***Aisha:Oyuna katılalım bugün.
Asahina:Evet, katılmalıyız.
Aisha:Şu son oyun çok yorucuydu...
Asahina:Aklıma getirme, mentalim çöktü... Herkes öldü.
Aisha:Oyun çıkışı konserve bulmaya çalışalım, yiyeceğimiz çok az.
Ve Asahina olumlu anlamda kafasını salladı.
***
Oyun alanına gelmiştik.
Asahina:Bir tünel ha..?
Aisha:Telefonları alalım... Sonra inceleriz.
Dedim ve iki telefon alıp birini Asahina'ya uzattım.
O sırada arkamızdan bir ses duyduk...
X:Siz... Elim Sende oyunundakilersiniz.
Arkamızı döndük.
Bunlar o tırmanıcı kız ve kapıyı bit türlü açamayan uyuşuk çocuktu.
Kız olan bana elini uzattı.
Kısa bir süre baktıktan sonra elimi cebimden çıkartıp sıktım.
Usagi:Ben Usagi bu arada.
Ve gülümsedi, daha sonra da Asahina'ya yöneldi.
Usagi Asahina'ya yöneldiğinde uyuşuk olan da bana yönelmişti.
Gülümseyerek elini uzattı.
Derin bir nefes verip onun elini de sıktım.
Arisu:Arisu.
Aisha:Ben Aisha. Sizi tekrar görmek güzel...
Asahina:Evet, sağ kalmanıza sevindik.
Asahina ekleyeceğim diye abartmasa olmuyordu.
Ters bir bakış attığımda öksürdü.
Gülümseyip biraz uzağımda sol tarafımda kalan aracı incelemeye başladım olduğum yerden.
Ve anons yapıldı.
***
Telefonlarda mesafemiz yazıyordu hedefe.
0.
Bu kadar kolay mıydı cidden?
Ya da bu kadar kolay olamayacağını düşünüp yanılacağımız için böyle bir şey yapılıyordu şuanda.
Hedef bu araçtı...
Asahina ile araca girdiğimizde diğerleri de peşimizden gelmişti.
Bu arada biz hariç sadece Usagi ve Arisu yoktu.
Bir arkadaş grubu daha vardı.
Birisi sakattı.
Bu oyunun onun için sıkıntı olacağını sanmıyorum.
X:Beni burada bırakın... Size yük olurum.
Ne..?
Cidden mi?
Gülmemeliyim...
Cidden hedefin bu olduğunu anlamayacak kadar aptallar mıydı?
Mesafe 0 yazıyor aptallar.
Yanımda oturan Asahina'ya sırıtarak baktım.
O da anlamıştı oyunu.
Arisu:Peki ya siz..? Gelmeyecek misiniz?
Asahina ile göz göze geldik...
Aisha&Asahina:Hayır.
Usagi:Neden? Kaybedersiniz...
Aisha:Biraz karnım ağrıyor. Biz geç başlayacağız... Siz gidin.
Her ne kadar tereddütte kalsalarda araçta o sakat çocuğu bizimle birlikte araçta bırakıp gittiler.
Asahina ayağa kalktı ve bana kısa bir bakış attı.
Ben de kalktım ve ön koltukta oturan sakat çocuğun yanına gittik.
Asahina:Burada seni kurtarmak için kaldık.
Aisha:Evet, arkadaşın seni bilerek burada bıraktı. Doğru düzgün itiraz etmedi bile.
Asahina:Sana yardım edeceğiz. Hadi bizimle gel.
X:Ama...
Aisha:Ama ne? Sırf seni kurtarmak için kaldık.
Asahina:Evet, baksana... Karnı ağrımıyor. Gayet rahat.
Aisha:Bize katılmaya ne dersin?
Asahina:Sırf seni kurtarmak için canımızı riske attık.
Aisha:Bize de güvenmezsen artık, hah!
Çocuk bize gülümsedi.
Biz de ona gülümsedik.
Araçtan inmesini zor da olsa sağladıktan sonra onu diğerlerinin gitti yönün ters yönüne yani buraya geldiğimiz yöne sapıttık.
X:Bu... Bunun doğru yol olduğuna emin misiniz?
Ve sağımızda duran telefon masasına baktı...
Hızlıca ağzını kapattım.
Asahina:Sen çok yer kaplıyorsun!
Aisha:Buradaki herkes bizim bir rakibimiz. Ölmeyi hak ediyorsun şu hâlinle bile...
Ve oyun alanının dışına ittirdik.
Kafasından geçen lazerle birlikte Asahina ile birbirimize kısa bir bakış atıp araca geri döndük.
Şimdilik bu kadardı... Umarım beğenirsiniz. Bir yazım yanlışım varsa lütfen kusuruma bakmayın, söyleyin düzeltirim. İyi okumalar, iyi günler...
ŞİMDİ OKUDUĞUN
𝐁𝐀𝐂𝐊 𝐓𝐎 𝐁𝐋𝐀𝐂𝐊 // ⍟𝐒𝐇𝐔𝐍𝐓𝐀𝐑𝐎 𝐂𝐇𝐈𝐒𝐇𝐈𝐘𝐀⍟
FanfictionUmarım beğenirsiniz, şimdiden iyi okumalar dilerim...