Unstoppable Feelings (BL)

Seven

7
Lev's POV

Last night seemed like a dream, I can't tell if it was a bad nor good experience. However I was grateful that it happened.

Every single thing, naalala ko ang mga pangyayari, from the moment Lucien carried me on his back habang pabalik sa dormitory dahil wala kaming nakitang taxi sa daan.

Hanggang sa inalayan niya pa ako papasok sa kwarto ko, he remained by my side until he got me tucked in bed and patted my head. His warm hand on my head putted me to sleep.

He's to caring and sweet, it makes me wish more that he becomes my boyfriend.

Nagising nalang ako dahil sa nakakasilaw na liwanag mula sa bintana ko. Bumangon na ako ng dahan-dahan, I still replayed the scene with Lucien last night in my head. It made me giggle like some stupid girl inlove.

I blinked to clear my mind.

"Anong oras na?" tanong ko sa sarili at kinuha ang phone ko sa tabi ng unan ko.

10:30 am.

Nanlaki ang mga mata ko nang makita ang oras at nagsimula akong magpanic.

Tumalon ako paalis sa kama at kaagad nagtungo sa banyo.

I'm dead! I already skipped two periods. Masyadong napasarap ang pagtulog ko.

Pero tinatamad pa akong pumasok ngayon kaya nawawalan ako ng gana.

"Mamayang hapon nalang siguro ako papasok," desisyon ko habang nakatingin sa repleksyon ko sa salamin. My hair is a mess at may panis na laway pa sa gilid ng bibig ko. Yuck!

Hindi rin naman yata ako makakaabot sa third period dahil siguradong nagsisimula na sila ngayon kaya mamaya nalang ako papasok.

---

At noon, pagkatapos kong kumain ng tanghalian, lumabas na ako sa dormitoryo at nakasalubong ko sa hagdan si Edric.

"Lev sorry!" agad siyang lumapit sa akin at humingi ng tawad.

"Sorry sa ginawa kong pagpapainom sayo ng alcohol kagabi, I wasn't on my right mind," a tear almost came out from his eye.

"It's fine, basta wala kang sasabihin kay Austin," saad ko.

"Yes, you can trust me! Walang sikreto ang makakalabas sa bibig ko," he assured me.

"Kung ganon, wala na tayong problema," nakangiting sagot ko, "Mauna na muna ako."

Nagpaalam na ako sa kanya at nagtungo sa classroom.

Pagkapasok ko, karamihan ay napatingin sa akin. Sikat na ba ako para mapansin ng lahat?

"Wow, ang tapang mo na ngayon. Kahapon nagawa mong kalimutan ang assignment mo kay Ms. Horror at ngayon naman umabsent ka sa morning classes natin kanina. Are you still that the responsible Lev I know?" sarkastikong komento ni Kayden pagka-upo ko sa silya.

"I overslept. Sana kasi tinawag mo ako para magising ako!" reklamo ko.

"I did! Lock ang pinto mo kaya ilang beses kong sumisigaw sa labas habang kumakatok ng malakas pero hindi ka pa rin sumasagot! Kulang nalang masira ko ang pinto!"

Goodness, his temper is still bad as ever. Pero dahil nasanay na ako sa ugali ni Kayden, I'm not bothered by it anymore.

"Edi sorry, I thought wrong. But thanks for the small effort though, kahit hindi naman epektibo," I said with full sarcasm.

He growled while his teeth cleched as his response, pero tinawanan ko lang siya.

Unconsciously, napatingin ako sa likuran namin. There was Lucien also looking at me, kasama niya ang tatlo niyang kaibigang lalaki which also our classmates, at nag-iingay sila sa likod but Lucien wasn't listening to them.

"Are you alright?" he mouthed at naintindihan ko kaagad. He must still worrying about me because of last night.

I smiled and gave him a thumbs up.

Tumango siya at muling binalik ang atensyon niya sa mga kaibigan niya.

"Why are you smiling like an idiot?" Nasira ang magandang mood ko dahil kay Kayden.

"By the way, may nag-iwan ng regalo sa desk mo kaninang umaga," dagdag niya at may kinuha mula sa bag niya.

Nilapag niya sa harap ko ang isang box ng imported chocolates. There's also a note with my name written. Napataas naman ako ng kilay.

"Are you sure hindi sayo galing ito?" tanong ko.

"Hindi! Nakita ko lang yan sa ibabaw ng desk mo pagkapasok ko kaninang umaga, at dahil wala ka pa tinago ko na muna," paliwanag niya.

"Alam mo ba kung sino ang nagbigay?" curious kong tanong.

"No."

How dissappointing.

"But I'm sure it's from your secret admirer," Kayden smirked, "May manliligaw ka na."

Nonsense. Kung hindi man ito si Lucien, wala akong balak magpaligaw sa iba.