18.Bölüm: Çağrı'ın Yıldızları.

93 40 42
                                    

Selam herkese Limon'lar ve Amber'ler:) Biliyorsunuz okullar tatil oldu artık. Ve size daha çok bölüm yazıp yayınlayacağım. Bölümlerin geç gelmesi için bana çok mesaj geldi. Bunun sebebi ise bölümlerin okunma sayısına göre atıyorum, bir de biliyorsunuz Kırık Ayna adında bir de bir kurgumuz daha var ve onunla ilgileniyordum. Bu yüzden bölüm atamadım sizlere. Ama bu hafta size telafi edeceğim eğer okunma sayımız çoğalırsa size her gün bölüm atabilirim:) Bu yüzden okumayı, takip etmeyi ve beğenmeyi unutmayın. Arkadaşlarınızla da paylaşmayı unutmayın lütfen:) Hepinizi öpüyor ve bölümle baş başa bırakıyorum. Bölüm sonunda görüşmek üzere!

Şarkılar: Adamlar- Sarılım Birine

Şarkılar: Adamlar- Sarılım Birine

Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.


***

18.Bölüm: Çağrı'nın Yıldızları

*Senin ölümün, tam yanında.*

Naz'ın günlüğünden...

Bir insan tanıyorum, labirentten daha beter.

Bir insan tanıyorum, gözlerine baktıkça

Ne demek istediğini anlamıyorum.

Bir insan tanıyorum, aşkı için herkesi

Karşısına alacak bir kişi...

Baba sevgisi görmemiş bir kızı karanlıkla korkutamazsınız. O kız zaten önceden beri korkmamıştı, şimdi ise insanların dediği bir iki cümle için korkmazdı, korkamazdı.

O yüzden Çağrı'ya ihtiyaç duyuyordum. Belki de benim artık hiçbir şeyden korkmayıp, önüme çıkan her şeyle savamam gerekiyordu.

"Bugün hiç okula gidesim yok," dedi Ezgi. "Gözlerim ağrıyor, eve gider gitmez yatacağım herhalde."

"Son iki ders matematik, hoca yatmamamıza izin verir. Yatarız." dedi Kerem, Ezgi'ye fikir sunarak.

"Bende öyle yapmayı planlıyorum," dedim bezmiş bir şekilde.

"Dün konuştuklarından sonra uyuyabileceğini mi sanıyorsun Naz?" diye sordu diğer içimdeki Naz esneyerek.

Uykum vardı. Hem de bayağı çoktu. Kafamı sıraya koysam uyuyacakmış gibiydim. Dün annemle konuştuklarımdan sonra söylediğim iyi mi oldu kötü mü oldu bilmiyordum. Bu yüzden saatlerce yatağımda dönüp durmuştum.Kerem ve Çağrı kantine inip uykumuzu açmak için bize bir şeyler almaya gittiklerinde bende Ezgi'nin sırasına geldiğim de ikimiz de kafalarımızı sıraya koyup gözlerimizi kapatmıştı.

"Selam," diye yabancı ses duyduğum da yavaşça kalkıp sesin geldiği tarafa baktım. Gelen kişi Melis'ti. Kollarını birbirine bağlamış, bir ayağını öne doğru atarak sırıtarak bana bakıyordu. Ezgi de sesi duyduğunda o da aynı şekilde yattığı yerden kalktı.

KALP HIRSIZI Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin