𝐁𝐀𝐂𝐊 𝐓𝐎 𝐁𝐋𝐀𝐂𝐊 // ⍟𝐒𝐇𝐔𝐍𝐓𝐀𝐑𝐎 𝐂𝐇𝐈𝐒𝐇𝐈𝐘𝐀⍟

2

Aisha:Tahmin etmeliydim.

Annem çömelip ellerimi tuttu.

Aisha:Ellerimi bırak, dokunma bana. Ona hiç doğru düzgün destek olmadın... Babama hiç karşı gelmedin! Hepsi sizin yüzünüzden... Artık tekim!

Ve ellerimi sertçe çektim.

Baba:Ne bu bağırış!?

Kafamı eğdim ve yere bakmaya başladım...

Anne:Yok bir şey, anne kız konuşuyoruz sadece.

Baba:Hikari nerede?

Dedi sert bir tonda.

Bu ürpermeme neden olmuştu...

Sonuçta o gitmişti...

***

Aisha:Baba ben yapamam...

Baba:Abin erkekliğini bilemedi! Onun yerine sen öğreneceksin bunları. Seni koruyacak bir abin yok!

Aisha:Doğru... Hatta asıl koruması gereken bir babam da yok!

Baba:Ne diyorsun sen..?

Dedi ve bana yavaşça yaklaşmaya başladı.

Aisha:O senin yüzünden bu hâle geldi...

Baba:Sen ne dediğinin farkında mısın Aisha!?

Kafamı eğdim ve ellerimi önümde birleştirdim...

Babam yanağıma sert bir tokat geçirdi ve ben biraz geriledim.

Aisha:Onun bu evden neden ayrıldığını şimdi daha net anlıyorum... İstemediği şeyleri yapmaya zorlandı. Şuan beni de bunu yapmam için zorluyorsun...

Baba:Ha... Sen de mi gitmeyi düşünüyorsun?

Cevap vermedim...

Karnıma aniden sert bir tekme geçirdiğinde yere düştüm.

Önüme gelen saçlarımı geri attım ve babam buradan ayrıldı...

***

Baba:Karşılık ver!

Aisha:Yapamıyorum! Her yerim ağrıyor!

Baba:Yapacaksın... Yapmak zorundasın!

Sağ bacağımı öne, sol bacağımı da geriye attım.

Daha sonra sağ elimi yumruk yapıp öne, sol elimi de yumruk yapıp geriye attım.

Babam yine ani hareketlerle bana atıldı ve yere düştüm.

***

Baba:Daha iyi olabilirdin.

Patlayan dudağıma yavaşça dokundum.

Bu aralar daha iyiydim evet ama daha sert davranıyordu...

Ama ben bunu istemiyordum, yaşamak istediğim hayat kesinlikle bu değildi!

Baba:Gidebilirsin.

Oradan çıktığımda annem karşıma elinde bir kremle çıktı.

Yaralarıma ve morarıklarıma sürüyordu bunu...

Aisha:Anne yorgunum... Daha sonra olsa?

Anne:Aisha gel buraya.

Dinlemeden yanından geçip gittim.

Hâlâ bana seslendiğini duyabiliyordum.

***

Aisha:KAZANDIM!

Ve bir anda yere düştüm.

Babam ayağımdan tutup beni yere düşürmüştü...

Baba:Bu da sana bir tecrübe olsun Aisha.

Aisha:Ama ben kazanmıştım...

Baba:Sonuç olarak son yerde olan sensin.

Ayağa kalktım ve omuz silktim.

Baba:Onun dışında fena değildin.

Elimden gelen buydu... Beni kendiyle nasıl kıyaslıyabilirdi!?

Baba:Daha bitmedi.

Derin bir nefes verdim.

Baba:Bunları abin yüzünden çekiyorsun, biliyorsun değil mi?

Kafamı eğdim...

Baba:Yüzüme bak!

Kafamı kaldırdım ve gözlerinin içine bakmaya başladım...

Baba:Saygısız!

Ve beni kolumdan çekiştirmeye başladı.

Deli herhalde.

Kendisi istedi bakmamı!

İlk başta biraz zorlamıştım bırakması için ama bırakmayınca ayak uydurmaya karar verdim, diğer türlü sadece boşuna kendimi yoracaktım.

Beni arabaya attı ve sürücü koltuğuna geçip hızla sürmeye başlarken bir yandan da birilerine mesaj atmaya başladı.

Umarım kaza yaparız da kurtulurum...

***

Araba durduğunda hızla çıktı ve benim kapımı açıp sertçe kolumdan tuttu.

Aisha:Tamam geliyorum baba, çok sıkıyorsun, bırak...

Bana sert bir bakış attı ve çekiştirmeye devam etti.

Kısa bir süre sonra durdu...

Karşımızda eski bir depoya benzer bir şey vardı.

Şimdilik bu kadardı... Umarım beğenirsiniz. Bir yazım yanlışım varsa lütfen kusuruma bakmayın, söyleyin düzeltirim. İyi okumalar, iyi günler...