Unstoppable Feelings (BL)

Ten

10
Lev's POV

Its been a week at tuwing makarating ako sa classroom namin, laging may regalo naghihintay sa akin sa ibabaw ng desk ko. Chocolates, snacks, and now a flower.

Normal people loves receiving gifts, this makes them happy. Pero hindi ganito ang nararamdaman ko ngayon.

Guilt. I feel like I don't deserve this and I want this to stop.

Kayden whistled pagkakita niya sa bulaklak na nasa desk ko, “Wow bro, you are so lucky kay Demorah,” komento niya.

Napangiwi ako, “I don't think so.”

“Why are you worrying? Kahit papaano ay matinong babae naman si Demorah, maganda pa at mayaman, she's the ideal girlfriend,” wika ni Kayden.

I fist clenched. I am aware of that fact, but I really am not interested with having a girlfriend because I am not attractive to girls kahit ipilit ko pa. It makes me mad because Kayden can't understand me and I also can't say it.

“Wag na natin siyang pag-usapan. Nasaan na ang notebook ko na hiniram mo kahapon?” pag-iba ko ng topic.

“Na-pre-presure ka ba sa kanya dahil ito ang unang beses na may umamin sayo?”

“ANG SABI KO WAG NA NATIN SIYANG PAG-USAPAN,” mas lalong uminit ang dugo ko nang walang balak magpaawat si Kayden, aksidente ko rin natapon ang bulaklak na regalo ni Demorah.

Dahil na rin sa pagtaas ng boses ko napahinto ang lahat nang nandito sa classroom at napatingin sa direksyon namin.

It caused an awkward silence.

“Okay, chill bro,” napatayo si Kayden at kinuha niya sa sahig ang bulaklak at pinasok sa bag ko.

“It's rude to mistreat a gift like this,” he said.

Pagkaupo niya ulit sa tabi ko, inabot niya sa akin ang notebook na pinapabalik ko sa kanya.

Wala nang nagsalita sa aming dalawa at hinintay nalang namin magsimula ang klase.

---

Napaaga ang lunch break namin dahil nagkaroon ng teacher's meeting at pabor naman ito sa amin.

“Tara na sa cafeteria!” masiglang wika ni Kayden at hinila ako palabas ng classroom.

Todo ang bilis niya sa paglalakad na parang mauubusan ng pagkain sa cafeteria.

“Hi Lev,” napatigil kaming dalawa ni Kayden ng biglang humarang sa harapan namin si Demorah.

“I see you two are going to the cafeteria, can I join you?” she asked.

NO! Ito ang gusto kong isigaw, but it's to direct and will surely hurt her feelings.

“I'm sorry, pero hindi ako papunta doon. May kailangan akong puntahan sa senior high department,” pagsisinungaling ko.

Kumunot ang noo nina Kayden at Demorah.

“Talaga? What are you doing there?” naging seryoso ang tono ni Demorah.

Bilis Lev, think of an excuse!

“Ang kapatid ko, si Patrizia. She texted me earlier to come to her after class.”

“Oh, is that so. Your such a kind young brother, it makes me like you more,” she smiled once again.

“Next time nalang,” Demorah finally left at nakahinga na ako ng maluwag.

“Talaga bang pupunta kay Patrizia?” tanong ni Kayden pagkaalis ni Demorah.

“Not really, it was a lie. Pero siguradong didiretso na sina Demorah at mga kaibigan niya sa cafeteria, at malalaman niyang nagsisinungaling ako kung sasama ako sayo kaya ikaw nalang ang pumunta doon,” wika ko.