Başlangıçta on iki diyar vardı; Maran, Ademoğlu, Rüzgarlar, Ulu Ağaçlar, Ateş, Su, Okyanus, Kartallar, Gölgeler, Işık, Kurtlar ve Çiyanlar. Tüm Diyarlar Yüce Meclisin çatısı altında toplanma için anlaşma kararı aldıklarında Kurtlar ve Çiyanlar, hür...
Serpin'in beratını yüksek sesle okuyup bitirdikten sonra başını kaldırdığı anda kalabalıktan uğultular yükseldi. Bir süre bekledi Rüya ama sükunet geri gelmiyordu. Sağ elini yukarı kaldırdı, uyardı, konuşmaya başladı ama kimse onu dinlemiyordu. Devam etmek istiyordu ve Debur'a dönüp yanına çağırdı. Debur ayaklanıp nazik adımlarla sözcü kürsüsüne geldi ve salonu ılık bir esinti kuşattı. Debur'un sevecen esintisi bile heyettekileri teskin etmeyince Rüya gözlerini yumdu, boynunu sağa sola esnetti ve yumruk yaptığı sağ elini kürsüye balyoz gibi indirdi. Baya canı acıdı ama açık vermeye niyeti yoktu.
Debur, yumruk darbesinden irkilince ona doğru eğildi ve kulağına fısıldadı.
"Canım, özür dilerim korkuttuysam."
Heyette korkmalıydı! Bir daha yumruğunu indirdi, bu kez öncekinden daha sert oldu ve herkes pür dikkat şahın yumruğuna odaklandı.
"Sessiz olmazsanız bir sonraki yumruğum kafanıza inecek ona göre!"
Gözleri ateş saçıyordu Rüya'nın ama eli de kızarmıştı ve zonkluyordu. Bu acı ile ağzından her şey çıkabilirdi. Çıksındı.
Evran sırtını iyice yaslayıp başını geriye yatırdı ve dışarıya taşacak olan kahkahasını tebessüme dönüştürdü güç olsa da. Şimdilik müdahale etmesine gerek yoktu, abanoz kürsüye inen yumruk gayet sert ve güçlüydü. Herhangi bir kafaya inerse...
"Evet, nerede kalmıştık?" Sol yanında duran Debur'a döndü "Ben Rüya, Adem Diyarı'nın şahı ve bugünkü Meclis sözcüsü Rüya! Rüzgarlar Diyarı'nın yeni şahı Debur'u sizlere takdim ediyorum. Yüce şahım, buyrun beratınız." Parşömeni kıvırıp Debur'a verdi. "Lütfen Meclis'i selamlayınız" diyerek kenara çekildi ve Debur'a bıraktı kürsüyü. Şah ilerlerken Rüya'nın sağ yanında put gibi duran, durmayı başaran Sema ona eğildi "Hiç merak etme, biz yanındayız. Akışına bırak yüce şahım."
Vezire gülümseyip Rüya'nın verdiği parşömeni kıvrık iki ucundan açtı ve önüne koydu. Kar beyazı saçları savrulurken gözleri ışıldadı ve kısacık bir an o gözleri Evran ile buluşturdu. Aldığı destek sayesinde haykırırcasına konuştu.
"Ben Debur! Rüzgarlar Diyarı'nın şahı Debur! Yüce sultanım, yüce şahlarım ve çok kıymetli Meclis heyetimiz, hepinizi saygı ile selamlayıp annemin emanetini bir kez de sizlerin önünde kabul ediyorum. Şah olarak adaletten, merhametten, sadakatten ve barıştan ayrılmayacağıma huzurunuzda ant içerim."
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Sema ayrıldı ve kapının ön tarafında Akdeniz ve Bekan'ın durduğu köşeye geldi, sandığı tekrar açtı. İçinden Rüzgarlar Diyarı'nın kadim kalemini ve Meclis'in kutsal defterini çıkardı. Kalemi Akdeniz, defteri Sema taşıyarak getirdiler. Rüya vezirlerine şükranlarını sunup defteri açtı ve Şahlar Meclisi'nde alınan kararı da okudu. Başını kaldırıp heyettekilerle mümkün olduğu kadar göz göze geldi. Herkes bir ağızdan yanındaki ile konuşmaya başladı yine. O sırada Ateş Diyarı elçisi kıpırdanmaya başladı ve tam ayağa kalkacağı sırada gözleri ağaç elçilerde gezinen şah hemen ona döndü.
