61

59 11 57
                                    


Usagi:Arisu...

Diye fısıldadı.

Yerde acıdan kıvranırken dehşetle onlara baktım...

Usagi:Söz verdin. Ne olursa olsun beni koruyacağına söz verdin.

Titremeye başladım...

Usagi:Onu dinleme. Ben kesinlikle senin yanındayım. Yaşıyorum! Ama onun dediklerine inanıyorsan... O zaman birlikte geçirdiğimiz zaman gerçek değildi.

Ağlıyordu...

Usagi:Bu sadece senin kafanda yarattığın bir şeydi. Ve eğer hepsini sen uydurduysan, o zaman... O zaman bu senin için önemli olmadığım anlamına gelir.

Ağlamaya devam etti...

Usagi:Ve yapacağım şeyler seni etkilememeli.

Usagi yüzünü bana doğru döndürdü ve cam parçasını alıp bileğine doğru kaydırırken nefesi kesildi, kan yere akmaya başladı.

Ağırca nefes aldı...

Usagi:Arisu! Kendine gel...

Diye inledi.

Bileğinden kan damlamaya devam ediyordu...

Usagi:Arisu... Kendine geri gelmelisin. Lütfen...

Aisha:Ağlamayı kes! Arisu kendine gel! Seni manipüle ediyor, anlamayacak kadar aptal olamazsın!

Mira:Ne kadar dokunaklı bir görüntü. Ancak aşk dediğin bu duygu güçsüz.

Aisha:Ben sana o dokunaklı görüntüyü yaşatacağım!

Usagi, gittikçe daha fazla kan damlamaya devam ederken kolunu uzattı.

Çok kan kaybediyordu.

Daha sonra kendini tamamen bıraktı...

Usagi:Arisu, lütfen...

Arisu:Burada olmamalıyım. Hayatta olmamalıyım. Yaşamak için bir nedenim yok.

Usagi:Geri dön... Arisu.

Hâlâ ağlıyordu...

Usagi:Aradığın cevap... Yaşamak için bir sebep...

Titrek bir nefes aldı ve devam etti...

Usagi:Hepsini unut, Arisu.

Usagi:Gerçek şu ki, herkesin farklı bir cevabı var. Artık önemi yok. Senin... Senin... Yaşamak için bir nedene ihtiyacın yok. Cevaplar aradığımız bunca zaman...

Usagi hıçkırdı.

Usagi:Yan yana arıyorduk. Tek ihtiyacım olan buydu. Bu yeterliydi.

Sanırım sinirden ağlayacağım, bu nasıl bir ortam!?

Usagi:Neyin önemli olduğunu anlamama yardım ettin. Sendin... Sendin Arisu.

Acıyla kollarımı karnıma daha sıkı sardım.

Usagi'nin nefesi kesildi.

Mira aşağı eğilip Usagi'nin kafasına dokundu ve konuştu...

Mira:Seni zavallı şey... Galiba, ben kazandım.

Dedi ve kıkırdayıp bu sefer benim saçımı okşamak için bana yaklaştı...

Mira:Şimdi kaybediyor olacaksın, öyle değil mi Arisu?

Acıdan Mira'nın saçıma dokunan ellerini bile ittiremiyordum...

Mira:Oyunumuz sona erecek.

Arisu'nun eli Usagi'nin eline uzanmaya başladı yavaşça.

Elini yumşak bir şekilde kavradı...

Arisu:Usagi.

Titrek bir nefes alıp devam etti...

Arisu:Usagi... Elini hissetmek istiyorum. Sadece son bir kez daha.

Son kez mi..?

Hapı alırsa son gücümle onun bir yerlerine sokarım!

Arisu:Yan yana yürüyelim. Son bir kez daha. Ve yanında yemek yemek istiyorum.

Rahatlıkla derin bir nefes verdim.

Usagi yavaş yavaş gözlerini açmaya başladı...

Usagi:Ben de. Yarın... Sadece... Sana günaydın demek istiyorum.

Arisu gülümsemeye başladı...

Arisu:Ben de seninle gülmek istiyorum.

Usagi:Ve bir gün... Bir dağa tırmanmamızı istiyorum.

Aisha:Kesin şunu!

Diye bağırdım son gücümle...

Aisha:Tek istediğim şu oyunu kazanıp...

Acıyla inledim ve devam ettim...

Aisha:Chishiya'yı son kez bile olsun görebilmek!



Şimdilik bu kadardı... Umarım beğenirsiniz. Bir yazım yanlışım varsa lütfen kusuruma bakmayın, söyleyin düzeltirim. İyi okumalar, iyi günler...

𝐁𝐀𝐂𝐊 𝐓𝐎 𝐁𝐋𝐀𝐂𝐊 // ⍟𝐒𝐇𝐔𝐍𝐓𝐀𝐑𝐎 𝐂𝐇𝐈𝐒𝐇𝐈𝐘𝐀⍟Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin