Ahududu

19. Bölüm

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın lütfen!!!

Ayrıca bir önceki bölümde yaptığınız yorumlar için çok teşekkürler, yazdıklarınız öyle iyi geldi ki. Yine onunla konuşmaya çalıştım olmadı, sanırım gerçekten unutma zamanı geldi. Yine de kendimi çok daha iyi hissetmeye başladım, hepiniz iyi ki varsınız. Sizi seviyorumm 💞

Ahu'nun anlatımından

Yanımda kıpırdanan şeyle gözlerimi açtım. Berkay yataktan kalkmaya çalışıyordu ve amacı sessiz olmak olsa bile beni uyandırmıştı. ''Gecenin bu saatinde ne yaptığını çok merak ediyorum Berkay!'' Diyip yanımda olmayışı yüzünden bu sefer yastığıma sarıldım.

''Beraber uyuya kalmışız, fark edince kalkayım dedim. Rahatsız olabilirsin diye.'' Dediğinde bunun için beni uyandırmasına içimden küfretmiştim.

''Berkay?'' Dedim mırıltı şeklinde. O da aynı şekilde mırıltılarla cevaplayınca devam ettim. ''Yat zıbar şuraya, rahatsız olacak olsaydım sarılarak uyuduğumuzu fark ettiğim gibi tekmelerdim seni.'' Dediğimde sesim bu sefer daha tahammülsüzdü.

On dakikadır başımda edebiyat yapıyordu, neden önceden tanışmamız da uzak kalmışız da cart curt. Hemşirenin hatası yüzünden sanki bilmiyor bu da.

Bir anda yatağa atlayarak elimden yastığı çekip attı. Bağırmak için ağzımı açmıştım ki beni kendine çekip ona sarılmamı sağladı. Kollarımı beline sarmış ve bir bacağımı üstüne atarak neredeyse üstüne çıkmış ve yapışmıştım. Ona ise bu pozisyon boğucu gelmemiş aksine kendi kollarını boynuma dolayarak saçlarımı öpmüştü.

Uykum yeniden beni ele geçirmeye başlamıştı. ''Bir daha da beni böyle aptal nedenlerden uyandırma!'' Diye mırıldanarak kendimi uykuya teslim etmiştim.

...

''Ahu?'' Diye dürtüldüm. Ve beni dürten kişi Berkay'dı. Saatlik aralıklarla beni uyandırıyordu. Ve onu seviyor muyum gibi saçma sapan uyanıkken de sorabileceği soruları soruyordu. ''Ne var? Uykumla alıp veremediğin şey ne senin? Git odana artık, ya da uyandırma beni!'' Diyip elime ilk gelen şeyi ona fırlattım.

''Okula geç kalacaksın, uyanman gerek.'' Dedi beni sarsmaya devam ederken. ''Uyandım, git odadan.'' Desem de uyanmayacaktım. Okula gitme niyetim yoktu, Serkan beni unutursa mükemmel olacaktı. 

''Tamam, hızlı ol. Serkan abimi bu sabahta bekletme.'' Dedi ve odadan çıktı. 

Tabii ki uyanıp hazırlanmadım, öbür tarafa dönüp uyumaya devam ettim. Hafif bir uykudayken kolumdan tutularak ayağa kaldırıldım. Gözlerimi açmak zorunda kalsam da dengemi koruyamadığım için beni kaldıran kişinin kollarına sarıldım.

''Serkan?'' Dedim tırsmış bir şekilde çünkü takım elbisesini giymiş, hazırlanmıştı ve oldukça yakışıklıydı. Fakat kaşları çatılıydı ki bu benden kaynaklıydı sanırım.

''Serkan abi?'' Dedi düzeltmek amacıyla. Onun gibi kaşlarımı çatınca gülümsedi. ''Uyanma niyetin yok sanırım.'' 

''Yok uyanmıştım, sadece-'' Derken duraksadım, buna ne tür bir yalan bulabilirdim acaba?

''Sadece ne? Yatağını mı test ediyordun?'' Odada gezdirdiğim bakışlarını yüzüne çıkarttığımda onu kocaman gülümserken gördüm.

''Hemen hazırlanırım ama!'' Dedim kollarından ayrılacakken. Sarmaş dolaş olduğumuzu ise o sırada fark etmiştim. Fakat o izin vermedi.