak başlığına yaslandığında bende kalkarak kucağına oturdum. Üstümde bir şeyin olmadığını unutmuştum ama bunu önemsemedim.

Ellerimi boynuna dolayarak konuştum.

"Kim olduğunu sormayacak mısın?" omuz silktiğinde dudaklarına yaklaşarak fısıldadım.

"Sendin, oğlumuz vardı ve karnımda kızımız." Gözleri o kadar parlamıştı ki bu parlaklık artmış gözyaşı olmuştu.

Bu kadar duygulanmasını beklememiştim ama rüyası bile mükemmelken gerçek olabileceğini hayal etmek heyecanlandırmıştı.

Ellerini belime koyduğunda beni kendine çekerek göğsüme yaslandı.

"Bir oğlumuz ve birde kız demek, Alin bu benim için muhteşem bir hayat. Sevdiğim kadın ve ondan olan çocuklarım. Rüyada kalmaması için her şeyimi veririm." Omzuma bir öpücük kondurup kafasını kaldırdı.

Alin +18Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin